عبدالباری عطوان: حملات موشکی تجاوزگرانه اسرائیل به شهرک الکسوه و پیرامون فرودگاه بینالمللی دمشق در سوریه برایمان غیرمنتظره نبود؛ ما بخوبی میدانیم که تلآویو بزرگترین بازنده بهبود اوضاع سوریه و مقاومت ارتش آن و بازگشت بیشتر قلمرو سوریه به حاکمیت دولت است. اما 2 موضوع ما را غافلگیر کرد، نخست شادی برخی عربها از این حمله علیه پایتخت کشوری که پرچمدار مقاومت است، دوم همزمانی حمله اسرائیل با سفر دورهای مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا به چند کشور عربی.
هواپیماهای متجاوز اسرائیلی مثل حمله مشابه قبلی که اواخر دسامبر گذشته به سوریه داشتند، جرأت نکردند حریم هوایی سوریه را نقض کنند و موشکهای خود را از آسمان لبنان شلیک کردند چون بخوبی میدانند که با پاسخ قوی که سرنگونی این هواپیماهاست روبهرو میشوند؛ همانگونه که یک هواپیمای اف16 اسرائیل تقریبا یک سال پیش توسط سوریه سرنگون شد.
بیانیه نظامی سوریه که با شفافیت تمام از این تجاوز رژیم صهیونیستی خبر داد نیز تاکید کرد دمشق موشکهای شلیکشده توسط این رژیم را دفع و 6 فروند از 8 فروند موشکی را که از 2 هواپیمای متجاوز اسرائیلی از سمت آسمان لبنان آمده، سرنگون کرده است و این موشکها به هیچکدام از اهدافشان اصابت نکردند. اسرائیل با وجود اینکه طی سالهای اخیر بیش از 220 بار به سوریه حمله کرده اما اصلا نتوانسته بر عظمت حضور ایران یا زرادخانه موشکی حزبالله تاثیر بگذارد. زرادخانهای که بزرگ شده و به بیش از 150 هزار موشک با دقت و توانایی تخریب بیشتر مجهز شده است، البته اگر شمار این موشکها بیش از این نباشد آن هم در حالی که اخبار از شتاب جریان تولید داخلی این موشکها در مقطع اخیر حکایت میکند.
در واقع، سفر فعلی پمپئو را میتوان به معنای اعلام جنگ علیه ایران و حفاظت از اسرائیل و تشکیل پیمان ناتوی عربی دانست که در زمان حمله احتمالی نه فقط علیه ایران بلکه علیه سوریه و لبنان وارد عمل میشود. 4 سال جنگ علیه انصارالله یمن به سرکوب این جنبش یا دستکم کاهش توانمندی نظامی آن منجر نشد، آن هم بهرغم میلیاردها دلاری که در این جنگ هزینه شد.
نیروهای انصارالله یمن روز جمعه به رژه نظامی نیروهای منصور هادی در پایگاه العند واقع در استان لحج حمله پهپادی کردند که منجر به زخمی و کشته شدن شماری از فرماندهان نظامی برجسته یمن شد، در حالی که برخی تحلیلگران نظامی و سیاسی همواره انصارالله و قدرت آن را مسخره میکردند.
قدر مسلم آن است که حملات موشکی اسرائیل بر سوریه، قدرت نظامی این کشور و حضور ایران تاثیری نخواهد داشت، بلکه این حملات نتایج معکوس خواهد داشت و صدها میلیون عرب را حامی سوریه میکند، چون این کشور مهمترین، بزرگترین و تنها منبع تهدید پروژه اشغالگری و تجاوزگری اسرائیل است.
عقبنشینی آمریکا از سوریه که نشانه شکست پروژه آمریکا در همه منطقه است، موازی با عقبنشینی قریبالوقوع از افغانستان و سپس عراق است و رهبران عراق در دیدار با پمپمئو در پی سفر سرزده و اعلام نشده 2 روز پیش به بغداد به صراحت به وی اعلام کردند مخالف استفاده از هرگونه پایگاه نظامی در عراق برای حمله به ایران و سوریه هستند و همچنین عقبنشینی نیروهای آمریکایی (5500 سرباز) در سریعترین زمان ممکن را از وی طلب کردند. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر و وزیر جنگ اسرائیل میخواهد تظاهر به قدرت کند تا شانس خود را برای پیروزی در انتخابات پارلمانی آتی این رژیم بالا ببرد و در همین حال نگاهها را از سمت اتهامهای فسادی که متوجه او و همسرش است، منحرف کند اما در هیچکدام از این 2 کار موفق نخواهد بود، چون اسرائیلی که وی رهبری آن را برعهده دارد، سردرگم و مضطرب است و شهرکنشینان آن امنیت و آرامش ندارند و خود را از هر طرف در محاصره انبوهی از موشکها میبینند. در واقع، سفر ضدایرانی پمپئو به منطقه موفقیتآمیز نخواهد بود و به هیچکدام از اهداف آن به استثنای چپاول مابقی خزانه برخی شیخنشینها نخواهد رسید. همچنان که میگوییم کنفرانس ضدایرانی لهستان از پیش شکستخورده است؛ کنفرانسی که پیشنهاد شده برای بررسی مسائل خاورمیانه و مقابله با ایران در ماه آتی در لهستان برگزار شود، ما را یاد کنفرانس «دوستان سوریه» میاندازد که بیش از 65 کشور به رهبری آمریکا در چندین کشور غربی و عربی برگزار کردند. وقتی گروه بهاصطلاح «دوستان سوریه» در تغییر نظام سوریه شکست خورد، آیا لهستان در تغییر نظام ایران موفقیتآمیز خواهد بود؟ ما بسیار مشکوک هستیم، ما کسانی هستیم که اصلا از همان روز اول انتظار موفقیت گروه دوستان سوریه را نداشتیم.