سید لو: 3 روز بعد از اینکه بارسلونا در سانتیاگو برنابئو رئال‌مادرید را از رسیدن به فینال کوپا دل‌ری محروم کرد، شاگردان ارنستو والورده یک بار دیگر در همین استادیوم دشمن قدیمی را شکست دادند تا کورس قهرمانی لالیگا هم عملا برای رئالی‌ها به پایان برسد.
تک گل پیروزی‌بخش ایوان راکیتیچ در برنابئو به این معنا بود که سانتیاگو سولاری و شاگردانش حالا ۱۲ امتیاز با بارسلونای صدرنشین فاصله پیدا کرده‌اند، در حالی که فقط ۱۲ بازی به پایان لیگ باقی مانده. در ضمن معنای دیگر این گل، دست بالا پیدا کردن بارسلونا در مجموع بازی‌های رو در رو برابر رئال، برای نخستین‌بار در ۸۷ سال گذشته بود. بارسا حالا ۹5-۹6 از رئال پیش افتاده است.
بلوگرانایی‌ها برگرداندن این آمار را مدیون سلطه یک دهه اخیرشان هستند. بارسا در ۱۸ بار اخیری که به برنابئو سفر کرده، در رقابت‌های مختلف، ۱۱ بار به پیروزی رسیده. آنها هر 4 بازی اخیرشان در لیگ را هم در خانه رئال با پیروزی پشت‌سر گذاشته‌اند، البته ال‌کلاسیکوی شنبه‌شب نه جذابیت آن ۴-۳ ها و ۳-۲ ها را داشت و نه اقتدار آن 0-4ها و 2-6 ها را. با این وجود برد یک بر صفر بارسا در این شب آنها را 60 امتیازی کرد و عملا با این برد قدمی بسیار بلند به سوی یک قهرمانی دیگر در لالیگا برداشتند.
از منظر رئال اما قرار بود 3 بازی در 7 روز سرنوشت فصل‌شان را تعیین کند. با از دست رفتن جام حذفی و لیگ، حالا تنها امید رئالی‌ها به چمپیونزلیگ است، تورنمنتی که 3 سال پیاپی فاتحش شده‌اند. با این وجود پیروزی 2 بر یک در بازی رفت در خانه آژاکس هم تضمینی برای صعود آنها به جمع 8 تیم پایانی نیست. تیمی که برای نخستین‌بار در ۱۵ سال گذشته 3 بازی خانگی پیاپی را باخته، اصلا بعید نیست چهارمین شکست را هم به این روند اضافه کند؛ شکستی که بیش از 3 بازی قبلی برای‌شان گران تمام خواهد شد.
گل بارسا در بازی شنبه‌شب از اشتباه تونی کروس شروع شد که اجازه داد سرخیو بوسکتس توپ را از او بگیرد، بعد لیونل مسی در ضدحمله راکیتیچ را پیدا کرد و هافبک کروات بارسا هم با یک و دویی با سرخی روبرتو خودش را در موقعیت تک به تک با تیبو کورتوا قرار داد. با اینکه زاویه تنگ بود، راکیتیچ با چیپی دقیق و زیبا دروازه رئال را باز کرد، اتفاقی که چند دقیقه قبلش هم روی حرکتی مشابه از مسی می‌توانست رخ دهد. با اینکه بین این دو صحنه جرارد پیکه هم ضربه لوکا مودریچ را از وارد شدن به درون دروازه‌شان منحرف کرده بود، جریان کلی بازی، به خصوص بعد از گل راکیتیچ، جوری بود که کاملا بوی پیروزی بارسلونا به مشام می‌رسید؛ نه اینکه این بازی‌ای ساده یا یکطرفه باشد. خود والورده بازی را خیلی خیلی نزدیک دانست و سولاری از آن به عنوان جدالی برابر یاد کرد. اما اطمینانی که در بازی بارسا دیده می‌شد دقیقا عاملی بود که رئالی‌ها نداشتند، عاملی که تا پایان کار هم با آنها همراه بود. در نیمه دوم با بیرون رفتن کروس و گرت بیل، که با سوت اعتراضی هواداران مادریدی همراه بود، ایسکو به امید اول تیمش در بعد خلاقیت هجومی بدل شد و وینیسیوس جونیور به خطرناک‌‌ترین مهره آنها. اما پیکه و کلمان لنگله که خودش یک ضربه وینیسیوس را بلوکه کرد، تا لحظه آخر استوار ایستادند تا یک پیروزی ارزشمند خارج از خانه دیگر برای بارسا به ثبت برسد. در لحظات پایانی نیمه دوم مسی و کوتینیو می‌توانستند باز هم دروازه کورتوا را باز کنند اما همان یک گل کافی بود.