زهره فلاح زاده: کارلوس کی‌روش پس از ۸ سال حضور در تیم‌ملی ایران، برای همیشه بارش را بست و رفت. مقصد بعدی او به گفته رسانه‌ها کلمبیا خواهد بود؛ کلمبیایی که در سال‌های اخیر عملکرد خوبی داشته و به رده دوازدهمی رنکینگ جهانی تکیه زده است. حالا باید دید در صورت قطعی شدن قرارداد کارلوس کی‌روش با فدراسیون کلمبیا، این تیم می‌تواند نتایج خوب سال‌های گذشته‌اش را تکرار کند یا خیر!
اما از طرفی تیم‌ملی ایران پس از کنار رفتن کارلوس کی‌روش، مربی‌ای برای تیمش انتخاب نکرده و چه بسا بهتر بود همان زمان که کی‌روش با کلمبیایی‌ها در وسط جام ملت‌ها مذاکره می‌کرد، ما هم برای انتخاب سرمربی جدید تیم‌ملی گمانه‌زنی و انتخابی صورت می‌دادیم، حتی اگر می‌شد در خفا!
اما این اتفاق نیفتاد و حالا دوران پساکی‌روش تنها با تعریف یا تخریب این مربی در حال سپری شدن است. یک عده می‌گویند دوران طلایی با کی‌روش داشتیم و توانستیم نتایح خوبی مقابل تیم‌های بزرگی همچون اسپانیا، آرژانتین و پرتغال کسب کنیم و عده‌ای دیگر کارنامه او را در جام ملت‌ها سیاه می‌بینند و می‌گویند پس از حضور طولانی‌مدت این مربی روی نیمکت تیم‌ملی، حذف در نیمه نهایی جام ملت‌های امارات و ناکام ماندن در این تورنمنت، نمی‌توان او را مرد موفق فوتبال ایران دانست!
اما هر دو جبهه خوب می‌دانند که تعریف و تخریب مربی‌ای که فرسنگ‌ها با ما فاصله گرفته تا با فدراسیون کشوری دیگر قرارداد ببندد و خود او اینجا نیست که به سؤالات و ابهامات پاسخ دهد، دردی از فوتبال ما دوا نمی‌کند پس گفتن این صحبت‌ها جایز نیست، چرا که با پرداختن به این مسائل تنها زمان را برای انتخاب مربی جدید از دست خواهیم داد!
با صرف‌نظر از خیالات و توهمات جناب ناظمی، مدیر روابط عمومی وزارت ورزش که با مطرح کردن اسامی بزرگی برای نیمکت تیم‌ملی مضحکه عام و خاص شد، چه مربی‌ای می‌تواند هدایت تیم‌ملی ما را برعهده بگیرد تا علاوه بر موفق بودن، از نظر پرداخت حقوق و دستمزد متضرر هم نشویم؟!
پیش از هر نکته‌ای، با توجه به دوران ۸ ساله کی‌روش و سبک دفاعی این مربی و ناکام بودن در پیروزی مقابل تیم‌های بزرگ، به نظر می‌رسد ابتدا باید مربی‌ای انتخاب شود که از نظر ارائه سبک با فوتبال ما همخوانی داشته باشد، یعنی فوتبال ما که بازیکنان مستعدی در خط حمله دارد و روزگاری بوده که علی دایی با گل‌های بی‌شمارش آقای گل جهان شده و بارها عناوین آقای گلی در تورنمنت‌های مختلف از آن تیم ما شده، نیاز به مربی‌ای است که سبک فوتبال را به سال‌های دورمان ببرد، البته منکر بهتر شدن خط دفاعی ایران در دوران کارلوس کی‌روش نمی‌شویم اما خط حمله ما هم در مقابل تیم‌های نامدار (چه در سطح آسیا و چه در سطح جهان) با مشکل روبه‌رو بوده است. بنابراین پس از دوران طولانی‌مدت کی‌روش، متوجه شدیم تیم ما با سبک دفاعی نمی‌تواند به افتخار بزرگی دست پیدا کند و باید جانشین مرد پرتغالی کسی باشد که از نظر سبک، خیلی متفاوت‌تر از او باشد!
از طرف دیگر تا مقدماتی جام‌جهانی 2022 قطر که از فروردین سال ۱۳۹۹ آغاز می‌شود، زمان زیادی باقی نمانده و تیمی که بدون شک با تغییرات زیادی در ترکیب مواجه خواهد شد هر چه زودتر باید مربی خودش را انتخاب کند و به موفقیت در دیدارهای پیش رو بیندیشد!
با دست به سینه یک گوشه نشستن و مطرح کردن نام‌های بزرگ و البته خیالی، قطعاً به فدراسیون ایران ششمین ستاره را نمی‌دهند!
اصلاً آقای تاج که این روزها خوب صحبت می‌کند و از نتایج تیم‌ملی در جام ملت‌های امارات راضی و خشنود است، به طور جدی با مربی‌ای مذاکره کرده است؟
امیدواریم با دست روی دست گذاشتن، فدراسیون‌نشین‌ها آخر با انتخاب عجله‌ای و بدون برنامه، فوتبال‌مان را به ته دره رهنمون نکنند! زمان را نباید از دست داد!