احسان سالمی: «فیلم دیدن برای لذت بردن از صحنه‌های اکشن نه لذت غرق شدن در یک قصه جذاب و درام پرکشش»؛ این بهترین تعبیری است که می‌توان برای سری فیلم‌های «جان ویک» و مخاطبانش استفاده کرد؛ سه‌گانه‌ای که قصه آن از اساس با دنیای آدم‌کش‌های حرفه‌ای گره خورده است و در این میان عجیب نیست اگر قهرمان اصلی فیلم برای رسیدن به هدفش و گرفتن انتقام از دشمنانش پشت سر هم آدم بکشد. اما «جان ویک 3» یا همان  «John Wick3  : Parabellum » بیش از 2 قسمت قبلی این مجموعه، زمینی برای کشتار کاراکتر اصلی فیلم است. «جان ویک» قهرمانی است که به واسطه عشق به یک زن، دنیای آدم‌‌کش‌های حرفه‌ای را در اوج کنار می‌گذارد اما حالا پس از مرگ همسرش در یک اتفاق، سگی که یادگار همسرش بوده و یک ماشین که آن نیز به نوعی یادگاری همسر محبوبش بوده، از بین می‌روند و همین 2 اتفاق دستمایه ساخت یک اکشن دیوانه‌وار و پر زد و خورد شده است. او که در پایان سری دوم با زیر پا گذاشتن یکی از قوانین اصلی دنیای آدم‌کش‌ها، دست به قتل یکی از دشمنان خود در محدوده امن زده است، حالا در سومین قسمت از فیلم‌های «جان ویک» باید خود را در دنیایی که همه می‌خواهند او را برای به دست آوردن یک جایزه بزرگ بکشند، نجات دهد. درگیری و کشتار در «جان ویک 3» حرف اول و آخر را می زند و اگرچه «چاد استاهلسکی» کارگردان آن سعی می‌کند در بخش‌هایی از فیلم تنش‌های عاطفی کاراکتر اصلی قصه را پیش چشم مخاطب به تصویر بکشد ولی به نظر می‌رسد همه آنچه مخاطب در مواجهه با «جان ویک» باید انتظار آن را بکشد، جنون غیرقابل وصف‌ برای کشتن آدم‌هاست؛ جنونی که باعث می‌شود قهرمان اصلی قصه تا تیر خلاص را به دشمنانش نزند، بی‌خیال آنها نشود!
فیلم البته در زمینه به تصویر کشیدن صحنه‌های اکشن خود بشدت موفق است تا آنجا که به جرات می‌توان «جان ویک» را در زمره یکی از بهترین فیلم‌های اکشن یک دهه اخیر سینمای جهان قرار داد، با این همه آنچه از نگاه نگارنده این متن بیش از همه نکات موجود در فیلم مورد توجه قرار گرفت، اهمیت «احترام به قانون» در جهان نمایش داده‌شده در فیلم است؛ قانونی که به جهان آدم‌کش‌ها انضباط می‌دهد و تخلف از آن با سخت‌ترین مجازات‌ها روبه‌رو می‌شود. شاید «جان ویک» به‌واسطه فقدان یک درام پرکشش و قصه‌ای که صرفاً بر اساس موقعیت‌های اکشن پیش می‌رود، نتواند خود را در دسته فیلم‌های ماندگار تاریخ سینما جا بدهد ولی واقعیت آن است که کمتر مخاطبی است «جان ویک» را ببیند و سکانس‌های جالب توجه آن در ارتباط با عواقب زیر پا گذاشتن قانون (حتی قانون‌هایی که ممکن است غلط باشند) را از خاطر ببرد.