انتشار خبر اعدام 3 بحرینی توسط رژیم آل‌خلیفه موجی از اعتراضات را در این جزیره شیعه‌نشین جنوب خلیج‌فارس برپا کرده است. خبرگزاری رسمی رژیم بحرین صبح شنبه بدون ذکر نام اعلام کرد 3 تن به ‌اتهام آنچه حضور میان گروه‌های تروریستی خوانده شده، اعدام شده‌اند. همچنین «احمد الحمادی» وکیل عمومی دادستانی رژیم آل‌خلیفه گفت این احکام بعد از تأیید دادگاه استیناف لازم‌الاجرا شده و اعتراض‌های مطرح‌ شده از سوی متهمان نیز رد شده و در نهایت این سه با حضور قاضی اجرای حکم تیرباران شده‌اند. ساعتی بعد جمعیت الوفاق بحرین در توئیتی 2 تن از این قربانیان حکومت خودکامه منامه را به نام‌‌های «علی العرب» و «احمد الملالی» معرفی و در بیانیه‌ای تأکید کرد رژیم آل‌خلیفه تمام مطالبات بین‌المللی برای اجرا نشدن حکم اعدام درباره این افراد را به خاطر گرفتن اعتراف تحت شکنجه رد کرده است. بزرگ‌‌‌‌‌ترین حزب سیاسی بحرین همچنین به عدم تحویل جنازه این دو شهید اعدامی و اینکه آنها در قبر ناشناس و بدون حضور خانواده‌شان دفن شده‌‌اند، اعتراض کرد. متعاقب آن فعالان بحرینی خشم خود را از اقدامات آل‌خلیفه با برپایی تظاهرات به نمایش گذاشتند. اعدام جوانان انقلابی و معترض بحرینی با پرونده‌‌سازی سیستماتیک آن هم تحت شکنجه و تجاوز تنها یک هفته پس از افشای همکاری سازمان اطلاعات رژیم آل‌خلیفه با گروه تروریستی القاعده برای سرکوب شیعیان اتفاق می‌افتد. شبکه خبری الجزیره در برنامه «ما خفی اعظم» به سرکوب انتفاضه مردمی میدان اللؤلؤ منامه در سال 2011 توسط رژیم دست‌نشانده آمریکا پرداخت. این شبکه به انتشار گفت‌وگوهایی با یک سرهنگ نیروی امنیتی دخیل در سرکوب انقلاب 14 فوریه و همچنین «جان کریاکو» مسؤول سابق یگان مبارزه با تروریسم سازمان سیا پرداخت. در این برنامه مشخص شد رژیم آل‌خلیفه برای توجیه ادعای مسلح بودن انقلابیون میدان اللؤلؤ از تروریست‌‌های القاعده خواسته دست به خرابکاری برای بدنامی مخالفان بزنند. رژیم از دستاویزی مشابه برای اجرای احکام سنگین قضایی ضد معترضان که دست به راهپیمایی مسالمت‌آمیز زده بودند استفاده کرده است. همین توجیهات قضایی در حال حاضر برای صدور حکم اعدام و حبس‌های طولانی‌مدت ضد تعداد زیادی از منتقدان سیاسی رژیم آل‌خلیفه در بحرین مورد استفاده قرار می‌گیرد. سازمان عفو بین‌الملل، یک روز پیش از اعدام الملالی و العرب در بیانیه‌ای اعلام کرد آنها برای نخستین‌بار در محاکمه گروهی که شامل 60 متهم بود، در ژانویه 2018 محکوم شدند. این سازمان هشدار داده بود این دو احتمالاً طی 24 ساعت آینده جان خود را از دست خواهند داد و باید متحدان بحرین بویژه آمریکا و انگلیس قاطعانه از مقام‌های این کشور بخواهند اعدام آنها را متوقف کنند اما متحدان غربی رژیم آل‌خلیفه با همه ادعاهای حقوق بشری خود با سکوتی عامدانه زمینه اعدام جوانان بی‌گناه بحرینی را فراهم آوردند. «لما فقیه» مدیر بخش خاورمیانه سازمان عفو بین‌الملل گفته بود: «اگر اجرای حکم اعدام قریب‌الوقوع باشد، پادشاه بحرین به‌دلیل موافقت با اجرای احکام اعدام این دو مرد، مرتکب ظلم بزرگی خواهد شد. باید شاه بحرین این اشتباه را فوراً با توقف اجرای اعدام آنها تصحیح کند». «اگنس کالامارد» مخبر سازمان ملل در امور اعدام‌های فراقضایی و خودسرانه نیز یک روز پیش از اعدام این دو هشدار داده بود: «مقام‌های بحرینی باید هرگونه برنامه برای اعدام این دو جوان را فوراً متوقف و حکم اعدام علیه آن دو را لغو کنند و محاکمه دوباره آنها را بر اساس قوانین و استانداردهای بین‌المللی تضمین کنند». همچنین «میشل باشله» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای نسبت به محاکمه دسته‌جمعی و ناعادلانه شماری از زندانیان در بحرین ابراز نگرانی کرده بود. اما هیچ یک از این نهادهای بین‌المللی نتوانستند جلوی این ظلم آشکار را بگیرند تا بار دیگر مشخص شود تنها اراده مردم مسلمان جزیره مرواریدنشان خلیج‌فارس است که می‌تواند خودکامگی «حمد بن‌عیسی» دیکتاتور بحرین و خاندان جائرش را به چالش بکشد. «عباس سلمان» عضو هیأت سیاسی جریان «الوفاء الاسلامی» بحرین دیروز در گفت‌وگو با  تسنیم، پشت‌پرده‌ اعدام این دو جوان را تشریح کرد و گفت: «این اعدام‌ها انتقام از مخالفان به خاطر افشاگری انجام‌شده توسط شبکه الجزیره است که دست داشتن رژیم آل‌خلیفه در اقدامات تروریستی از جمله سرکوب مخالفان در آن مطرح شد. این افشاگری‌ها همچنین نشان داد رژیم آل‌خلیفه در انجام انفجارهای مختلف و اقدامات تروریستی در خارج از مرزها از جمله جمهوری اسلامی ایران نقش دارد. این اعدام‌ها برای سرپوش گذاشتن بر تزلزل در جبهه داخلی رژیم آل‌خلیفه انجام شد. ما می‌دانیم که شکافی در میان افسران ارشد رژیم آل‌خلیفه به‌وجود آمده و افشاگری‌‌ها در شبکه الجزیره از شکاف میان افسران ارشدی خبر داد که برای سرکوب مخالفان در انقلاب 14 فوریه سال 2011 وارد میدان اللؤلؤ شده بودند».