احسان سالمی: روز گذشته در خبرها آمده بود که اولین جشنواره بین‌المللی فیلم عربستان سعودی با نام جشنواره بین‌المللی فیلم «دریای سرخ» قرار است از 12 تا 21 مارس در این کشور برگزار شود؛ جشنواره‌ای که قرار است با همکاری «آزمایشگاه فیلم تورینو»ی ایتالیا و شبیه به جشنواره ساندنس و در جایی که به‌عنوان «لژ دریای سرخ» نامیده شده، برگزار شود. بر اساس آنچه در خبرها آمده، شیوانی پاندیا، مدیر پیشین جشنواره فیلم دوبی به عنوان مدیر این جشنواره انتخاب شده است. حسین کوریمبوی که قبلاً به عنوان برنامه‌ریز مستند در جشنواره فیلم ساندنس کار می‌کرد نیز به‌عنوان کارگردان هنری انتخاب شده است. این جشنواره بخشی هم برای پروژه‌هایی دارد که قرار است توسط فیلمسازان عربستانی تولید شود و قرار است با پرداخت مبالغی به تکنیسین‌های سینمایی برای ساخت آثاری توسط فیلمسازان عربستانی حمایت شود. نگارنده این سطور به شغل پیشگویی مشغول نیست اما از همین حالا می‌توان پیشگویی کرد که این پروژه تازه که از آن به‌عنوان «موج نوی عربی» یاد می‌شود، به فاصله کمی از تاسیس، به عاقبت جشنواره فیلم ابوظبی دچار خواهد شد. واقعیت آن است که جشنواره‌های فیلم در سراسر جهان پیوند عمیقی با فعالیت‌های سینمایی در کشور  برگزار کننده آن دارند؛ هرگاه صنعت فیلمسازی در کشوری ضعیف شده است، به‌طور طبیعی جشنواره یا جشنواره‌های فیلمی که در آن کشور برگزار می‌شده نیز رو به نابودی و ضعف کشیده شده‌ است. برای نمونه سینمای مصر که تا همین چند سال پیش با برگزاری جشنواره فیلم قاهره در مصر یکی از جشنواره‌های معتبر فیلم در منطقه خود و حتی در سطح بین‌المللی را برگزار می‌کرد، در چند سال اخیر با ضعیف شدن صنعت سینما در این کشور، از اعتبار و جایگاه قبلی خود دور شده است. مثال دیگر برای این موضوع را باید جشنواره فیلم ابوظبی دانست؛ جشنواره‌ای که مهم‌ترین هویت آن خرج هزینه‌های هنگفت اماراتی‌ها جهت جلب نظر ستارگان هالیوودی برای حضور در این جشنواره بود؛ پول‌های هنگفتی که در نهایت جیب ستاره‌های آمریکایی را پر کرد اما نتوانست ادامه حیات این جشنواره بی‌هویت را تضمین کند تا در اوج ناباوری جشنواره فیلم ابوظبی که اتفاقا یکی از جشنواره‌های ضدایرانی منطقه ما بود، چند سال پیش با اعلام برگزارکنندگانش به‌طور رسمی تعطیل شود و  تنها در قالب ارائه کمک‌هزینه به برخی فیلمسازان به کار خود ادامه دهد! جشنواره ابوظبی با نام جشنواره بین‌المللی خاورمیانه سال ۲۰۰۷ آغاز شد و سپس به جشنواره بین‌المللی ابوظبی تغییر نام داد. در 5 دوره اول جشنواره، پیتر اسکارلت مدیریت آن را به عهده داشت اما از سال ۲۰۱۲، علی الجابری به‌عنوان جانشین او شروع به کار کرد و مجموعاً 8 دوره از این جشنواره برگزار شد.  جالب اینکه اماراتی‌ها نه فقط در این جشنواره، بلکه در جشنواره فیلم دوبی نیز ناموفق ظاهر شدند و در نهایت پس از خرج هزینه‌های بسیار برای این جشنواره فیلم، تصمیم گرفتند آن را به شکل دوسالانه برگزار کنند! واقعیت آن است که با وجود تلاش حکام جدید عربستان سعودی برای ارائه تصویر یک حکومت دوستدار هنر در جهان، به‌واسطه آنکه اساسا هنر بویژه سینما در کشورهایی همچون عربستان سعودی جایگاهی نداشته، راه‌اندازی جشنواره‌های فیلم و خرج هزینه‌های بسیار برای حضور ستاره‌های سینمایی جهان در این جشنواره‌ها در نهایت نمی‌تواند جایگاهی برای آنها در سینما ایجاد کند؛ اتفاقی که در سایر زمینه‌های غیرفرهنگی نیز برای آنها به وقوع پیوسته و خرج هزینه‌های بسیار توسط آنها که به تعبیر رئیس‌جمهور آمریکا همچون «گاوهای شیرده» برای غربی‌ها هستند، نمی‌تواند اعتبار و جایگاهی برای آنها پدید آورد.