وجیهه سامانی در نشست «ادبیات بانوان در گام دوم انقلاب»، نویسنده‌پروری را مهم‌ترین راهکار زایندگی ادبیات انقلاب دانست و بر لزوم متحد شدن نویسندگان متعهد با یکدیگر تأکید کرد. به گزارش «وطن امروز»، وجیهه سامانی خالق آثاری چون «خواب باران» و «بادبادک‌ها» در نشست «ادبیات بانوان در گام دوم انقلاب» ‌که از سوی انجمن قلم ایران در خبرگزاری تسنیم برگزار شد، گفت: انقلاب اسلامی تحول و اتفاق مهمی در ایران، منطقه و کل جهان بود،؛ اولین  حکومت شیعی ایجاد شد که نظیر آن تاکنون هم نیامده است،‌ بنابراین توپخانه دشمن بعد از انقلاب شدیدتر عمل کرد به طوری که چند سال قبل یکی از معتبرترین جوایز ادبی ما به کتابی داده شد که تعجب همگان را برانگیخت، چرا که هیچ کشوری نمی‌توانست به این اندازه خود را تحقیر کند. وقتی من که  این حس را به کشور و مردمم ندارم‌ اثر را مطالعه می‌کنم،‌ با خود می‌گویم اینجا جای ماندن نیست. فارغ از اسلام و انقلاب،‌ کدام کشوری اینگونه تیشه به ریشه خود می‌زند. وی در ادامه درباره پیشنهاداتش برای رسیدن به افق آرمانی ادبیات انقلاب گفت: این یک جریان دوسویه است، متولیان امر باید دلسوزی کنند. نباید احساس کرد که دغدغه و نگرانی‌ای برای ادبیات داستانی ارزشی وجود ندارد.‌ چرا باید این وضع جشنواره‌ها و داوران آن باشد؟ ناشران انقلابی ما که کارهای خوب و ارزشمند منتشر می‌کنند تعدادشان محدود است،‌ پخش و توزیع این ناشران چه اندازه گسترده است؟‌ توزیع کار بسیار مهمی است که به نظر می‌رسد، در این بخش از آن غفلت کرده‌ایم. اکثر ناشران ما دغدغه اخلاق و انقلاب ندارند،‌ بیشتر دغدغه تجاری دارند و توزیع کارهای انقلابی زیاد گسترده نیست. توجه به حوزه چاپ و نشر و  مسائل صنفی اهل قلم از سوی مسؤولان نیز بسیار مهم است. الان حق‌التالیف کتاب 10 تا 15 درصد و در چند قسط است‌، گاهی هم کتاب توزیع می‌شود و یک سال هم از فروشش می‌گذرد اما هنوز حق‌التالیف آن پرداخت نشده است. این دلسوزی را من نویسنده هم باید داشته باشم.‌ معضلات اجتماعی و اخلاقی بسیاری روی زمین مانده است‌ اما نویسنده هم به لحاظ کمی و کیفی توان محدودی دارد. برخی نویسندگان آثارشان هر چه می‌گذرد، بهتر نمی‌شود، در حالی که برخی دیگر از نویسندگان رفته‌رفته کیفیت قلم‌شان بهتر و بیشتر می‌شود. سامانی در پایان این نشست گفت: ما نویسندگان ارزشی، جزیره‌های جدا از هم هستیم؛ جبهه کفر در کفر خود متحد است اما ما در حق‌مان متحد نیستیم.