گروه بین‌الملل: وزیران خارجه کشورهای عربستان سعودی، امارات، بحرین، کویت، مصر و اردن، پنجشنبه در منطقه بحرالمیت گرد هم آمدند تا درباره مسائل منطقه‌ای بویژه سوریه رایزنی کنند. طبق گزارش‌ها، نشست بحرالمیت با دستورکارهایی درباره سوریه، ایران و اختلاف کشورهای عرب، کمتر از یک‌ساعت طول کشید. بازگشت سوریه به اتحادیه عرب از دستور کارهای نشست بحرالمیت بود، در حالی که همچنان اختلاف زیادی درباره این موضوع وجود دارد. در حالی ‌که قطر و عمان از غایبان نشست بحرالمیت بود‌ند اما میان 4 کشوری که روابط خود را با دوحه قطع کردند و 2 کشور کویت و اردن درباره تحت فشار قرار دادن قطر، اختلاف‌های آشکاری وجود دارد که در این نشست نیز این اختلاف‌ها دیده شد. موضوع مهم‌تر در نشست مذکور موضوع ایران بود. این نشست 2 هفته قبل از نشست ورشو در لهستان برگزار شد. اگرچه دولت آمریکا به همراه متحدان عربی‌اش در ایجاد اجماع جهانی علیه ایران ناکام بوده و مجبور شدند دستور کار نشست ورشو را از «نشست ضد ایرانی» به نشستی درباره صلح و ثبات در خاورمیانه تغییر دهند اما بدون‌شک موضوع ایران یکی از مهم‌ترین محورهای نشست ورشو خواهد بود. از این‌رو در نشست «بحرالمیت»، ایران یکی از محورهای گفت‌وگو میان شرکت‌کنندگان بود. با این حال، در این نشست درباره موضوع ایران نیز اختلاف زیادی میان شرکت‌کنندگان وجود داشت.  در حالی ‌که امارات و عربستان دیگر طرف‌ها را تحت فشار قرار داده‌اند که ائتلاف یا ناتوی عربی علیه ایران تشکیل دهند، اردن و کویت تشکیل چنین ائتلافی را ضروری و همچنین دارای اولویت نمی‌دانند. اختلاف میان این 6 کشور درباره موضوع ایران به نحوی است که عربستان‌سعودی به جای اینکه ابراهیم العساف، وزیر خارجه جدیدش را به نشست بفرستد، عادل الجبیر وزیر خارجه برکنار شده را که اکنون وزیر مشاور در امور خارجه عربستان است و ضدیت غیرقابل انکاری نیز با ایران دارد به این نشست فرستاد به امید اینکه الجبیر بتواند اردن و کویت را برای اتخاذ موضع‌گیری ضد ایران متقاعد کند اما در نهایت وی نیز نتوانست اجماع ضد ایرانی ایجاد کند. در این‌باره، محم حامند، کارشناس مصری متخصص در مسائل بین‌المللی گفته است  این نشست، هماهنگی و مقدمه‌چینی برای نشست «ورشو» درباره ایران است. همچنان‌که نشست بحرالمیت مقدمه‌ای برای آمادگی و هوشیاری عربی در رویارویی با نقش‌آفرینی ترکیه بویژه در سوریه و عراق است. نکته پایانی این است که اختلاف و تضاد در نشست بحرالمیت به حدی زیاد بود که حتی پس از برگزاری این نشست، کنفرانس مطبوعاتی نیز درباره نتایج آن برگزار نشد.