محمد نجارصادقی: یکشنبه هفته جاری حسن روحانی نخستین پروژه مسکن امید را تحت لوای طرح بازآفرینی شهری و بافت‌های فرسوده به همراه چند طرح عمرانی دیگر در تهران افتتاح کرد؛ طرحی که از سال 95 شروع شده و قرار است در صورت موفقیت در کلانشهر تهران به دیگر مناطق کشور تعمیم داده شود. با وجود اینکه این نخستین گام دولت تدبیر و امید پس از 5 سال برای تامین مسکن قلمداد می‌شود اما شرایط نخستین نمونه مسکن امید نشان‌دهنده اشتباهی بزرگ‌تر از بی‌عملی دولت در این زمینه است. به گزارش «وطن امروز»، اگر از اتوبان آزادگان وارد خروجی الغدیر شوید، پس از عبور از یافت‌آباد به ابتدای خیابان خلخال که روشنایی مناسبی ندارد می‌رسید. اگر در این خیابان نزدیک به 20 دقیقه رانندگی کنید ساختمانهایی با ارتفاع پایین اما تراکم بالا می‌بینید که در کنار یکدیگر قد علم کرده‌اند. این منطقه همان زمین‌های کشاورزی سال‌های نه‌چندان دور یافت‌آباد است که حالا محل احداث مسکن امید شده است. نخستین نکته‌ای که توجه هر کس را جلب می‌کند، خلوت بودن و خارج از منطقه زندگی بودن اینجا (بهاران شرقی) است. مشخص نیست نیازهای اولیه این 324 خانواده‌ای که قرار است در این بلوک‌های تو در تو زندگی کنند، چگونه تامین می‌شود. البته طبق برنامه قرار است 63 واحد تجاری هم در کنار 324 واحد مسکونی ساخته شود که به دلیل جا‌گذاری خاصی که دارند تنها برای خرده‌فروشی مناسب هستند.
آماده نبودن زیر ساخت‌ها
با نزدیک شدن به بلوک‌ها متوجه نبود کنتور برای ساختمان‌ها می‌شویم. با پرس‌وجو از افرادی که برای فروش واحد در آنجا حضور دارند متوجه می‌شویم هنوز آب، برق و گاز ساختمان‌های بهاران شرقی تامین نشده است. با وجود اینکه ساخت این ساختمان‌ها از سال 91 شروع و به گفته اهالی در سال گذشته بخشی از واحدها فروخته شده اما تاکنون اصلی‌ترین وظیفه دولت در طرح بازآفرینی شهری یعنی تامین زیرساخت‌ها به صورت کامل انجام نشده است.
حداقل قیمت خانه‌های امید حدود 574 میلیون تومان!
حسن روحانی در شروع حرکت بنیان گذاشتن طرح بازآفرینی شهری، اهدافی را برای آن برشمرد، وی با بیان اینکه دولت می‌خواهد جز افرادی که ساکنان اولیه محلات فرسوده بودند، زوجین جوان خانه اولی را هم به این محلات سوق دهد، گفت: مردم ساکن در این بافت‌ها باید با شرایط آسان به خانه امن برسند و مهم‌ترین اصل دولت در بخش مسکن، حفظ سلامتی و زندگی مردم است. روحانی افزود: هدف دولت، خانه‌دار شدن آسان جوانان است. دولت تاجر، بنگاه‌دار و خانه‌ساز خوبی نیست؛ کارها باید به مردم واگذار شود و نوسازی بافت‌های فرسوده باید محله‌محور باشد. بر اساس اظهارات رئیس‌جمهور، مسکن امید برای اقشار ضعیف محلات فرسوده و خانه اولی‌ها طراحی شده اما بررسی بهاران شرقی نشان می‌دهد این ساختمان‌ها برای هیچ‌کدام از این دو هدف جمعیتی مناسب نیست. با مراجعه به مراکز فروش این پروژه متوجه شدیم قیمت هر متر مربع از واحدهای مسکونی در بهاران شرقی بین 5/6 تا 5/7 میلیون تومان است. این یعنی 2 میلیون تومان بیشتر از قیمت هر متر مربع آپارتمان نوساز کم واحد در محدوده شهری یافت‌آباد. پس به نظر نمی‌رسد هیچ‌یک از ساکنان یافت‌آبادی قبول کنند خانه فرسوده خود را واگذار کرده و خانه‌ای در یک مجتمع آن هم 2 میلیون تومان گران‌تر از یک آپارتمان نوساز بخرند. از سوی دیگر با توجه به اینکه خرید واحد در بهاران شرقی برای عموم آزاد است، هیچ تضمینی وجود ندارد که اهالی یافت‌آباد یا بافت‌های فرسوده دیگر آنها را بخرند. در کنار تمام موارد مطرح شده، واحدهای مسکونی بهاران شرقی در متراژهای 82، 94 و 150 متری احداث شده و این به معنای آن است که کمترین مبلغی که مشتریان باید بپردازند حدود 574 میلیون تومان است که عملا تامین چنین رقمی برای اقشار ضعیف و متوسط ناشدنی است.
شایان ذکر است واحدهای ساخته شده در بهاران شرقی تا شهریورماه سال جاری به متقاضیان تحویل نمی‌شود و سند آنها هم به دلیل مشکل مالکیت زمین‌ها 4 سال دیگر آماده می‌شود.
سوداگری شهرداری و دولت؟
یکی از عجیب‌ترین موضوعات موجود درباره بهاران شرقی افزایش قیمت سرسام‌آور این منطقه در یک سال گذشته است. بررسی‌های میدانی و پرس‌وجو از اهالی حاکی از آن است که قیمت هر مترمربع واحدهای مسکونی در سال گذشته 2 میلیون تومان بوده و حتی برخی صاحبان واحدها با همین قیمت خانه‌های خود را خریده‌اند اما با شروع روند افزایش قیمت مسکن در سراسر کشور؛ دولت، شهرداری و بخش خصوصی به عنوان صاحبان مجتمع قیمت واحدها را افزایش داده و حتی آن را با تبلیغاتی که درباره آینده روشن بهاران کرده‌اند، بیش از قیمت منطقه به فروش رسانده‌اند. این گرانی عجیب و غریب این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که چگونه مسکنی که برای صاحب خانه کردن آسان مردم طراحی شده چنین جهش قیمتی ظرف یک سال داشته و چرا صاحبان طرح هزینه‌ای بیش از مصالح و سود منصفانه از مردم طلب کرده‌اند؟ این اقدام چه تفاوتی با سوداگری بساز و بفروش‌ها دارد؟