زهره فلاح زاده: تیم ملی امید با وجود برتری مقابل چین، به علت تفاضل گل کمتر از صعود به مرحله بعد انتخابی المپیک بازماند تا رویای رسیدن به این مسابقات ۴۸ ساله شود. امید ایران در آخرین دیدارش در انتخابی المپیک در تایلند به مصاف تیم ملی چین رفت که این بازی با نتیجه یک بر صفر به نفع تیمملی ایران تمام شد. امید نورافکن در دقیقه ۸۷ از روی نقطه پنالتی تک گل شاگردان استیلی را به ثمر رساند. با این نتیجه تیمملی ایران ۴ امتیازی شد و به علت تفاضل گل کمتر در رده سوم گروهش قرار گرفت و از صعود به مرحله حذفی انتخابی المپیک بازماند و در نهایت نتوانست راهی المپیک توکیو شود.
* امیدی که از اول نبود
تیم امید کشورمان که در راه صعود به المپیک ۳ بار نیمکتش دچار دگرگونی شده بود، سرانجام روز گذشته حذف شد. تیمی که بهترین بازیکنان زیر ۲۳ سال را در اختیار داشت اما اشتباهات مسؤولان مثل چند دهه گذشته، موجب شد به بیراهه برود. این تیم ابتدا با زلاتکو کرانچار کروات به سختی توانست از دور اول مقدماتی المپیک گذر کند اما مسؤولان فدراسیون و کمیته ملی المپیک، مربی خود را تغییر دادند تا بازیهای تیم با کیفیتتر، جسورتر، مقتدرتر و امیدوارانهتر پیش برود. به همین علت با تصمیم مدیر فنی تیم امید یعنی حمید استیلی، فرهاد مجیدی که تنها ۵ بار سابقه نشستن روی نیمکت استقلال را داشت به عنوان سرمربی تیم ملی امید انتخاب شد. تیمی که قرار بود نمایشی بهتر از تیم کرانچار داشته باشد به دست یک مربی جوان و بی تجربه سپرده شد آن هم مجیدی. فرهاد هنوز به بازیهای رسمی نرسیده بود که تیمش در بازیهای تدارکاتی شکستهای سنگینی را متحمل شد تا متوجه شود بودن روی نیمکت تیم ملی شاید مثل استقلال به راحتی به دست آید اما بهراحتی هم ادامه نخواهد داشت. دخالتهای عجیب استیلی باعث شد بهانه دست مجیدی بیاید و البته بی تجربگی او هم باعث شد تا کمیته ملی المپیک، خیلی زود با استعفای او موافقت کند. اینکه چرا فرهاد انتخاب شد و چرا کنار رفت به کنار اما اینکه پس از این کنار رفتن، حمید استیلی که پیش از این مدیر فنی تیم بود، به عنوان جانشین مجیدی انتخاب شود بسیار عجیب بود تا جایی که با اعتراض شدید کارشناسان روبهرو شد. اما این تیم گویا موش آزمایشگاهی است که همیشه باید مورد آزمون و خطای مربیان بیکیفیت قرار گیرد؛ این بار نوبت استیلی بود. او هم مثل خاکپور و منصوریان نتوانست به تیم ناامید چند ساله ایران رنگ صعود به المپیک ببخشد. اما آیا مسؤولان از گذشته تلخ خود درس عبرت میگیرند؟ جواب قطعاً خیر است. تا زمانی که اعضای کمیته المپیک همانهایی باشند که نباید، تیم امید ما رنگ صعود به المپیک را نخواهد دید. تا زمانی که تیمملی امید جایی برای کارنامهدار کردن مربیان بیکارنامه باشد، صعود معنایی ندارد.