رحیم مخدومی که دبیری هفدهمین دوره جایزه قلم زرین را برعهده دارد، معتقد است نقد ادبی در دنیای ادبیات ایران مظلوم است. او در این‌باره می‌گوید: ما منتقد ادبی کم داریم. جایی هم نمی‌شناسم که بتواند منتقد ادبی پرورش دهد. به گزارش تسنیم، مخدومی پیرامون چالش‌‌های ادبیات داستانی در ایران اظهار داشت: افزایش کتاب‌های ترجمه‌ای ذائقه مخاطب را هم عوض کرده است. باید توجه داشت ذائقه کودک در مقایسه با بزرگسال،‌ خیلی سریع‌تر عوض می‌شود. او به ظاهر امر نگاه می‌کند و تنها کتاب می‌خواهد. کافی است چند کتاب خوش‌رنگ ببیند تا پدر و مادر را مجاب کند برایش خریداری کنند. این پاکی نگاه کودک و حسن توجه او متقابلاً مسؤولیتی در ناشران این حوزه ایجاد می‌کند که به آن ارج بنهند و پاسخ مثبتی به آن بدهند. مخدومی همچنین پیرامون چالش نقد ادبی در ایران گفت: آنچه ما به آن بیشتر نیاز داریم،‌ برگزاری جلسات جدی نقد ادبی است. ما هم منتقد عالم کم داریم و هم معمولاً مؤسسات و ناشران استقبال چندانی از برگزاری جلسات اینچنینی نمی‌کنند. این در حالی است که اگر جلسات جدی نقد برگزار شود، سطح کیفی آثار نیز ارتقا خواهد یافت. وی افزود: ما در دهه 60 با جنگ سخت مواجه بودیم؛ جنگی که شرایط و ویژگی‌هایش مشخص بود و شناسایی‌اش پیچیده نبود اما جنگ نرم با آنکه لفظی آسان‌تر دارد و درک و شناختش ساده به نظر می‌رسد، بسیاری نمی‌توانند آن را بشناسند. به نظرم رفاه و عافیت‌طلبی راه انگیزه‌ را بر جامعه بعد از دهه 60 بست و ما شاهدیم تنها افراد خاصی می‌توانند این انگیزه را در خود زنده نگاه دارند. در حوزه فرهنگ هم می‌بینیم عده‌ای هستند با انگیزه کار می‌کنند. هرچند تعدادشان زیاد نیست اما کارهای استوار و مستحکمی تولید می‌کنند که تأثیرش را می‌توانیم در جریان ادبی و فرهنگی کشور ببینیم. باید فکری به حال این امر کرد. اگرچه نمی‌توان انتظار داشت دوران طلایی دهه 60 تکرار شود اما باید فکری به حال عمارهای حوزه ادبیات کرد. باید آنها را پرورش داد و تقویت کرد تا جریان‌ساز باشند. لازمه رسیدن به این امر، داشتن مدیران جهادی است. برخی مدیران فرهنگی بی‌انگیزه‌ و خسته‌اند، باید فکری به حال این دسته از مدیران کرد و جایگزینی برای آنها یافت. نکته دیگر، تمرکز دولتمردان در امر فرهنگ است. آنها به جای اینکه سیاست‌گذاری کنند، خودشان مجری می‌شوند.