توپخانه رسانه‌ای و فعالان سیاسی و نمایندگان حامی دولت پس از چندین بار نامه‌نگاری و پیغام‌های علنی و غیرعلنی به مسؤولان صداوسیما، در مجلس فعال شده و حالا شبکه 3 سیما را نشانه رفته‌اند.
اپیزود اول: سریال پرمخاطب «گاندو» از همان قسمت اول، معلوم بود که توسط برخی مدیران و سیاسیون - بویژه دولتی‌ها - تحمل نمی‌شود. اعتراض‌های گاه و بی‌گاه حسام‌الدین آشنا و گلایه‌های بلند و آهسته مسؤولان ارشد دولتی، از همان روزهای اول روانه تلویزیون شد و با جلوتر رفتن سریال و نمایان شدن ابعاد تازه‌ای از افشاگری‌های «گاندو» درباره فساد و جاسوسی در بخش‌هایی از دولت، هر روز بیشتر و بیشتر شد، تا جایی که فشارهای دولت باعث شد بخش‌هایی از دیالوگ‌های سریال حذف یا سانسور شود.
اپیزود دوم: برنامه صبحگاهی «سلام صبح به‌خیر» که با اجرای حسین کلهر و سیدحسین حسینی، این روزها روی آنتن شبکه 3 قرار دارد، تقریبا همیشه با مسائل روز به خانه‌های مردم می‌رود و مخاطبان خاص خود را دارد. پرداختن به موضوعاتی مانند فساد، رانتخواری، آقازاده‌ها، کارتل‌های نفتی و عملکرد وزارت نفت در کنار میان‌برنامه‌های ورزشی، فرهنگی و اجتماعی، موجب شده این برنامه مورد توجه ویژه مخاطبان صبحگاهی قرار گیرد و البته این صراحت و شفافیت برنامه خوشایند برخی نیست.
بحث‌های داغ علیرضا زاکانی، پیام فضلی‌نژاد، فؤاد ایزدی، داریوش سجادی و دیگران در این برنامه همگی بر بالا رفتن حساسیت تیم رسانه‌ای دولت و حامیان اصلاح‌طلبش افزوده است و حتی تریبون یافتن مسوولان دولت برای پاسخ دادن به سؤالات و موارد مطرح شده توسط کارشناسان در همین برنامه آتش خشم برخی را خاموش نمی‌کند.
اپیزود سوم: ماجرای بازخوانی خبر فایننشال‌تایمز درباره چگونگی انتقال یک محموله نفتی به چین توسط نفتکش سالینا و فروش آن بعد از پایان معافیت‌های آمریکا در برنامه دهم تیرماه «سلام صبح به خیر» بهانه خوبی برای تسویه‌حساب با رسانه ملی بود.
رسانه‌های دولتی یا حامی دولت، یکپارچه به میدان آمدند و با «خلاف منافع ملی» یا «خلاف امنیت ملی» خواندن اقدام شبکه 3 در بازخوانی خبر مذکور، موج جدیدی از حملات را روانه صداوسیما کردند و تا «نفوذی» خواندن مدیر جوان شبکه 3 پیش رفتند!
اما ماجرا چه بود؟ آیا برنامه «سلام صبح به خیر» راه‌های دور زدن تحریم و فروش نفت را لو داده است؟ آیا با پخش تصاویر نفتکش سالینا از شبکه 3 آمریکا فروش نفت ایران را محدودتر می‌کند؟
سیدحسین حسینی، مجری این برنامه فردای آن روز در یازدهم تیر، توضیحات جالبی از ماجرا داد تا مشخص شود عناد دولتی‌ها با صداوسیما نامحدود است.
موضوع صادرات نفت ایران به چین توسط کشتی سالینا، بعد از انتشار توسط منابع خارجی مثل رویترز و فایننشال‌تایمز، از سوی وبگاه رسمی روزنامه ایران و همین‌طور خبرگزاری‌های دولتی ایسنا، برنا و همچنین سایت‌ها و خبرگزاری‌های حامی دولت در 5 تیرماه منتشر و مشخصات کامل نفتکش و محموله و مسیر آن در متن خبرها ذکر شده بود!
به عبارت بهتر 5 روز قبل از برنامه «سلام صبح به خیر» رسانه‌های خود دولت جزئیات دور زدن تحریم را منتشر کرده بودند و اگر این خلاف منافع ملی است، ابتدا باید رسانه‌های دولت مورد شماتت قرار گیرند.
مجری «سلام صبح به خیر» با ابراز تعجب از واکنش بدون مبنای برخی رسانه‌ها و مدیران دولتی، نسبت به تبعیض بین موضع‌گیری شبکه 3 سیما و رسانه‌های دولتی یا حامی دولت انتقاد کرد و گفت اگر قرار باشد کسی تذکر بگیرد، ابتدا باید رسانه‌ها و مطبوعاتی که 5 روز قبل از بازنشر خبر در برنامه «سلام صبح به خیر» اقدام به انتشار خبر کرده بودند، تذکر دریافت کنند.
در بین هجمه‌هایی که به صداوسیما شده بود یک نماینده مجلس خواستار ورود دادستانی به ماجرا شده بود و دیگری خواستار ورود شورای عالی امنیت ملی! مخالفان صداوسیما نمی‌دانستند این خبر را ابتدا رسانه‌های حامی دولت منتشر کرده بودند و شبکه 3، پنج روز بعد به آن پرداخته است.
هجمه‌ها علیه صداوسیما به‌خاطر نگرانی از امنیت ملی و منافع ملی نیست، چون مدعیان فعلی امنیت ملی خود بارها و بارها علیه امنیت ملی اقدام کرده‌اند. پشت پرده این هجمه‌ها و فشار به صداوسیما بویژه شبکه 3 ریشه در استیصال دولت دارد. دولت که تقریبا در همه زمینه‌ها خود را ناتوان نشان داده، برای کاستن از فشارها و انتقادها به چنگ انداختن به دیگران و حاشیه‌سازی رو آورده است. گاف حامیان دولت برای هجمه به صداوسیما نشان داد آنها از هیچ بهانه‌ای برای مقصر جلوه دادن دیگران نمی‌گذرند و حالا حالاها قرار نیست تحولی را در سیاست‌های دولت شاهد باشیم. قطعا دولتی که در رأس آن اختلافات عمیقی وجود دارد، به این حاشیه‌سازی‌ها و هجمه‌ها ادامه خواهد داد و فقط به یکی ـ دو برنامه تلویزیونی محدود نخواهد بود.