بامداد جمعه سرداری را از دست دادیم که از هر نظر منحصربه‌فرد بود. قاسم سلیمانی خاری در چشم دشمنان و امید و عشقی در دل مردم ایران بود. سلیمانی ویژگی‌هایی داشت که کمتر قابلیت جمع در یک فرد داشت. مردم‌دوستی، مهربانی، عاطفی بودن در برابر مردم و از همه مهم‌تر اطاعت محض از رهبری و ذوب شدن ایشان در ولایت از اصلی‌ترین ویژگی‌های این سردار بود. سردار سلیمانی در همه حالات عشق واقعی به پروردگار متعال داشتند که این خصلت اقتدار و شجاعت را برای ایشان به ارمغان آورده بود. به عقیده من سلیمانی برای خدا بود و به خدا رسید. همین عشق هم باعث شد ایشان چنین عزتی داشته باشند.

از شهادت سردار امروز ناراحت هستیم اما نباید فراموش کنیم امیرالمومنین(ع) که لنگر آسمان و زمین است، از خدا همواره تقاضای شهادت داشتند. سلیمانی پیرو واقعی مولای متقیان بود و در مسیر مولای خود حرکت کرد تا در نهایت به آرزوی خویش رسید. این رستگاری است. حاج قاسم در مسیر خود رستگار شد و باید به حال ایشان غبطه بخوریم. مسلما نباید از این نکته مغفول ماند که با شهادت ایشان ضربه بزرگی به کشور وارد شد. این ضربه هم فقط مربوط به نیروهای نظامی نیست، به تمام مردم ایران و حتی تمام جریان مقاومت است اما مطمئنیم به برکت خون این شهید، مقاومت در برابر استکبار بویژه آمریکا و اسرائیل جنایتکار قوی‌تر خواهد شد. به عقیده من خون شهید سلیمانی، درخت تنومند اسلام، مقاومت و ایران را در این شرایط سخت آبیاری کرد.

 این یعنی ایشان با شهادت‌شان هم به اسلام و ایران خدمت کردند و موجب نجات و سربلندی اسلام و قرآن و سربلندی ایران عزیز شدند. در حال حاضر تک‌تک سلول‌های بدن تمام سربازان نظام با هر عنوانی از جمله خودم آماده است تا در راه خونخواهی حاج قاسم فدا شود و امیدوارم پروردگار متعال چنین سعادتی را به ما بدهد. اعلام آمادگی می‌کنیم اگر هزاران بار بمیریم و زنده شویم، این کار را انجام می‌دهیم تا انتقام سردار مقاومت را از اشقیا بگیریم. از این مهم‌تر اینکه تمام مردم آماده هستند برای حفظ و صیانت از انقلاب و دستاوردهای آن که بخشی هم ماحصل فعالیت این سردار آسمانی است جانفشانی کنند. در پایان می‌توانم بگویم، حاج قاسم! شرمنده‌ایم، شرمنده‌ایم، شرمنده‌ایم و به حال شما غبطه می‌خوریم.