پرویز شیخ‌طادی، کارگردان آثاری چون «روزهای زندگی»، «شکارچی شنبه»، «امپراتور جهنم» و... در آخرین پروژه کاری خود سریالی اقتباسی از یکی از قهرمانان زن ایرانی را جلوی دوربین برده است. این کارگردان سینما تازه‌ترین فعالیت نمایشی خود را با محوریت یک قهرمان ملی عنوان کرد و درباره آن بیان داشت: همانطور که می‌‌دانید یک سریال 12 قسمتی با موضوعی اقتباسی از یکی از قهرمانان ملی کشور به نام «بی‌بی مریم بختیاری» را در حال ساخت دارم که رو به پایان است. من در این کار قصد داشتم ابعاد شخصیت این قهرمان ملی مانند عدالت‌طلبی، مبارزه با انگلیسی‌ها، توسعه عدالت و... را به تصویر بکشم. به نظر من، فیلمسازی دارد به سمت پروژه‌هایی حرکت می‌کند که با بودجه‌های ضعیف و دست پایین و تحقیقات ساده و پیش‌پاافتاده و در نهایت کارهای سهل‌الوصول تولید می‌شوند. ساخت آثار معمولی‌ای که براحتی ساخته می‌شوند و براحتی هم در سینماها به فروش می‌روند یکی از دلایل اصلی ساخته نشدن سریال‌ها و فیلم‌هایی با این مضامین ویژه در قالب بیگ‌پروداکشن است. این در حالی است که قهرمان داشتن و قهرمان‌پروری نیازمند تحقیقات گسترده است و تحقیقات آن ممکن است بعضا یک سال وقت شما را بگیرد. به گزارش «تسنیم»، شیخ‌طادی در ادامه با اشاره به اهمیت بالای این پروژه سریالی اظهار داشت: این کار فوق‌العاده حساس است و این حساسیت تبعات خاص خودش را دارد؛ برای همین این سختی‌ها باعث می‌شود کمتر کارگردانان سراغ آن بروند، البته عدم اقبال اقوام‌مان به دلیل اینکه حساسیت‌هایی روی قهرمان‌های قومی خود دارند باعث می‌شود برخی فیلمسازان سراغ این موضوعات نروند. از همین رو، متاسفانه شاهدیم که این قهرمانان نه وارد کتاب‌های درسی می‌شوند، نه وارد مستندات و نه آثار سینمایی. این مسائل باعث می‌شود که امکان آزمون و خطا از فیلمساز گرفته شود و مدام احتیاط کند که مبادا  اقوام خدای ناکرده دچار سوءتفاهم شوند. اگر قرار باشد آنها را فقط در طاقچه و لای کتاب‌های قدیمی نگه داریم فراموش می‌شوند و دیگر قهرمان ملی نخواهند بود. امروز در سینمای جهان قهرمان‌های متعددی هستند که بر پرده سینما می‌نشینند و هر سال نیز تکرار می‌شوند. این نشان‌دهنده آن است که قهرمان دارای راهبرد کلان تمدنی است و باید آن را جزو موضوعات مهم سینمایی و نمایشی قرار داد.
شیخ‌طادی گفت: من به عنوان یک فیلمساز باید ببینم چیزی که ساختم، بعد از تولید توانسته با واقعیت ارتباط داشته باشد یا خیر؟ آیا فقط یک ارتباط ظاهری و خاصیت خبررسانی از واقعیت داشته است؟ برای تحلیل فیلم‌های اجتماعی ما و اینکه چقدر همسو با واقعیت هستند باید اساتید علوم انسانی مانند علوم اجتماعی و روانشناسی درباره آن صحبت کنند، اینکه آیا این آثار منجر به تغییر رفتار ما و بهبود آن شده است یا خیر؟ چقدر می‌توان با اتکا به این آثار به اصلاح جامعه کمک کرد؟ البته این مسیر بسیار زمان‌بر است و این‌گونه نیست که بتوان با چند تحقیق ساده درباره آن صحبت کرد.