2 سند تازه افشاشده از وزارتخانههای خارجه سعودی و اردن نشان میدهد چندان تفاوتی میان نگاه سران ریاض و امان با دیگر کشورها نسبت به نخستوزیر جدید انگلیس وجود ندارد. روزنامه لبنانی الاخبار لبنان به 2 سند حاوی ارزیابیهای سعودی و اردنی از «بوریس جانسون» در زمان تصدی او بر وزارت خارجه بریتانیا دست پیدا کرده که به نشست 2 سال پیش او با وزرای خارجه کشورهای عضو شورای همکاری خلیجفارس بازمیگردد. سند مربوط به دستگاه دیپلماسی سعودی که عنوان «بسیار سری» دارد از سوی «عادل الجبیر» وزیر خارجه وقت رژیم عربستان خطاب به ولیعهد «محمد بنسلمان» نوشته شده و الجبیر در آن، برداشتهای منفی خود از مواضع جانسون در نشست مزبور را که در مقر اقامت نماینده دائم بریتانیا در نیویورک برگزار شده بود مطرح میکند. در آن زمان جانسون با وجود 2 دوره شهرداری نسبتا موفق در لندن اما بدون داشتن صلاحیت دیپلماتیک برای پست وزارت خارجه، با رانت پیروزی جداییطلبان در همهپرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپایی موسوم به بریگزیت وارد کابینه میشود. از همان زمان توجه سعودیها و دیگر شیوخ عربی منطقه به او به عنوان یک مهره راستگرای افراطی با مواضعی نزدیک به ترامپ جلب میشود. جالب اینکه اسناد سعودی نشان میدهد آنها از همان زمان جانسون را بهعنوان یک شخصیت سیاسی برجسته جنجالی بهعنوان نامزدی قوی برای کرسی نخستوزیری در آینده در نظر گرفته بودند، با این حال نسبت به او نا امید بودند. طبق نامه الجبیر به بنسلمان در نشست وزیر خارجه وقت بریتانیا با همتایان خلیجفارسنشینش، او در قبال موضعگیری منفی کشورهای عربی نسبت به ایران، سرد ظاهر شده و ابراز تردید میکرد که ایران مشکل اصلی خاورمیانه باشد. الجبیر حتی نوشته که جانسون بهواسطه فیلمهای ایرانی که تماشا میکند، مردم ایران را تحسین میکرد. همچنین از این گزارش و سند دیپلماتیک اردنیها مشخص است که ریاض و امان نسبت به مواضع جانسون در قبال سوریه بسیار حساس شده بودند. نهتنها الجبیر بلکه «مازن کمال الحمود» نسبت به این موضوع که جانسون موافق بقای «بشار اسد» رئیسجمهوری سوریه در قدرت و مداخله نظامی روسیه در سوریه بوده بسیار حساسیت نشان دادهاند. طبق ارزیابیهای مطرحشده دیپلماتهای ارشد اردنی و سعودی، جانسون به منازعه عربی- اسرائیلی علاقهمند نیست و در جلسات تنها به گوش دادن اکتفا میکند. الحمود در سند افشا شده اردنی ارزیابی مفصلی از زندگی جانسون و شخصیت او بویژه روابط عاطفیاش داشته است، حال آنکه الجبیر در نامهاش به بنسلمان کینه پنهانی خود از جانسون را نشان میدهد. احتمالا عادت جانسون به تحقیر نژادی اعراب، بویژه دشداشهپوشان سعودی میتواند روی قضاوت الجبیر تاثیر گذاشته باشد، چرا که او به صورت غیرمستقیم همتای انگلیسی خود را نادان توصیف کرده و مینویسد: «برایمان آشکار نشده است که آقای جانسون از اوضاع در خلیجفارس مطلع باشد».