گروه سیاسی: با خروج آمریکا از برجام و آشکارتر شدن ضعف‌های دستگاه دیپلماسی دولت، برخی بازوهای دیگر در این حوزه فعال شدند. علی‌اکبر ولایتی، مشاور رهبر انقلاب در امور بین‌الملل و کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی 2 بازوی جدید دیپلماسی ایران شدند که در 2 حوزه مختلف از شرق تا غرب به رایزنی پرداختند. به گزارش «وطن‌‌امروز»، در این میان کمال خرازی که به عنوان وزیر امور خارجه فعالیت کرده و مذاکرات هسته‌ای در دولت اصلاحات نیز در زمان حضور وی در راس وزارت امور خارجه انجام شد، طی ماه‌های اخیر رایزنی‌هایی را به صورت ویژه با کشورهای اروپایی انجام داده است. در 2 برهه این رایزنی‌های خرازی با اروپایی‌ها ملموس‌تر از گذشته بوده است. سال گذشته و پس از تعلل اروپا برای ارائه تضمین‌های لازم به ایران برای متقاعد شدن تهران به ماندن در برجام، خرازی سفرهای دوره‌ای خود به اروپا را آغاز کرد تا اروپایی‌ها را راضی کند تعهدات خود در برجام را در قالبSPV انجام دهند. با این حال اما اروپا با رونمایی از INSTEX نشان داد اگرچه در مواضع اعلامی خود، بر حفظ برجام تاکید می‌کند اما در عمل اراده‌ای برای اجرای تعهداتش در برجام ندارد. اکنون با آغاز فرآیند خروج مرحله‌ای ایران از برجام و اولتیماتوم 60 روزه دولت ایران به 1+4، کمال خرازی باز هم عازم اروپا شده است تا رایزنی‌های جدیدی را برای متقاعد کردن اروپایی‌ها به اجرای تعهدات‌شان در برجام انجام دهد. در این میان، و در جریان رایزنی‌های خرازی در اروپا، او در گفت‌وگو با شبکه فرانسوی فرانس 24 اذعان کرد از اروپا ناامید شده است.
خرازی در این گفت‌وگو تصریح کرد رفتار اروپایی‌ها در برجام باعث شده ایران از آنها ناامید شود. در ادامه متن سوال و جواب‌های فرانس 24 با کمال خرازی را به نقل از خبرگزاری ایسنا می‌خوانیم.
  ایران بتازگی اعلام کرد تصمیماتی را در واکنش به فشارهای آمریکا اتخاذ می‌کند. شما به طور اخص اعلام کردید از این پس ایران برای تولید آب‌سنگین و اورانیوم غنی‌شده محدودیتی قائل نمی‌شود و 2 ماه به اروپایی‌ها مهلت دادید تا شرایط را برای کمک به بخش‌های بانکی و نفتی ایران برای خروج از انزوا ایجاد کنند. این یک ضرب‌الاجل به طور کلی است که اروپایی‌ها پیشاپیش آن را رد کرده‌اند. آیا شما فکر می‌کنید ممکن است در نهایت ایران نیز به نوبه خود از توافق هسته‌ای خارج شود؟
قبل از هر چیز این حق ایران مطابق با متن توافق هسته‌ای است که در صورتی که طرف مقابل به تعهداتش عمل نکند برخی از تعهداتش را کاهش دهد، این حق بر اساس توافق هسته‌ای برای ایران به رسمیت شناخته‌ شده است. اینها 2 موردی است که می‌تواند آغازی برای این کار باشد. 2 ماه به کشورهای اروپایی فرصت داده ‌شده است. متاسفانه این کشورها با وجود موضع‌گیری سیاسی در حمایت از اجرای توافق هسته‌ای، اقدام محسوسی انجام ندادند تا مشکلات بانکی و مبادلات تجاری حل شود. این دو ماه زمانی است که اروپا می‌تواند اقدامی کند. اروپا هنوز سازوکار اینستکس را عملیاتی نکرده است. امیدوارم اروپایی‌ها در این دو ماه کاری کنند تا ایران مجبور نباشد از این جلوتر برود. البته بی‌شک این بدان معنا نیست که ما می‌خواهیم از توافق هسته‌ای خارج شویم، بلکه برعکس، از یک حق مصرح در توافق هسته‌ای حکایت دارد. ما انتظار داریم اروپا به گونه‌ای عمل کند که توافق هسته‌ای حفظ شود و اقتصاد ایران بتواند کارکرد عادی خودش را داشته باشد.
  ولی اگر در پایان این 60 روز خواسته‌های ایران برآورده نشود، آیا ایران از توافق هسته‌ای خارج می‌شود؟
خیر! ایران تمهیدات دیگری را اتخاذ خواهد کرد که بر اساس آن از اجرای برخی تعهدات دیگرش کاسته می‌شود. این به معنی خروج از توافق هسته‌ای نیست.
  شما از اروپایی‌ها ناامید هستید. وزیر خارجه فرانسه از «واکنش بد» تهران انتقاد و از شما دعوت کرد بلوغ سیاسی خود را نشان دهید و به اثبات برسانید. آیا شما اساسا فکر می‌کنید اروپایی‌ها که می‌گویند می‌خواهند از توافق حمایت کنند و آن را نجات دهند، در نهایت به اینجا رسیده‌اند که این توافق نمی‌تواند ادامه حیات دهد بی‌آنکه این موضوع را به زبان بیاورند؟
بله! در واقع ما از رفتار اروپایی‌ها ناامید شده‌ایم. ما انتظار داشتیم کشورهای اروپایی صادقانه به تعهداتی که در قالب توافق هسته‌ای پذیرفته‌اند، عمل و در این راه تلاش کنند اما چند سالی از توافق هسته‌ای می‌گذرد و می‌بینیم که روابط بانکی برقرار نشده است، روابط تجاری بین ایران و اروپا برقرار نشده است و در نتیجه، این وضع ناامیدی زیادی در ایران ایجاد کرده است. آنچه ما می‌خواهیم و انتظار داریم این است که اروپا با اقدامات جدیدی این تاخیر را جبران کند.
  برای این کار دیر نیست؟ فکر می‌کنید آیا هنوز زمانی برای اروپا وجود دارد؟
خیر! بی‌شک هنوز برای اروپا زمان وجود دارد که اقدامی محسوس انجام دهد و گام اول این است که اینستکس عملیاتی شود. در واقع این سازوکاری است که اجازه می‌دهد روابط تجاری ایران و اروپا تا حدی برقرار شود.
  آخرین سؤال؛ این خبر را دریافت کردیم که یک کارمند زن ایرانی عضو شورای فرهنگی بریتانیا در ایران به جرم جاسوسی به 10 سال حبس محکوم شده است. موارد تنش‌آمیز زیادی بین تهران و اروپا وجود دارد. آیا این پیامی برای اروپایی‌هاست؟
نه! اصلا این طور نیست. به طور طبیعی هر کشوری در قبال شهروندانش اگر جرمی از جمله جاسوسی مرتکب شوند از حقوقی برخوردار است و می‌تواند آنها را تحت پیگرد قرار دهد. فعلا این پرونده‌ نزد دادگاه مفتوح است تا میزان محکومیت وی تعیین شود. تاکید می‌کنم این حقوق عادی هر کشوری است. در فرانسه هم اگر ببینید یک نفر برای یک قدرت خارجی کار می‌کند شما هم قطعا وی را بازداشت می‌کنید. این حقوق هر کشوری است و ما انتظار داریم دیگران در حقوق داخلی ایران مداخله نکنند.