اکبر صحرایی، نویسنده ادبیات دفاع‌مقدس حمایت از اهالی قلم و نویسندگان را خوب توصیف کرد اما مهم‌ترین مساله در این زمینه را نبود تعریف مشخص و ساختار دقیق برشمرد. به گزارش فارس، صحرایی با اشاره به فراگیر نبودن حمایت‌ها از ادبیات اظهار داشت: بنده به عنوان فردی که 30 سال در حوزه ادبیات و نوشتن فعالم، اعتقاد دارم این حمایت‌ها توسط نهادها و سازمان‌ها معمولا فراگیر نیست و بیشتر به سوی اهداف سیستمی نهاد مزبور حرکت می‌کند و برای همین است که ملموس نیست. نویسنده کتاب «دار و دسته دارعلی» تصریح کرد: متاسفانه این حمایت‌ها در جمع حس نمی‌شود، ممکن است فلان نهاد یا جریان از 2 نویسنده حمایت کند اما به نظرم ساختار مهم است که باید ابتدا تعریف شود. ادبیات معاصر ما ضعف ساختاری دارد، اگر ابتدا برایش تعریف صورت گیرد و بر اساس آن ساختار برنامه‌ریزی کنیم به نتیجه خواهیم رسید اما اگر نبود برنامه‌ریزی مطرح باشد و تنها چند نفر مورد حمایت قرار گیرند در بدنه جامعه نارضایتی پدید می‌آید. بحث من مصادیق نیست بلکه ساختار است، این نوع کمک‌ها نیازمند ساختار است اما نه این ساختار وجود دارد و نه تعریف شده است. صحرایی درباره حمایت انجمن‌های ادبی خاطر‌نشان کرد: انجمن‌ها توانایی حمایت دارند اما در بحث حمایت هر نوع پشتیبانی نیازمند ساختار تعریف‌شده است.  نویسنده کتاب «سامورایی جزیره مجنون» در پاسخ به این پرسش که نویسندگی در کشور ما به عنوان شغل محسوب می‌شود، گفت: نه، متاسفانه اینگونه نیست، اگر نویسندگی قرار است شغل باشد باید با ساختار حرفه‌ای با آن برخورد کرد.