گروه فرهنگ و هنر: اسکار 92 باز هم برای سینماگران جهان و بویژه اهالی هالیوود یک پاسخ مشخص و صریح داشت؛ اینکه سیاست مهم‌ترین عامل در انتخاب برترین‌های اسکار است. اعطای جوایز اصلی اسکار 2020 به فیلم سینمایی «انگل» که اثری از سینمای کره‌جنوبی است، دارای چندین پیام سیاسی مشخص بود که یکی از بارزترین آنها را باید در مناقشات اخیر رهبر کره‌شمالی با ترامپ و تلاش هالیوود برای کاهش آرای ترامپ در انتخابات پیش‌روی ریاست‌جمهوری آمریکا در همین سال جست‌وجو کرد. وجه دوم این نگاه سیاسی در انتخاب بهترین فیلم اسکار را نیز باید در پیام نهفته در «انگل» برای طبقه فرودست جست‌وجو کرد؛ پیامی واضح به طبقه فرودست که سرانجام شورش علیه طبقه سرمایه‌داری، اسارت به دست آنهاست (سکانس زندانی شدن پدر خانواده فرودست در زیرزمین خانه آقای یانگ به عنوان نماد سرمایه‌داری را به خاطر بیاورید). پیامی که کاملا در راستای فعالیت هالیوود و طبقه سرمایه‌دار حامی آن است. البته که این خرق عادت و توجه ویژه به یک اثر آسیایی در شرایط فعلی و برای تخریب ترامپ به عنوان نماد نژادپرستی و ضدیت با رنگین‌پوستان به خودی خود می‌تواند بر تخریب چهره او موثر باشد. 

 

* یک خرق‌عادت عجیب

در سالی که سینمای هالیوود با فیلم‌هایی چون «1917»، «جوکر»، «مرد ایرلندی»، «روزی روزگاری در هالیوود»، «فورد در برابر فراری» و «بامب‌شل» به استقبال اسکار رفته بود در یک خرق‌عادت عجیب، اغلب جایزه‌ها به «انگل» رسید تا این فیلم اولین فیلم غیرانگلیسی‌زبان تاریخ جوایز اسکار باشد که جایزه بهترین فیلم را می‌گیرد. علاوه بر جایزه بهترین فیلم برای «انگل»، بهترین کارگردانی نیز به بونگ جون هو کارگردان «انگل» رسید؛ آن هم در شرایطی که مارتین اسکورسیزی برای «مرد ایرلندی»، تاد فیلیپس برای «جوکر»، سام مندس برای «۱۹۱۷» و کوئنتین تارانتینو برای «روزی روزگاری در هالیوود» دیگر نامزدهای این بخش بودند. دیگر جایزه مهم «انگل»، اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی برای بونگ جون‌هو و هان جین‌وون بود، آن هم در شرایطی که نوآ بامباک برای «داستان ازدواج»، ریان جانسون برای «چاقوها بیرون»، کوئنتین تارانتینو برای «روزی روزگاری در هالیوود» و سام مندس و کریستی ویلسون کرنز برای «۱۹۱۷» نامزد دریافت جایزه بودند. طبیعی است که در این شرایط جایزه بهترین فیلم بلند بین‌المللی نیز به «انگل» از کره جنوبی برسد و دست «بدن مسیح» ساخته یان کوماسا (لهستان)، «سرزمین عسل» ساخته تامارا کوتفسکا و لوبومیر استفانوف (مقدونیه شمالی)، «بینوایان» ساخته لادج لی (فرانسه) و «درد و افتخار» ساخته پدرو آلمودوار (اسپانیا) از اسکار این بخش خالی بماند.

 

* جوایز بازیگری، قابل پیش‌بینی‌ترین جایزه‌ها

اهدای جایزه بهترین بازیگر مرد به واکین فینیکس برای «جوکر» قابل پیش‌بینی‌ترین جایزه اسکار امسال بود. آنتونیو باندراس برای «درد و افتخار»، لئوناردو دی‌کاپریو برای «روزی روزگاری در هالیوود»، آدام درایور برای «داستان ازدواج» و جاناتان پرایس برای «دو پاپ» دیگر مدعیان گرفتن اسکار این بخش بودند. به طور کلی جوایز بخش بازیگری اسکار امسال با توجه به جوایز اعطا شده در فصل جوایز، قابل پیش‌بینی بودند و تفاوت چندانی بین پیش‌بینی کارشناسان با نتایج نهایی اسکار نبود. بر همین اساس جایزه بهترین بازیگر زن به رنه زلوگر برای «جودی» رسید، البته بازی دیگر نامزدها یعنی اسکارلت جوهانسون برای «داستان ازدواج»، سینتیا اریوو برای «هریت»، سرشا رونان برای «زنان کوچک» و شارلیز ترون برای «بامب شل» هم قابل قبول بود. از سویی برد پیت در شرایطی برای «روزی روزگاری در هالیوود» به اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد رسید که رقبایش چهره‌های نامداری مثل تام هنکس برای «روزی زیبا در محله»، آنتونی هاپکینز برای «دو پاپ»، آل پاچینو برای «مرد‌ایرلندی» و جو پشی برای «مرد ایرلندی» بودند. همچنین بهترین بازیگر زن مکمل همان‌طور که همه پیش‌بینی می‌کردند به بازی بدون نقص لورا درن در «داستان ازدواج» رسید.

 

* جایزه‌های فنی به کدام فیلم‌ها رسید؟

در کنار این جوایز اما اسکار برگزیدگان دیگری هم داشت؛ جایزه‌هایی که برخی با پیش‌بینی‌ها کاملا منطبق بود اما برخی دیگر از اساس تصورات کارشناسان سینمایی را در زمینه برترین‌های سینمای جهان به هم ریخت. بر این اساس اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی به تایکا وایتیتی برای «جوجو خرگوش» و اسکار بهترین مستند بلند به «کارخانه آمریکایی» ساخته استیون بوگنار و جولیا و جف ریشرت رسید. خاطره‌بازی هالیوودی‌های با خاطرات خوش «داستان اسباب‌بازی‌ها» باعث شد در حضور رقبایی همچون «چگونه اژدهای خود را تربیت کنید: دنیای پنهان»، «بدنم را گم کرده‌ام»، «کلاوس» و «حلقه گمشده»، جایزه بهترین انیمیشن بلند به «داستان اسباب‌بازی ۴» برسد. جایزه بهترین طراحی صحنه به «روزی روزگاری در هالیوود» و بهترین طراحی لباس به فیلم سینمایی «زنان کوچک» اهدا شد. 

بهترین چهره‌پردازی به «بامب‌شل» و بهترین فیلمبرداری به راجر دیکینز برای «۱۹۱۷» رسید. هیلدور گودنادوتیر برای «جوکر» به جایزه‌ بهترین موسیقی رسید و «فورد در برابر فراری» برنده اسکار بهترین تدوین شد. «دوباره خودم را دوست خواهم داشت» از «راکت‌من» برنده اسکار بهترین ترانه و «1917» برنده جایزه بهترین جلوه‌های ویژه بصری شد. در زمینه صدابرداری و صداگذاری نیز بهترین تدوین صدا به «فورد در برابر فراری» و بهترین صداگذاری به «۱۹۱۷» اهدا شد. همچنین بهترین مستند کوتاه به «یادگیری اسکیت‌بازی در منطقه جنگی» و بهترین فیلم کوتاه انیمیشن به «عشق مو» رسید.