زهره فلاح زاده: از ۴ سهمیه ایران در فصل ۲۰۱۹ لیگ قهرمانان آسیا حالا تنها یک سهمیه برای‌مان باقی مانده که به دور بعد بازی‌ها صعود خواهد کرد. مابقی یا در مرحله پلی‌آف و همان زنگ اول مرخص شدند یا یک بازی مانده تا اتمام مرحله گروهی عذرشان را خواستند!
عدم نتیجهگیری در آسیا بدون شک پیامد خوبی برای فوتبال ما ندارد و زنگ خطر را برای فوتبال کشوری که سال‌ها از رسیدن به موفقیت و قهرمانی در این قاره جا مانده، به صدا درآورده است. همین ۳ ماه پیش بود که تیم‌ملی کشورمان در جام ملت‌های آسیا نتوانست از پس ژاپنی‌ها بربیاید و با نتیجه سنگین 3 بر صفر شکست خورد و از رسیدن به فینال این رقابت‌ها بازماند. همان جامی که قطری‌ها توانستند در فینال چشم‌بادامی‌های آبی‌پوش را شکست دهند و برای اولین‌بار آن را به خانه ببرند. قطری‌ها درست برعکس ما ایرانی‌ها نه‌تنها در رده ملی موفق ظاهر شده‌اند، بلکه در رده باشگاهی هم از ما پیشی گرفته‌اند و با حذف تیم‌های‌مان صعودشان را به مرحله بعد لیگ قهرمانان قطعی کرده‌اند.
به هرحال چه خوب و چه بد، دوشنبه‌شب سیلی محکمی به صورت‌مان خورد؛ سیلی‌ای که بفهمیم کجای این فوتبال قرار داریم، بفهمیم رسیدن به قهرمانی با حرف میسر نمی‌شود، بفهمیم بدون برنامه‌ریزی دقیق نمی‌شود حتی از گروه هم صعود کرد چه رسد به اینکه بخواهیم به قهرمانی فکر کنیم!
اما آیا با این سیلی، تیم‌های ما از اشتباهات گذشته درس عبرت می‌گیرند یا عین بچه‌ای می‌شوند که کتک خوردنش ملس شده و اشتباهاتش را مدام تکرار می‌کند؟ پرسپولیس که فصل گذشته توانست به فینال لیگ قهرمانان برسد، حالا در این فصل از رقابت‌ها با نتایج دور از انتظار و باخت مقابل تیم نه‌چندان مطرح پاختاکور ازبکستان خیلی زود دستانش را به حالت تسلیم بالا آورده و یک بازی مانده به پایان مرحله گروهی، حذف شدنش را قطعی کرده است. اوضاع وفق مراد استقلالی‌ها هم نبود و این تیم که فصل گذشته از گروه مرگ به عنوان صدرنشین صعود کرد و تا یک‌چهارم نهایی این رقابت‌ها هم رسید، در این فصل حتی نتوانست در خانه و مقابل هوادارانش به یک پیروزی دست پیدا کند و در شب تلخ آزادی با تساوی مقابل الدحیل قطر، خیلی زود با این جام خداحافظی کرد.
حالا باید گفت پس از عدم نتیجهگیری در آسیا چه در رده ملی و چه رده باشگاهی، فوتبال ما آیا پیشرفتی داشته است؟ مسلماً جواب خیر است. فوتبالی که کم هم برای به موفقیت رسیدنش هزینه نشد اما نه‌تنها پیشرفتی نداشته، بلکه هر روز پس‌رفت هم داشته است. باید چاره‌ای اندیشید تا بیش از این فوتبال‌مان به قهقهرا نرود. نمی‌شود برای ناکامی‌های‌مان پول خرج خارجی‌هایی کنیم که تنها به فکر گرفتن حق و حقوق‌شان هستند و اگر یک روز پرداختی‌ها به تأخیر بیفتد دم در فیفا برای شکایت صف می‌بندند!
نمی‌شود که هر ساله در فوتبال‌مان نتیجه نگیریم و باز هم رویه غلط مدیریتی را ادامه دهیم و دست آخر هم شرایط به گونه‌ای پیش رود که نه تیم راضی باشد و نه هوادار و... .
همین حالا هم کمی دیر شده اما جلوی ضرر را هر زمان بگیریم منفعت است.