پرده اول: بسته مورد نظر!
در حالی که کلاس در سکوت برای گوش دادن به توضیحات معلم درباره روشهای جمع، ضرب و تفریق و دو تابع فرو رفته است، حرکت عقربه ساعت روی دیوار را دنبال میکند تا هر چه زودتر صدای زنگ را بشنود و بتواند دوباره به قرار از قبل تعیین شده در کوچه کناری مدرسه برسد! در محل قرار، پس از دقایقی صدای اگزوز پاره موتوسیکلتی نظرش را جلب میکند. خودش است، به سرعت پول را پرداخت میکند و بسته مورد نظر را تحویل میگیرد!
پرده دوم: وسوسه یک کام!
در حالی که در منزل پای تلویزیون نشسته و در ظاهر سرگرم شنیدن راهنماییهای مادر درباره پخت یک قرمهسبزی درجه یک است اما ذهنش در حال مرور روزهای تقویم است تا به روزهای آخر هفته و قرار دورهمی با دوستانش در پارک برسد! جالب اینجاست که در دورهمی دوستانه صحبت سر هر موضوعی غیر از نحوه حل توابع و پخت قرمهسبزی است و خط دود قلیانی که چند جوان آنطرفتر در حال استفاده هستند را دنبال میکند. وسوسه گرفتن یک کام از قلیان رهایش نمیکند. ترجیح میدهد به جای مشارکت در صحبتهای دوستانش، ذهنش را به قرار بعدی در کوچه کناری مدرسه گره بزند، چرا که وقت زیادی تا امتحانها نمانده است!
پرده آخر: کشف 2 تن مواد مخدر!
اردیبهشتماه سال جاری بود که پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با موادمخدر خبر کشف حدود 2 تن مواد مخدر در اطراف مدارس و دانشگاهها را داده بود. خبری تلخ و نگرانکننده که وضعیت این روزهای مدارس و دانشگاهها را از نگاهی دیگر روایت میکند. به دنبال این خبر نیروی انتظامی از ایجاد گشتهای ویژه اطراف مدارس برای کنترل محیط پیرامونی خبر داد. اقدامی امیدوارکننده که البته به تنهایی کارساز نخواهد بود، چرا که این موضوع ریشه در شرایط آموزشی مدارس دارد.
یکی از موضوعاتی که به درگیر شدن دانشآموزان با چنین آسیبهایی دامن میزند، خلأ مربیان پرورشی است. به عبارت دیگر نظام آموزشی کنونی، آموزش منهای پرورش است. خلأ مربیان پرورشی در مدارس که مورد تاکید رهبر انقلاب واقع شده است، دانشآموزان را از فراگرفتن آموزشهای مرتبط با «زندگی در جامعه» محروم کرده است.
جامعه امروز با موضوعاتی مانند فضای مجازی، اعتیاد و طلاق گره خورده است. آشنا نبودن با این موضوعات میتواند بنیان سستی را در زنان و مردان آینده جامعه در مواجهه با آنها رقم بزند. کما اینکه در حال حاضر برخی دانشآموزان با این آسیبها دست و پنجه نرم میکنند. کم نیست خبرهایی که استفاده دانشآموزان از مواد مخدر یا اعتیاد به فضای مجازی را تایید میکند. به همین دلیل است که باید بیش از اهمیت دادن به موضوعات آموزشی تئوریمحور و حفظ کردنی، به تربیت افرادی آشنا به موضوعات روز جامعه و زندگی پرداخت. در همین باره اشارهای به طرح فرهنگیاران پلیس که بتازگی به همت معاونت اجتماعی پلیس تهران کلید خورده است خالی از لطف نیست. بر اساس این طرح بیش از 500 نفر از مربیان پرورشی آموزشوپرورش شهر تهران موارد آموزشی را که در حوزههای گوناگونی چون آسیبهای فضای مجازی، آشنایی با مواد مخدر و آسیبهای آن توسط پلیس تبیین شده فرا میگیرند تا بتوانند در کلاسهای درس به دانشآموزان منتقل کنند.
از سوی دیگر، با توجه به شرایطی که رسانهها بویژه رسانه ملی پر از تبلیغات موسسات خصوصی کمک آموزشی شده و تمام فکر و ذهن خانواده و دانشآموز به پله کنکور جلب شده است، مدرسه به عنوان خانه دوم باید علاوه بر فضای آموزشی، محیطی برای تجربه یک زندگی واقعی در کنار آسیبهای گوناگون را شبیهسازی و راهکارهای مقابله با آنها را به دانشآموزان منتقل کند تا بعد تربیت در کنار تعلیم بخوبی نمایان شود. فراموش نکنیم راه گذر و کاهش آسیبهای اجتماعی از آموزشهای بموقع خواهد گذشت!