محمد حسین‌آبادی: «کریستوفر نولان» سال‌هاست یکی از خبرسازترین فیلمسازان سینمای جهان است؛ کارگردانی که انتشار هر خبر تازه در ارتباط با پروژه‌های جدیدش مثل یک بمب در فضای رسانه‌های جهان منفجر می‌شود. او مدتی است پروژه جدیدش را آغاز کرده و بتازگی انتشار خبرهایی تازه از این پروژه یک بار دیگر آقای نولان را به صدر اخبار مهم سینمای جهان برده است. بر اساس آنچه در رسانه‌ها منتشر شده، «Tenet» به معنی «مبنا» نام پروژه جدید این فیلمساز نامدار هالیوودی است. اثری که آرون تیلور جانسون و کنت برانا هم به ترکیب بازیگران آن ملحق شده‌اند. کلمنس پوسی، دیمپل کاپادیا و مایکل کین نیز به عنوان دیگر بازیگران فیلم معرفی شده‌اند. الیزابت دبیکی و رابرت پتینسون نیز پیش‌تر به عنوان بازیگر همکاری خود را با نولان آغاز کرده بودند، البته دیوید واشینگتن پیش از همه به عنوان بازیگر نقش اصلی این فیلم انتخاب شده بود. پروژه جدید آقای نولان که با توجه به سابقه او در ساخت آثاری درخشان احتمالا از همین حالا آن را باید یکی از آثار مهم و پرمخاطب سینمای جهان در سال‌های پیش‌رو دانست، این روزها در شرایطی به فیلمبرداری خود ادامه می‌دهد که قرار است در لوکیشن‌های ۷ کشور مختلف ساخته شود. این فیلم یک اکشن حماسی در دنیای جاسوسی بین‌المللی است و نولان آن را بر مبنای فیلمنامه‌ای که خودش نوشته، می‌سازد. کمپانی برادران وارنر کار توزیع بین‌المللی فیلم را برعهده دارد و فیلم ۱۷ جولای ۲۰۲۰ روی پرده سینماها می‌رود. اما دیگر خبر مهم این روزهای سینمای جهان به جشنوره فیلم کن گره خورده است؛ جشنواره‌ای که آخرین روزهای برگزاری خود را پشت‌سر می‌گذارد و تاکنون جدی‌ترین مدعیان نخل طلای آن 3 فیلم «روزی روزگاری هالیوود» کوئنتین تارانتینو، «رنج و افتخار» پدرو آلمودوار و «بی‌نوایان» لادی لی بودند اما نمایش فیلم «یک زندگی پنهان» ساخته جدید ترنس مالیک یک نام جدید را به فهرست مدعیان این جایزه اضافه کرد. این فیلم که در جشنواره کن امسال در بخش رقابتی به نمایش درآمد، منتقدان را به ۲ دسته تقسیم کرده است؛ شماری از منتقدان می‌گویند این کارگردان یک استاد سینماست که در اوج کارش قرار دارد و دیگران می‌گویند این فیلمی ضعیف است. «یک زندگی پنهان» درباره مردی اتریشی است که نمی‌پذیرد برای آلمان نازی بجنگد. داستان این فیلم در منطقه برفی کوه‌های آلپ آغاز می‌شود و بعد تبدیل به درامی می‌شود که داستانش در یک زندان به وقوع می‌پیوندد. تقریباً تمام منتقدان از آن به‌خاطر فیلمبرداری فوق‌العاده‌اش تجلیل کرده‌اند و گفته‌اند فیلم به زیبایی توانسته پس‌زمینه‌های طبیعی و لحظه‌های صمیمی خانوادگی را به تصویر بکشد، البته بعضی منتقدان هم گفتند این فیلم نتوانسته به اندازه کافی وارد عمق انگیزه‌های قهرمانش شود. برای نمونه «تاد مک‌کارتی» از هالیوود ریپورتر نوشته: «به جای پرداختن به اجزای سنگین اخلاقی، مذهبی و سیاسی داستان، مالیک توجه خود را به مسائل دیگر جلب کرده و اینها را کمرنگ کرده است». اما ورایتی از فیلم به عنوان بازگشتی حماسی به فرم قبلی یاد کرده و در تحسین فیلم نوشته: «این فیلم توانسته به عنوان اکتشافی در باورهای شخصی، نمایشی بسیار خوب به مخاطب ارائه کند». مالیک که سال 2011 با فیلم «درخت زندگی» یک بار نخل طلا را برده است، امسال یکی از رقبای جدی کوئنتین تارانتینو برای به دست آوردن این جایزه است.