گروه بین‌الملل: با کناره‌گیری ترزا می، نخست‌وزیر انگلیس از مقام خود، بحران در فضای سیاسی داخلی انگلیس در حالی وارد فضای جدی‌تری می‌شود که گزینه‌های حزب محافظه‌کار عملا هیچ‌کدام قادر نیستند به عنوان نخست‌وزیر انگلیس بحران‌زده وارد میدان عمل شوند. نباید از نظر دور داشت که در حزب کارگر هم وضعیت به همین منوال است و ورشکستگی سیاسی مانند ورشکستگی ایده‌‌های بریگزیت یا ماندن در اتحادیه اروپایی، جریان‌‌های سوم مانند حزب «نایجل فراژ» را به عرصه سیاسی انگلیس وارد کرده است. ترزا می روند رسمی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپایی را در مارس ۲۰۱۷ میلادی آغاز و یک ماه پس از آن اقدام به برگزاری انتخابات زودهنگام کرد، با این امید که هم‌حزبی‌هایش بتوانند کرسی‌های بیشتری را در پارلمان به‌دست آورند و به این ترتیب او در مذاکرات با اتحادیه اروپایی در موضوع بریگزیت از پشتوانه قوی‌تری برخوردار شود اما برخلاف پیش‌بینی‌ها حزب محافظه‌کار بریتانیا نتوانست اکثریت مطلق را از آن خود کند و این یکی از دلایلی بود که باعث شد ترزا می نتواند برای نهایی کردن توافق بریگزیت از پشتیبانی قوی پارلمان بهره‌مند شود. او بارها در دوران کارزار انتخاباتی اعلام کرده بود تنها او است که می‌تواند «با یک رهبری قوی و پایدار» بریگزیت را به سرانجام برساند. با این وجود هنگامی که پس از این انتخابات از طرح خود برای بریگزیت پرده برداشت، اعتراض بسیاری را حتی در میان هم‌حزبی‌های خود برانگیخت و شماری از وزرای دولتش استعفا کردند. به این ترتیب خانم می به گونه‌ای در کشور خود منزوی شد، اگرچه برخی حتی با وجود مخالفت با طرحش، همچنان تعهد او به همه‌پرسی بریگزیت و عزمش برای به نتیجه رساندن بریگزیت را می‌ستودند. طرح بریگزیت خانم می که به معاهده طلاق از اتحادیه اروپایی نیز مشهور بود، ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به پارلمان رفت اما به تصویب نمایندگان نرسید. رد این طرح از سوی پارلمان، بزرگ‌ترین شکست برای دولت او محسوب می‌شد. این طرح بار دیگر با وجود انجام پاره‌ای اصلاحات، نیمه ماه مارس و سپس برای آخرین بار ۲۹ مارس (یعنی در روزی که طبق برنامه‌ریزی‌ها بریتانیا باید اتحادیه اروپایی را ترک می‌کرد) به پارلمان رفت اما باز هم نتوانست رضایت نمایندگان را جلب کند و به تصویب برسد. تیرگی روابط میان نمایندگان پارلمان و خانم می باعث افزایش فشارها بر او برای ترک دولت شد. سرانجام جمعه ۲۴ مه (۳ خرداد) می با «گراهام بردی» رئیس کمیته ۱۹۲۲ حزب محافظه‌کار دیدار کرد و پس از آن مقابل خانه شماره ۱۰ خیابان داونینگ پدیدار شد تا اعلام کند از جمعه ۷ ژوئن دیگر رهبر حزب محافظه‌کار نخواهد بود.