کیمیا علیزاده درباره تصمیمش برای مهاجرت مواردی را اعلام کرده که جای تأمل دارد و با نگاهی به گذشته می‌توان براحتی متوجه واقعیت شد. سرانجام پس از 2 روز گمانه‌زنی درباره احتمال مهاجرت کیمیا علیزاده، روز شنبه او با انتشار پستی شبیه به بیانیه در اینستاگرام نسبت به حواشی اخیر واکنش داد و این موضوع را تایید کرد. او در این مطلب با تمرکز روی احساسات مردم، از اجحاف در حق زنانی مانند خود در ورزش ایران صحبت کرد. در اینکه کیمیا علیزاده مانند هر انسانی این حق را داشته که برای آینده زندگی شخصی و ورزشی‌اش تصمیم بگیرد هیچ شکی نیست و در شرایط طبیعی نمی‌توان به مهاجرت او ایراد گرفت اما نکاتی که او در پست اینستاگرام به آنها اشاره کرده، جای تأمل دارد. موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم او که در تمام طول فعالیت ورزشی خود مورد حمایت جامعه ورزش، مسؤولان فدراسیون تکواندو و مقامات ایران بوده اما با مطرح کردن جملات فمنیستی و مورد علاقه کشورهای مخالف ایران، از اجحاف در حق خود به عنوان یک زن صحبت کرده است. حال سؤال این است: کیمیا علیزاده از کدام اجحاف حرف زده است؟ اجحافی که باعث شده او به عنوان یک زن، نه یک بار بلکه 2 بار به عنوان پرچمدار کاروان ورزشی ایران در معتبرترین رویدادهای ورزشی جهان (المپیک نوجوانان جهان و بازی‌های آسیایی) انتخاب شود و به رؤیای بسیاری از بزرگان ورزش ایران تا قبل از 21 سالگی دست پیدا کند یا اجحافی که بعد از کسب مدال برنز المپیک 2016 ریو باعث شد به عنوان نخستین بانوی مدال‌آور ورزش کشورمان در دهکده مسابقات «پاداش مدال طلا» را بگیرد و در تجلیل مسؤولان نیز مجددا این اجحاف تکرار و به او به عنوان یک بانوی ورزشکار «پاداش مدال طلا» پرداخت شد. حتما اینها برای فردی که می‌خواهد از ایران برود و دنبال بهانه است اجحاف محسوب می‌شود. از نظر علیزاده ایران کشوری است که بعد از افتخارآفرینی بانوان ورزشکار به آنها آپارتمان و سکه اهدا می‌کند تا در تداوم تفکر ضد زن و مردسالار خود با روح و روان آنها بازی کند! در ایران حتماً با او بدرفتاری شد در حالی که 17 سالش بود و گواهینامه نداشت، به او خودرو جایزه داده شد! علیزاده حتماً درست می‌گوید، چرا که بعد از انواع و اقسام توجهات، دریافت جوایز و استفاده از شرایط ویژه‌ یادش افتاده که چه جفاهایی در حقش شده است. این لابد از صداقت او بود که بدون استعفا از کمیسیون ورزشکاران کمیته المپیک جدا شد؛ کمیسیونی که اعضای آن از جنس خودش هستند و با اعتماد به وجهه مثبت او برای  پیگیری خواسته‌های‌شان، شرایط حضورش را در کمیسیون فراهم کردند. علیزاده حتما خودش با صداقت رفتار کرده است و امروز تدریس صداقت می‌کند!

اینکه پس از رشد در ورزش ایران و طی کردن پله‌های ترقی در ایران به دنبال آرامش بیشتر هستید هیچ ایرادی ندارد اما منصفانه نیست برای دریافت تابعیت یک کشور دیگر یا برای خوشایند کسانی که امروز دور و برتان هستند یا هر عامل دیگری، روی احساسات برخی افراد موج‌سواری کنید و گذشته را نادیده بگیرید. پست علیزاده بار دیگر یادآور جمله معروف «نمک خورد و نمکدان شکست» بود، چرا که توجهی که به او در ایران شد، بسیار زیاد بود و شاید در خیلی از کشورهای مدعی این میزان توجه به زنان نمی‌شود.