علیرضا بدیع، شاعر و ترانهسرای موسیقی با تاکید بر وجود مافیا در صنعت موسیقی اظهار داشت: بنده معتقدم مافیای بزرگی در حوزه موسیقی وجود دارد. اینکه یک ترانه سخیف و بنجل را شما کاری کنید 80 میلیون نفر بشنوند و از این 80 میلیون 20 میلیون نفر مبهوت آن بشنوند؛ این مافیاست اگرنه تعداد زیادی قطعه، روزانه تولید میشوند، چرا خوانندههایی که در ذیل این شرکتها نیستند کارشان برجسته نمیشود؟ این شاعر جوان توضیح داد: برخی از این شرکتها و کمپانیها عامدانه و آگاهانه قدم در راه تولید محتوای سخیف برمیدارند و قصد دارند سلیقه مردم را تخریب کنند. چیزی که مردم میشنوند، موسیقی سخیف عامدانه است که شرکتها، کمپانیها، کنسرتگذارها و برنامهسازها درست کردهاند و ذائقه مخاطب نسل امروز را تغییر دادهاند. وی افزود: این تولیدات سخیف باعث شده مخاطب معیارهای زیباییشناختی اثر را درک نکند. من خودم وقتی با بعضی از جوانان در خانواده صحبت میکنم و میگویم که من موسیقیای دوست دارم که شعرش قشنگ باشد، برایشان عجیب است. آنها به جای موسیقی و آهنگ فقط ریتم را میشنوند اما مردم در محیطهای فیزیکی و شبکههای اجتماعی آهنگ نمیشنوند، بلکه ریتم و ضرباهنگ میشنوند و یکسری کلمات آهنگین بیمفهوم که در نیم ساعت سروده شده است. بدیع در ادامه افزود: از سال 94 برنامه زنده داشتم. مثل «ترانه باران» که پخش موسیقی بود و نظرسنجی و نقد و امثالهم. از همان خرداد 92 که نقدی به یکی از خوانندگان پاپ داشتم بعد از بیان آن وقتی از استودیو به خانه آمدم و اینستاگرام را باز کردم دیدم فالوئرهای من خیلی زیاد شدهاند. فکر کردم هک شدهام اما وقتی کامنتها را باز کردم با موجی از فحاشی متوجه شدم، همه از طرفداران او بودند. آن زمان اصلاً باب نبود کسی راجع به خواننده نظر بدهد. خواننده انگار بت یا خداوندگار اینهاست.