زهره فلاح‌زاده: در فوتبال ایران که تیم‌ها درآمدی از حق پخش تلویزیونی، فروش لباس اصل باشگاه، تبلیغات محیطی و... که در تمام فوتبال دنیا مرسوم است ندارند تنها ترانسفر کردن بازیکن می‌تواند به کمک باشگاه‌های ایرانی بیاید؛ تنها راهی که باشگاه‌های ما می‌توانند به جای هزینه کردن‌های مداوم، پولی را به باشگاه تزریق کنند. اما باشگاه استقلال از درآمد حاصل از فروش صیادمنش چه سودی ‌می خواهد ببرد؟ اگر قرار بر این باشد پول فسخ قرارداد شفر از پول ترانسفری صیادمنش پرداخت شود، آیا می‌توان گفت فروش این بازیکن به سود استقلال است؟ به هر حال استقلال باید مبلغ یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلار به شفری که قرار نیست از پولش بگذرد، بپردازد و این یعنی باشگاه باید پول اضافه برای مربی‌ای که فصل بعد هدایت آبی‌ها را برعهده ندارد بپردازد و اگر قرار باشد استقلال درآمد ترانسفر شدن صیادمنش را دودستی تقدیم مربی برکنار شده خود کند، مثل این می‌ماند که باشگاه از این دست پولی به دستش رسیده و با دست دیگر از دستش داده است، بنابراین از این نظر فروش صیادمنش به نفع استقلال نبوده است. اما اگر با این فروش مدیران استقلال بتوانند مربی و بازیکن بزرگی برای تیم خریداری کنند، می‌توان گفت با خروج بازیکن جوان، استقلال ورودی‌های بیشتر و مفیدتری داشته است. از طرفی آیا فروختن صیادمنش به باشگاه ترکیه‌ای نفعی برای او دارد؟ سابقه بازیکنان ایرانی در لیگ ترکیه نشان می‌دهد انتخاب این بازیکن چندان هم با وسواس همراه نبوده و سوال پیش می‌آید که آیا اصلاً این لیگ نه چندان مطرح می‌تواند به فوتبال صیادمنش کمکی کند؟ سجاد شهباززاده، مهدی طارمی و رامین رضاییان بازیکنانی بودند که پس از درخشش در لیگ ایران به ترکیه سفر کردند و نتوانستند با فوتبال ترکیه ارتباط برقرار کنند و خیلی زود از رفتن به تیم‌های این کشور پشیمان شدند. تنها بازیکنانی که هنوز توانسته‌اند در لیگ ترکیه دوام بیاورند مجید حسینی و وحید امیری هستند که البته این دو بازیکن هم خیلی راضی به شرایط موجود نیستند. به هرحال باید دید صیادمنش می‌تواند خودش را با شرایط ترکیه‌ای‌ها وفق دهد یا خیر؟ شاید حق هافبک جوان استقلال لیگ‌های معتبرتر اروپایی بود و اگر یک فصل دیگر در این تیم می‌ماند، پیشنهادهای بزرگ‌تر و بهتری دست استقلال را می‌گرفت.