تصور میشد بازی با تاتنهام در استادیوم ومبلی لندن پایان روزهای خوب و صددرصد پیروزی اولگنار سولسشائر روی نیمکت منچستریونایتد باشد اما درخشش داوید دخهآ در دروازه شیاطین سرخ و فرصتطلبی مهاجمان، برتری یک بر صفر پرافتخارترین تیم انگلیس در خانه یکی از مدعیان قهرمانی را رقم زد تا سولسشائر با ششمین پیروزی متوالی در ششمین حضور روی نیمکت منچستریونایتد با رکورد بهترین شروع یک مربی در تاریخ منچستریونایتد که توسط سرمت بازبی افسانهای ثبت شد، برابری کند اما آیا این روزهای خوب دوام خواهد داشت؟
روزی که سولسشائر روی نیمکت شیاطین سرخ نشست، خیلیها از فریادهای او در دوران مربیگری در کشورش به عنوان مؤلفهای متضاد با چهره آرامش یاد کردند تا اقتدارش در حیطه جدید را یادآور شوند. سولسشائر علاوه بر اقتدار لازم مربیگری در پایان این 6 بازی ثابت کرده نظمدهنده خوبی هم محسوب میشود. او برخلاف مورینیو، چندان علاقهای به تغییر بنیانهای شکل گرفته از سوی مربی قبلی ندارد و به همین دلیل ریتم منچستریونایتد نسبت به دوران مربیگری آقای خاص فقط کمی تندتر شده و تغییر زیادی نداشته است. او به مالکیت توپ بهای زیادی میدهد و ترجیح میدهد تیمش پس از انجام چند سلسله پاسکاری مفید به محوطه جریمه رقیب برسد. سبک پرپاس اولگنار و نتایج خوب اخیر به اضافه دستکم گرفته شدن در ابتدای راه، قدم گذاشتن مرد نروژی در راه پپ گوآردیولا را تداعی میکند. اما آیا او میتواند یک پپ دیگر باشد؟ شاید برای پاسخ دادن به این سوال کمی زود باشد. خیلیها اعتقاد داشتند با پایان بازیهای آسان منچستریونایتد، آفتاب اقبال سولسشائر غروب میکند اما بازی هوشمندانه در میانه میدان به اضافه رقم خوردن رکورد دفع توپ در یک بازی منجر به پیروزی منچستریونایتد توسط دخهآ، باعث برتری پرافتخارترین تیم انگلیس در ومبلی لندن شد.
منچستریونایتد با 6 پیروزی متوالی اخیر در لیگ، کاری عجیب انجام داده و همامتیاز با آرسنال تنها به خاطر تفاضل گل کمتر در رده ششم قرار دارد. چه کسی فکر میکرد آرسنالی که پس از 2 باخت در 2 بازی اول فصل، 17 بازی متوالی بدون باخت داشت، برتری فاحش امتیازیاش با منچستریونایتد ضعیف دوران مربیگری مورینیو را در اولین روزهای مربیگری سولسشائر از دست بدهد؟ معجزه مرد نروژی یا اهمال آرسنال، هر چه هست، فعلا باد به پرچم مرد جوان نیمکت شیاطین سرخ میوزد و حتی رویای نزدیک شدن به لیورپول صدرنشین هم چندان دور از دسترس
نیست.