یکی از انواع تخلفات دیپلماتیک به اختصار سوءاستفاده از مصونیت شخصى است. هر چند تعریف مورد اتفاق درباره مصونیت شخصى وجود ندارد اما نتایج این مصونیت یعنى عدم توقیف و بازداشت و ممانعت از هرگونه اقدام علیه مأمور سیاسى، مورد اتفاق است. در رویه قضایى ایالات متحده آمریکا و کانادا چنانچه دیپلمات‌ها مرتکب اعمالى شوند که وضعیت امنیتى دولت میزبان را به مخاطره اندازد، مصونیت آنان به ملاحظه مصلحت اهم، ساقط خواهد شد. وزارت خارجه آمریکا نیز اعلام مى‏کند: این نکته درباره مصونیت شخصى باید تفهیم شود که دولت میزبان از حق خود در حمایت از امنیت و رفاه ملت خود نخواهد گذشت و پلیس به میزان لازم براى جلوگیرى از جرم، مداخله خواهد کرد. هدف از اعطاى مصونیت، منفعت شخصى افراد نبوده، بلکه به منظور تسهیل در انجام وظایف برقرار مى‏شود. بنابراین چنانچه نمایندگان دولت‌ها، قوانین دولت میزبان را که مکلف به رعایت آن هستند مراعات نکنند، در آن صورت دولت پذیرنده حق دارد از امنیت خود دفاع کند و هرگونه تعرض علیه مأمور خاطى، نتیجه منطقى رفتار خود او خواهد بود. موضوع در جرم مشهود، آسان‏تر است و چنانچه مأمور سیاسى در حال ارتکاب جرم باشد، طبیعى است حق و وظیفه پلیس دولت میزبان است که از ارتکاب آن جلوگیرى کند و نمى‏تواند دست‏‌بسته، نظاره‌گر باشد.

هرگاه مأمور سیاسى به اقداماتى مبادرت ورزد که امنیت داخلى دولت میزبان را به مخاطره اندازد یا در توطئه علیه آن شرکت کند، حق بازداشت، مراقبت و نگهبانى از او تا خروج از کشور وجود دارد. 

حسب اعلام مقامات امنیتی ایران، سفیر بریتانیا عصر روز 21 دی‌ماه 98 با حضور در تجمعات مقابل دانشگاه امیرکبیر مشغول فیلمبرداری و تشویق تظاهرات‌کنندگان بوده است. برای بررسی ابعاد قانونی این موضوع ابتدا باید ذکر کرد که: بر اساس تبصره ۲ ماده 6 قانون احزاب در ایران «برگزاری راهپیمایی‌ها با اطلاع وزارت کشور بدون حمل سلاح در صورتی که به تشخیص کمیسیون ماده ۱۰ مخل مبانی اسلام نباشد‌ و نیز تشکیل اجتماعات در میادین و پارک‌های عمومی با کسب مجوز از وزارت کشور آزاد است». لذا توئیت سفیر انگلستان که بیان کرده صرفا در یک تجمع برای احترام به قربانیان حادثه سقوط هواپیما شرکت کرده است وجهی ندارد، چرا که تجمع فوق فاقد مجوز بوده و این موضوع نیز چیزی نیست که از دید شخص سفیر پنهان بوده باشد. سفیر بریتانیا می‌داند حسب ماده 41 معاهده 1961 وین درباره حقوق دیپلماتیک، همه اشخاصی که از مزایا و مصونیت‌ها بهره‌مند هستند، بدون آنکه به مزایا و مصونیت‌های آنان لطمه‌ای وارد آید مکلفند قوانین ‌و مقررات کشور پذیرنده را محترم شمرده و از مداخله در امور داخلی آن کشور خودداری کنند.

با این حال مسؤولان ایرانی با پایبندی کامل به مقررات و تعهدات بین‌المللی، بلافاصله پس از احراز هویت سفیر، او را آزاد کرده‌اند. در واقع عدم اطلاع او به مقامات و حضور پنهانش بین تظاهرات‌کنندگان عاملی بوده است که باعث شده بود دستگیر شود که هیچ‌گونه مسؤولیتی را برای مقامات ایرانی به همراه نخواهد داشت. برخورد حداکثری ایران می‌توانست ادامه بازداشت او تا زمان صدور دستور اخراج او به عنوان «عنصر نامطلوب» حسب مقررات بین‌المللی ادامه پیدا کند اما رواداری مسؤولان بلافاصله به آزادی او منجر شد و حال مسؤول انگلیسی است که باید برای نقض صریح تکالیف قانونی خود به ایران جوابگو باشد.