[به حساب مردم سرک نمی‌کشیم]

حذف یارانه ثروتمندان البته موضوع جدیدی نیست. در بند یک تبصره 14 قانون بودجه سال 98 آمده است: دولت موظف است با استفاده از کلیه بانک‌های اطلاعاتی در اختیار، نسبت به شناسایی و حذف 3 دهک بالای درآمدی از فهرست یارانه‌بگیران اقدام کند. آنچه در این میان آزاردهنده است، رفتارهایی از دولت است که تا پیش از این آن را نفی می‌کردند. در همین رابطه، حسن روحانی مهر‌ماه 93 درباره حذف مردم از دریافت یارانه گفت: راهی بود که همه را شناسایی کنیم که من تاکنون موافقت نکرده‌ام و آن سرک کشیدن به حساب‌های مردم است. این ضررش بیشتر از نفعش است. به اعتماد مردم نسبت به دولت خدشه وارد می‌کند. تمام رونق اقتصادی ما باید توسط مردم ایجاد شود و دولت تسهیل‌کننده است. این اظهارات حسن روحانی در حالی مطرح شد که اطلاع دولت از بنیه اقتصادی تمام افراد برای برقراری هر چه بیشتر عدالت اقتصادی لازم است، چرا که در غیر این صورت امکان شناسایی افراد کم‌درآمد برای اختصاص حمایت‌هایی نظیر یارانه، بیمه و... وجود ندارد. از سوی دیگر، بدون اطلاع دولت از وضعیت اقتصادی آحاد مردم، امکان شناسایی ثروتمندانی با درآمدهای صدها و هزاران میلیاردی و فرار مالیاتی آنها ممکن نیست. در نتیجه حاکم شدن چنین دیدگاهی، شکاف طبقاتی در جامعه روز‌به‌روز بیشتر شده و بی‌عدالتی شدیدتر می‌شود.

طرح سخنان عوام‌فریبانه‌ای از این دست که «دولت به حساب مردم سرک نمی‌کشد»، شرایط را به جایی رسانده که اکنون دولت برای فرار از پرداخت یارانه به ثروتمندان مجبور به اجرای روشی شده که تا پیش از این برای عوام‌فریبی و خودنمایی با آن مخالفت می‌کرد؛ اقدامی که اگر تا پیش از این آغاز شده بود، اکنون علاوه بر ایجاد هزاران میلیارد تومان درآمد مالیاتی از ثروتمندان برای دولت، مانع واریز بخش زیادی از یارانه به جیب ثروتمندان می‌شد. ممانعت حسن روحانی از بررسی حساب مردم، بیش از همه قشر ثروتمندی را خوشحال کرد که درآمدهای نجومی داشته و از پرداخت مالیات هم به روش‌های مختلف فرار می‌کردند. چنانکه چندی پیش امیدعلی پارسا، رئیس سازمان امور مالیاتی گفته بود: بررسی لیست تراکنش‌های مالی 300 هزار نفر میلیاردر نشان می‌دهد نیمی از آنان مودی مالیاتی نیستند و نیم دیگر هم کمتر از آنچه لازم است مالیات می‌پردازند.