علی آران: سال پیش درست در چنین روزهایی، خیلی از علاقهمندان به سینما و ورزش بیتاب این بودند تا ببینند فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» که برای نخستینبار در جشنواره فجر اکران میشد، چطور از آب درآمده است. آیا فیلم بهرام توکلی حق مطلب را درباره جهان پهلوان ادا کرده یا صرفا واگویهای دیگر است با دستمایه ابهامزایی درباره مرگ او.
آن موقع هنوز باور نداشتیم حقیقتا زمان آزمایش فرامیرسد اما فطرتا به دنبال قهرمان واقعی میگشتیم و تختی اصل جنس بود؛ مردی که اغلب باور داشتیم همان گونه که زیسته، مرده است. ایستادنش به پای ایران و ایرانی مهم بود و نه خاک شدن یا نشدنش.
آن روزها آنقدر دور نیست که فراموششان کرده باشیم؛ روزهایی که مشکلات معیشتی بر اثر قربانی شدن واحد پول ملی توسط تیم دولت رفتهرفته گریبانگیر مردم میشد و چهره بحرانی خود را جلوتر از مصیبتهای زلزله و پس از آن سیل، نشان میداد. همه اینها جان مردم را از پوچی سلبریتیهای لاکچری مدعی رهبری فکری جامعه در حال بیشکل شدن از صفحات اینستاگرام و سالنهای آرایش و مد، به لب رسانده بود. هنوز گند پولهای بنفش انتخابات در حسابهایشان درنیامده بود و به راستی درک نکرده بودیم زمان پا گذاشتن قهرمانان واقعی به امر ملی فرا رسیده است.
کشته شدن کشتی و روح پهلوانیاش در مسلخ بینامی هم مزید بر علت شده بود که دیگر به دنبال ردپای تختی نباشیم و اگر هم کسی هوای جستن پهلوانی به سرش میزد، باید به پیشواز تابوت شهدایی میرفت که یا از دل آتش و آوار درآمده بودند یا آنها که برای مشق مردانگی به دمشق میرفتند؛ قهرمان مرده را عشق بود و بس.
آن روزها حتی ورای قیاسهای فلاسفه مدرن و فارغ از اینکه «سینما تجسم حقیقت یافتن رویاهای بشر» باشد یا «فوتبال حقیقیتر از سینما»، با خودمان میگفتیم چه میشود به جای هنرپیشگان و فوتبالیستهای بیمایه غرق در شهرت و ثروت، مردان و زنانی حقیقتا زنده از جنس خودمان چهره بنمایانند که مثل هیچکس نیستند. زلزله و سیل فرصتی بود برای شناخت این قهرمانان گمنام اما دلالان محبت و ثروت به لطف شبکههای اجتماعی در فضای گسیختگی اجتماعی ناشی از شکاف طبقاتی و واگرایی فرهنگی، همچنان جولان میدادند تا هر که را خودش بود، بیخود کنند.
سیل بزرگ فروردین پیشین که آمد کمی به خود آمدیم و روحیه قهرمانی در بخشی از ما دوباره زنده شد اما سیل از خودبیگانگی ویرانگرتر بود؛ آمد و حماسههای سیل را با خود شست و برد. شاید ما برای به خود آمدن و همبستگی با خویشتن و میهن، دشمنی بزرگتر نیاز داشتیم؛ دشمنی که مثل زلزله و سیل نیاید و برود. اگر چه آن خصم دههها حی و حاضر بود اما با ترور اهریمنی حاج قاسم بود که سرانجام وجودش را به ذهن فراموشکار ما تحمیل کرد. این داغ پهلوان محبوب وطن بود که امیدمان را به یاری دست خدا دوباره زنده کرد.
ملیپوشان هندبال ایران روز دوشنبه دست به کار بزرگی زدند و در دور دوم رقابتهای قهرمانی آسیا میزبان قدرتمند خود کویت را در مسیر صعود به رقابتهای قهرمانی جهان شکست دادند، اگر چه از نگاه قاطبه مردم، پیروزی ملی بزرگتر این قهرمانان قبل از شروع مسابقه به ثبت رسید نه بعد از ثبت نتیجه ۲۸ بر ۲۴ بر تابلوی نتایج در پایان مسابقه.
اعضای تیم ملی هندبال، با سلام نظامی به پرچم سهرنگ جمهوری اسلامی ایران و خواندن سرود ملی ثابت کردند نه فقط ستارههای عرصه قهرمانی، بلکه مردان روزهای سخت تحریم و تهدید وطنشان هستند. یونس آثاری، اللهکرم استکی، سجاد استکی، محمدرضا اورعی، سلامان بربط، محسن باباصفری، مهران حسینی، سعید حیدریراد، مجتبی حیدرپور، علی رحیمیکازرونی، افشین صادقی، محمدامین فرهادی، مجتبی کرمیان، میلاد مسائلی، علی مهدیزاده، سیدعلیرضا موسوی، پویا نوروزینژاد و شاهو نصرتی نامهایی هستند که تحت هدایت علیرضا حبیبی در تاریخ این مرز و بوم ماندگار خواهند شد و حتی آن 2 نفری که خارج از فهرست 16 نفره بازی از روی سکوها سلام دادند.
آنها فارغ از نتیجه دیروز مقابل تیم چندملیتی قطر، منتخب برترین هندبالیستهای خریده شده جهان و اینکه آیا موفق خواهند شد جواز صعود به جامجهانی را کسب کنند یا خیر و حتی اگر اقدام غرورانگیزشان تبعاتی برای ورزش هندبال داشته باشد، خالق حماسهای ملی بودهاند که خلق آن ظاهرا آسانتر از پیروزی در یک نبرد نفسگیر ورزشی است اما چه بسا تصمیم به انجامش بسیار دشوارتر باشد، چرا که ممکن است موقعیتهای ملی و باشگاهیشان را در آینده به خطر اندازد.
دوشنبهشب که در برنامه «فوتبال برتر» به لطف اطلاعرسانی و روشنگری حیدر بهاروند، سرپرست فدراسیون فوتبال و دکتر علینژاد معاون وزیر ورزش مسلم شد پرونده محروم کردن فوتبال باشگاهی ما از میزبانی مسابقات آسیایی، نخستین گام از نقشه سیاسی در ادامه فشار حداکثری آمریکای ترامپ بر ایران و طراحی شده در لابیهای غربی- عربی است و تلهای برای محرومسازی فوتبال و چه بسا ورزش ملی، لازم بود جامعه ورزش ما اتحاد خود را علیه دشمن به نمایش بگذارد؛ فدراسیون فوتبال کویت که این پروژه را در ایافسی کلید زد. این خدمت هندبال به فوتبال نبود، بلکه سلام نمادین سپید و مشکیپوشان هندبال، تصمیمی بود که توسط خود این بچهها آن هم در موقعیتی پرتنش و سپید و سیاه برای کشورمان اتخاذ شده است؛ زمانی برای گرفتن تصمیمات سرنوشتساز و موقعیتی که تاریخ این مرز و بوم حکایت از اسطورهخیز بودن آن دارد و بزرگترین اسطوره نظامی ما از واقعه انقلاب اسلامی به این سو، فراتر از هر شخصیتی، وحدت همه ما بوده است.
بدون تردید در بازگشت به میهن تکتک این قهرمانان جوان روایت خواهند کرد که سلامشان نه الزاما نظامی به سبک افراطیهای نوعثمانی و پانترکیست، بلکه ادای دینی بوده به سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، قهرمان بزرگترین و دشوارترین میدانهای جهان. این سلام ثابت کرد «دست خدا» در انحصار اسطوره آرژانتینی که با آن از استعمار انگلیس انتقام گرفت، نمیماند.
دست خدا همین دست بچههای هندبال است به احترام دست جداشده قهرمانشان حاج قاسم سلیمانی.
مسابقات هندبال قهرمانی آسیا از دوشنبهشب در کویت برای ایران شروعی بسیار شیرین و معنادار داشت. شیربچههای هندبال ایران که طی چند روز گذشته شاهد انواع و اقسام کارشکنیهای میزبان بودند، نهتنها در گام نخست دور دوم این مسابقات موفق به عبور از کویت در خانهاش شدند، بلکه قبل از شروع بازی در حرکتی زیبا و معنادار، هنگام پخش سرود کشورمان دور پرچم ایران حلقه زدند و به آن احترام نظامی گذاشتند. این حرکت که با استقبال بسیار خوب مردم کشورمان مواجه شد، پاسخ مناسب و درخوری به اتفاقات اخیر بود. از یاد نبریم که کویت اولین کشوری بود که برای نیامدن نمایندهاش به ایران برای بازیهای لیگ قهرمانان آسیا، مقدمات آن اتفاقات تلخ را برای فوتبال ایران رقم زد. از این رو حتی اهالی فوتبال هم این اقدام زیبای هندبالیستهای کشورمان را تفسیر دیگری کردند و از انجامش خرسند شدند.
تیم ملی هندبال ایران در نخستین مسابقه خود در دور دوم رقابتهای قهرمانی آسیا و انتخابی مسابقات جهانی مقابل کویت قرار گرفت. ملیپوشان ایران پیش از شروع مسابقه و در مراسم ابتدای این دیدار، هنگام خواندن سرود ملی کشورمان به سبک سربازان رو به پرچم ایران سلام نظامی دادند. این صحنه در سالن پر از تماشاگر سعد عبدالله کویت موجب تعجب همه هواداران شد. ملیپوشان ایران با این حرکت نشان دادند سرباز وطن هستند و برای بالا بردن پرچم سهرنگ ایران در هر نقطهای از جهان خواهند جنگید. از سوی دیگر گویا کارشکنی کویتیها برای ورزش ایران تمامی ندارد. در این مسابقه هندبال که در سالن سعدعبدالله برگزار شد، 6 هزار هوادار از تیمملی کویت حمایت میکردند. نکته عجیب اینجاست که 3 هزار نفر هم پشت درهای بسته سالن ماندند. گفته میشود تعداد زیادی از این افراد هواداران تیمملی هندبال ایران بودند که اجازه حضور در سالن به آنها داده نشد. پیش از این هم کویتیها روادید 2 بازیکن ایران را برای حضور در مسابقات به موقع صادر نکرده بودند.
اما اتفاق مهم دوشنبهشب به پیروزی هندبال ایران مقابل میزبان مربوط میشد. در ادامه نوزدهمین دوره مسابقات هندبال قهرمانی مردان آسیا و انتخابی رقابتهای جهانی، تیم ایران در دور دوم مسابقات و در مرحله یکچهارم نهایی در گروه دوم با تیمهای قطر، کرهجنوبی و کویت همگروه شد. هندبالیستهای کشورمان در اولین مسابقه این مرحله دوشنبه شب ۳۰ دی ماه به مصاف تیم کویت رفتند. شاگردان علیرضا حبیبی نیمه اول این دیدار را ۱۳-۱۳ با نتیجه تساوی به پایان بردند اما در نهایت و در شرایطی که بازی پایاپای و نزدیکی را دنبال می کردند، توانستند با دفاع و عملکرد خوب سعید حیدریراد دروازهبان لژیونر کشورمان با نتیجه ۲۸ بر ۲۴ بازی را به سود خود تمام کرده و اولین برد را در این مرحله ثبت کنند. نوزدهمین دوره مسابقات هندبال قهرمانی مردان آسیا و انتخابی رقابتهای جهانی از ۲۶ دی تا هفتم بهمنماه در کویت برگزار میشود.
رئیس فدراسیون هندبال میگوید بازیکنان تیم ملی سلام نظامی دادند تا ثابت کنند چه در ورزش و چه سایر صحنهها به عنوان سرباز وطن جانفشانی میکنند. علیرضا پاکدل درباره سلام نظامی بازیکنان تیم ملی هندبال به پرچم جمهوری اسلامی ایران به «وطن امروز» گفت: بچهها قبل از شروع دیدار با تیم کویت در مسابقات قهرمانی آسیا و در مقابل دوربینها و چشم حاضران در سالن موقع پخش سرود به پرچم ایران سلام نظامی دادند تا ثابت کنند چه در ورزش و چه سایر صحنهها به عنوان سرباز وطن جانفشانی میکنند. وی در ادامه افزود: با توجه به برگزاری مراسم گرامیداشت شهادت سپهبد قاسم سلیمانی در فدراسیون، ملیپوشان این پیروزی را به روح سردار دلها و همراهانش تقدیم کردند. امیدوارم روح سردار عزیز و همراهانش و شهدای هواپیما شاد شده باشد. رئیس فدراسیون هندبال در پایان گفت: ما اول راه هستیم و 2 بازی حساس دیگر در پیش داریم. امیدوارم با دعای مردم نتیجه خوبی بگیریم.
گفتوگوی «وطن امروز» با دروازهبان سابق تیم ملی هندبال
کیارش طاهری: تو دهنی محکمی بود
زهره فلاح زاده: تیم هندبال ایران در اولین دیدار از مرحله دوم جام ملتهای آسیا و انتخابی رقابتهای جهانی در کویت مقابل تیم میزبان با نتیجه 24-28 پیروز شد. اما 2 اتفاق مهم در این دیدار رقم خورد؛ یک اینکه کویتیها حدود ۳۰۰۰ هوادار ایرانی را از حضور در سالن منع کردند و دوم، هنگام پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، بازیکنان ایران سلام نظامی دادند. «وطن امروز» برای بررسی وضعیت تیم ملی هندبال ایران و اتفاقات رخ داده با کیارش طاهری، دروازهبان سابق تیم ملی و سرمربی تیم باشگاهی سپاهان گفتوگویی انجام داد.
***
* تحلیلتان از بازی اول ایران در مرحله دوم جام ملتهای آسیا و پیروزی بر کویت میزبان چیست؟
ابتدا باید از کادرفنی و بازیکنان به نوبه خودم که عضو کوچکی از خانواده هندبال هستم، تشکر کنم. بچهها توانستند در حضور پرتعداد هواداران میزبان با همت و غیرت، نتیجه خوبی کسب کنند. به شکلی بازی کردیم که دیگر هیچکس نتواند نتیجه را برگرداند و تیم ایران را حذف کند. خیلی خوب و هماهنگ بازی کردیم. نتیجه زحماتی را که این مدت کشیده بودند در بازی مقابل کویت دیدند.
* کویتیها مثل اکثر کشورهای عربی دست از کارشکنی برنداشتند و تعداد زیادی از هواداران ما را به سالن مسابقه راه ندادند.
این قبیل اتفاقات در کشورهای عربی رسم شده است. شما ببینید! همین کشور کویت با دستهای پشت پرده میزبانی را از تیمهای فوتبال ما گرفته است. ما در کشور خودمان مورد ظلم این کشورها قرار گرفتهایم، حالا در کشور خودشان که مشخص است راحت میتوانند کارشکنی کنند. تنها راه مقابله با کویت و کشورهای همانند آن، این است که با قدرت بازی کنیم و شکستشان دهیم و تو دهنی محکمی به آنها بزنیم.
* بازیکنان کار بزرگی قبل از شروع مسابقه انجام دادند؛ هنگام پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، سلام نظامی دادند.
بازیکنان هندبال خارج از زندگی روزمره مردم نیستند. پس از اتفاقات تلخی که ماه گذشته رخ داد، این بازیکنان هم ناراحت و غمگین بودند و میخواستند به همه مردم دنیا بفهمانند که ترور سردار محبوب دلها- سردار شهید قاسم سلیمانی- کار ناشایستی بود و همه آنها سرباز وطنشان هستند.
* چقدر امیدوارید تیم ملی ایران به نیمهنهایی صعود کند؟
با بازیای که بچهها مقابل کویت کردند، شانس زیادی برای صعود داریم. مگر اینکه اتفاقات ناخوشایندی مقابل کرهجنوبی برای ما پیش بیاید که با اختلاف زیاد شکست بخوریم.
* گروه ما (ایران، کویت، قطر و کرهجنوبی) نسبت به گروه دیگر، سختتر است.
قطعاً گروه ما سختتر است اما در المپیک کرهجنوبی را شکست دادیم و به همین دلیل بازیکنان مقابل این تیم روحیه بالایی دارند، البته اگر مغرور نشوند و بر هدفشان متمرکز شوند، در این صورت میتوانند براحتی این تیم را برای بار دوم شکست دهند.