قطب‌الدین صادقی که این روزها نمایش «چنور» را در سالن چهارسوی تئاتر شهر روی صحنه برده، معتقد است دست‌هایی ناپاک تئاتر را به دامن سرمایه‌داری انداخته‌ است و دلالان برای تئاتر تصمیم می‌گیرند. به گزارش «وطن امروز»، قطب‌الدین صادقی، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و مدرس تئاتر درباره دغدغه خود درباره فرهنگ و ادبیات ایرانی که در آثارش همواره به آنها می‌پردازد، گفت: دغدغه اصلی من این است که تئاتر باید در ارتباط با دوران خودش باشد؛ با مسائل و بحران‌هایی که مردم با آنها درگیرند. تئاتر مفهومی اجتماعی دارد ولی از دهه ۷۰ که ارتباطات جهانی تئاتر ایران شکل گرفت، تئاتر ما تبدیل به یک تئاتر مرده، توخالی و پوچ شد که پیوندش را با فرهنگ و جامعه ایرانی قطع کرده است. وی با بیان اینکه برخی کارگردان‌ها تلاش خود را می‌کنند تا تئاتر تبدیل به تئاتر مصرفی جهانی با پوسته بیرونی تفنن شود، به «مهر» گفت: تئاتر در جهان یا برای تفنن است یا تئاتری است که امور اجتماعی را تحلیل و چیزی را به زمان و دوران خود اضافه می‌کند. این تئاتر می‌تواند نقشی در فرهنگ و جامعه داشته باشد و نگرشی جدید را مطرح کند. من اعتقادی به تئاتر تفننی ندارم. تمام بزرگان تئاتر از گذشته نظیر سوفوکل، اوریپید و شکسپیر همه در ارتباط با دوران و اجتماع خودشان نمایشنامه نوشته‌اند. این روند که تئاتر را به سمت تفنن برده‌اند قابل بخشش نیست. وی با اشاره به اعتقاد خود به تئاتر غیرتفننی در ایران و جهان، درباره نمایش «چنور» و موضوع آن توضیح داد: این نمایش هم در راستای دغدغه‌های من نسبت به فرهنگ و جامعه است و بحران یک دوران و نسلی سوخته را مطرح می‌کند. این اثر قبل از هر چیز یک جست‌وجوی عاشقانه است. صادقی درباره اینکه چرا در ۲ سال اخیر کمتر سراغ تولید و اجرای تئاتر در سالن‌های دولتی یا خصوصی تئاتر رفته، تصریح کرد: من همیشه تمایل به تولید و اجرای آثار بزرگ تئاتری دارم ولی متأسفانه دست‌هایی ناپاک و اندیشه‌هایی خبیث، تئاتر را در دامن سرمایه‌داری انداخته‌اند. تمام تئاتر ما را پولی کرده‌اند و دلال‌ها برای آن تعیین‌کننده هستند. من اینگونه نیستم و ترجیح می‌دهم کارهای سبک و بدون ورود به سیستم سرمایه‌داری انجام دهم، زیرا باید دغدغه‌های خود را حفظ کنم.

این هنرمند با‌سابقه تئاتر ایران که معتقد است تئاتر ایران را باید فرهنگی نگه داشت، بویژه در شرایط اقتصادی و سیاسی امروز جامعه ایران، در پایان سخنان خود متذکر شد: دولت باید به میدان بیاید و از متلاشی شدن تئاتر فرهنگی جلوگیری کند.