گروه فرهنگ و هنر: شب شعر «مثل گوهرشاد»، با حضور شاعران کشور و حجت‌الاسلام والمسلمین قمی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در نخلستان سازمان اوج برگزار شد. در این برنامه که به مناسبت سالگرد کشتار مردم مسلمان ایران در مسجد گوهرشاد توسط رضاخان برگزار شد، شاعران آیینی و انقلابی به خواندن اشعار خود در زمینه حجاب و عفاف پرداختند.
نغمه مستشار نظامی، نخستین شاعری بود که پشت تریبون
قرار گرفت و شعر پراحساسی را در موضوع حجاب خواند.
قیام عفت و غیرت، قیام گوهرشاد
به نام عشق ورق زد کتاب دوران را
کبوتران حرم بال و پر زدند به خون
به بهت مرثیه خواندند مرغ خوشخوان را
در آن زمانه دلخون در آن زمانه تلخ
نظاره کرد حرم داغ تیرباران را
هزار باغ از آن لاله‌های خونین رست
هزار آینه پر کرد باغ رضوان را
سیاه‌پوش شد آن روز مشهد و ایران
نسیم صبح به پا کرد روح توفان را
خروش مردم آزاده انقلابی شد
چونان گلی که بهاران کند زمستان را
بهار شد به زمین ابر عاشقی بارید
خروش سیل فرو ریخت کاخ ویران را
شکوه مسجد پرافتخار گوهرشاد
نماد عفت و دین کرد نام ایران را
فاطمه نانیزاد، عدم توانایی تسخیر چادر زنان ایرانی
توسط رضاخان را در قالب شعری اینگونه توصیف کرد.
نقشی از گل‌های آبی روی ایوان می‌کشد
آسمان‌ها را به آغوش خراسان می‌کشد
طرحی از فیروزه می‌ریزد به چشمان حرم
صحن گوهرشاد را در زیر باران می‌کشد
با پر چادر نمازش آسمان صبح را
دختر خورشید تا دربار سلطان می‌کشد
از شکوه صخره‌ها هرگز نکاهد ذره‌ای
از سر زن‌ها اگر چادر رضاخان می‌کشد
می‌دود فصل خزان در برگ‌وبار باغ‌ها
بر لب هر سوسن آسیمه‌سر جان می‌کشد
نقش سرخی می‌نشیند روی کاشی‌های سبز
در حرم گل‌برگ‌های گل فراوان می‌کشد
خون این گل‌برگ‌ها در روزگاری دورتر
فاطمیون، زینبیون را به میدان می‌کشد
سپس، محمدحسین ملکیان، شاعر نسل سومی کشورمان
به خواندن شعری زیبا درباره ماجرای مسجد گوهرشاد پرداخت.
یکایک سر شکست آن روز اما عهد و پیمان نه
غم دین بود در اندیشه مردم، غم نان نه
شبی ظلمانی و تاریک حاکم بود بر تهران
به لطف حضرت خورشید اما بر خراسان نه
کبوترهای گوهرشاد بودیم و صدای تیر
پریشان کرد جمع یکدل ما را، پشیمان نه
سراسر، صحن از فوج کبوترها چنان پر شد
که چندین بار خالی شد خشاب آن روز و میدان نه
یکی فریاد می‌زد شرم‌تان باد ای دژخیمان!
به سمت ما بیندازید تیر اما به ایوان نه
گذشت آن روزها، امروز اما بر همان عهدیم
نخواهد شد ولی این‌بار جمع ما پریشان، نه!
به جمهوری اسلامی ایران گفته‌ایم «آری»
به هر چه غیر جمهوری اسلامی ایران: «نه»
دفاع از حرم یعنی قرار جنگ اگر باشد
زمین کارزار ما تل‌آویو است، تهران نه!
خانم جلوداریان آخرین شاعری بود که پشت تریبون قرار گرفت و شعری در وصف دختران پاکدامن سرزمین خواند.
وقتی خدا، بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
اصلا به عشق توست که از نخستین نگاه
در هر دلی، محبت لیلا گذاشته
در شرح پاکی تو، همین بس که کردگار
در دامن نجیب تو عیسی گذاشته
در گوهر وجود تو، ای ناشناخته
منشوری از حقیقت و رویا گذاشته
آنقدر سربلند و شریفی که از ازل
در طالع تو، لیله‌الاسرا گذاشته