درست در روزهایی که بحث‌ها پیرامون حرف‌های ردوبدل شده بین «حسن رحیم‌پورازغدی» با رئیس‌جمهور در جریان 2 جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی بالا گرفته بود، بازنشر تقطیع‌شده بخشی از سخنان وی در برنامه «بدون توقف» سال 96 در فضای مجازی واکنش‌های زیادی را به همراه داشت. بر همین اساس دفتر ایشان با انتشار اطلاعیه‌ای پیرامون این فایل انتشاریافته اعلام کرد «پس از حذف «سؤالات» و تغییر «تاریخ» این سخنان که خود به‌تنهایی یک تحریف و جعل واضح است، وانمود کردند که سخن ایشان، اخیراً و پس از اغتشاش بنزین و درباره معترضان به مدیریت ناکارآمد کنونی، گفته شده است».

در ادامه اطلاعیه مذکور با اشاره به دستور رئیس‌جمهور برای محرمانه شدن صوت و متن جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی آمده است: «به‌راستی چرا همکاران ستاد رسانه‌ای ریاست‌جمهوری به‌جای انتشار بدون تصرف «متن کامل گفت‌وگوهای 2 جلسه تاریخی «شورای عالی انقلاب فرهنگی»، که ظاهرا به دستور شخص رئیس‌جمهور، متن و صوت هر 2 جلسه محرمانه شده و تنها نسخه آنها را حتی در اختیار اعضای شورا و دبیر شورا نیز قرار نمی‌دهند، بازی انحرافی نشر اتهام «طرفداری از خشونت»، به‌جای نقد «بی‌کفایتی‌های منجر به خشونت» را راه انداخته‌اند؟»

اما در بخش دیگری از این اطلاعیه با اشاره به علت و انگیزه این اقدام آمده است: «منشأ این جعل و تحریف، باید صراحت موضع‌گیری جناب رحیم‌پور در شورای انقلاب فرهنگی خطاب به آقای روحانی باشد که شدیدا سانسور می‌شود. یکی از اعتراضات ایشان به آقای روحانی در جلسه شورا این بوده است که چرا به شعور و حقوق مردم احترام گذارده نمی‌شود؟ مردم چگونه حق قانونی و شرعی اعتراض به مسؤولان را طبق قانون اساسی، اعمال کنند؟ چرا به مردم «مکررا» دروغ گفته می‌شود؟ چرا به وظایف قانونی به‌درستی عمل نمی‌شود و کسی پاسخگو نیست؟ چرا طرح تشکیل «خانه‌های ملی گفت‌وگوی آزاد» در همه شهرهای کشور که پیشنهاد آن توسط آقای رحیم‌پور در دهه گذشته داده شد و در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد و بهترین بستر قانونی برای اعمال اصل 27 قانون اساسی نیز هست هرگز اجرا نشد و نمی‌شود؟ چرا مردم را عصبانی و به آنان توهین می‌کنند و سپس به ضد انقلاب و سرویس‌های دشمن، اجازه موج‌سواری و خشونت و قتل می‌دهند؟! جوانان و خانواده‌ها را به مسؤولان بی‌اعتماد و از آینده مأیوس کرده‌اید، دست‌شان به شما نمی‌رسد و کسی هم پاسخگو نیست! چرا میان برخی مسؤولان با مردم، شکاف افتاده و تدبیری دیده نمی‌شود؟ چند سال «توکل صادقانه» بر آمریکا و «توسل عارفانه» به انگلیسی‌ها جواب عکس داده، همه چیز را منوط به ترحم دشمن و ناشی از تحریم و سپس تحریم‌ها را نتیجه مقاومت و عزت‌طلبی دانستن، زندگی اشرافی بعضی مسؤولان و خانواده‌های‌شان و خبر مفاسد اقتصادی بی‌سابقه در کشور، تبدیل انبوه دیپلم بیکار به فارغ‌التحصیلان بیکار و عدم اجرای بسیاری مصوبات همین شورا و متقابلا اجرای غیرقانونی و گاه مخفیانه دستورالعمل‌های نهادهای غربی چون ۲۰۳۰ و کنوانسیون‌های ضدخانواده و اخلاق‌ستیز و تعطیلی مکرر شورا (امسال تنها 5 یا 6 جلسه تشکیل شده بود) و تبدیل جلسات آن به مجلس سخنرانی به‌جای گفت‌وگوی انتقادی و به‌طور کلی آثار دیپلماتیک، اقتصادی و اجتماعی رویکرد ضعیف، غیرمردمی و لیبرال از نوع روستایی، جامعه را عصبانی کرده و همه را رنج می‌دهد».

در ادامه این اطلاعیه آمده است: «در آن جلسه، آقای روحانی ادعا کردند اوضاع کاملا آرام بوده و بیانیه برخی مراجع تقلید و نمایندگان مجلس، باعث آغاز اغتشاشات شده و ماجرا اصولا کار تروریست‌ها و خرابکاران بود و به‌سرعت هم تمام شد. آقای رحیم‌پور این اتهام به مراجع تقلید را رد و تصریح کرد که ماجرا به هیچ‌وجه بی‌اهمیت نبود، بلکه ده‌ها کشته و صدها میلیارد خسارت و بی‌آبرو شدن کشور در سطح رسانه‌های جهان و اعتمادسوزی در داخل کشور، هزینه‌های سنگین و غیرقابل جبران است و باید ساده‌اندیشی‌ها و ناکارآمدی‌ها را علاج کنیم، باید با مردم صادق باشیم و دیگران را مقصر نخوانیم. اینک بعضی اعضای تیم رسانه‌ای ریاست‌جمهوری، به‌جای انتشار مفاد 2 جلسه تاریخی شورا، و اصلاح ناکارآمدی‌ها که اینک از همه پنجره‌ها به‌وضوح دیده می‌شود جای شاکی و متهم را عوض کرده‌اند».