سیدبهزاد اخلاقی: «ولودیمیر زلسنکی» می‌خواهد با پوتین دیدار کند! این ملاقات از آن دسته از دیدارهایی است که در اوکراین و روسیه حاشیه‌های فراوانی خواهد داشت. سردی مناسبات کی‌یف و مسکو از آنجا شروع شد که رخنه سرویس‌های امنیتی آمریکا و اروپا در اوکراین انقلاب رنگی  را در این کشور ایجاد کرد که در نهایت با سقوط «یولیا تیموشنکو» و «ویکتور یوشچنکو» رویای اوکراین نارنجی هم از میان رفت. پس از آن، ثبات به اوکراین بازگشت اما بار دیگر سرویس‌های امنیتی آمریکا فعال شدند تا در نهایت شرایط سقوط «ویکتور یاناکویچ» را در پی تزریق بی‌نهایت پول و ایجاد بی‌ثباتی اقتصادی در اوکراین فراهم کردند. اوکراین جدید اما کشوری ضعیف‌تر، بی‌ثبات‌تر و لی‌لی‌پوتی است. ایده دولت‌های لی‌لی‌پوتی به دوران کاندولیزا رایس باز می‌گردد که به طور غیر رسمی در فضای پساشوروی به دنبال کوچک کردن و بی‌خاصیت کردن کشورهای جداد شده از اتحاد جماهیر شوروی بود که با روسیه پیوستگی فرهنگی، سیاسی و اقتصادی داشتند. رایس بخوبی می‌دانست اگر اقتصاد مکمل روسیه در بخش صنعتی که عمدا اوکراین و بلاروس هستند، از این کشور دور شوند، توسعه صنعتی مسکو با شوکی عظیم مواجهه می‌شود. «پترو پروشنکو» مامور این تخریب در اوکراین بود و توانست براحتی زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی این کشور را به سود شرکت‌های چندملیتی و کارتل‌های اقتصادی بلوکه کند و از اوکراین چیزی جز نام‌های پرآوازه دوران امپراتوری تزارها و قهرمانی‌های دوران جنگ جهانی دوم باقی نماند. در اوکراین امروز که ولودیمیر زلسنکی آن را هدایت می‌کند، هنوز مساله اصلی ارتباط با روسیه است، چرا که روسیه به عنوان تکیه‌گاه کشورهای ارتودکوس جهان همواره نقش تعیین‌کننده‌ای در منطقه دارد. اقلیت روس‌ها در اوکراین هم  بخش جمعیتی غیر قابل انکاری هستند. درگیری در شرق این کشور هم عمدتا با شکست نیروهای نظامی اوکراینی که این روزها سرشان با مانورهای نمایشی ناتو گرم است، همراه بوده است. حالا آمریکایی‌ها در خارج نزدیک روسیه در حال اعمال فشارهای بیشتری به کرملین هستند به طوری که از اوکراین خواسته‌اند برای نخستین‌بار در تاریخ پساشوروی از آنها درخواست رسمی خرید سلاح کند. ورود سلاح‌های آمریکایی به خارج نزدیک روسیه تهدیدی برای مسکو به شمار می‌رود، چرا که نه تنها غائله 2 استان شرقی اوکراین با دولت بی‌ثبات زلنسکی قابل حل نیست، بلکه این شلختگی قدرت در اوکراین می‌تواند ابعاد امنیتی پیچیده‌تری را نیز به دنبال داشته باشد و دامن کشورهایی چون بلاروس را هم بگیرد. اجلاس درخواستی در مینسک، مرکز بلاروس که از سوی کی‌یف مطرح شده، نمایشی است که بعید است اگر مسکو برای نتیجه بخش بودن آن ضمانت‌های لازم را گرفته باشد، به آن تن دهد؛ رویدادی که می‌تواند به نوبه خود فصل تازه‌ای در مناسبات اوکراین و روسیه ایجاد کند.