printlogo


کد خبر: 216619تاریخ: 1398/11/30 00:00
در جلسه نقد و بررسی اولین ساخته محمد کارت مطرح شد
تصویر قهرمان کنشگر اجتماعی در «شنای پروانه»

فیلم سینمایی «شنای پروانه» در نهمین هم‌اندیشی سینمای‌انقلاب به نمایش درآمد و پس از آن نشست نقد و بررسی این فیلم با حضور احسان سالمی، علی عبادی و علیرضا خوشکام برگزار شد. به گزارش «وطن امروز»، در این نشست علیرضا خوشکام نظر خود را درباره فیلم مطرح کرد و گفت: «این اثر به عنوان یک فیلم اولی قابلیت‌های تکنیکی قابل قبولی دارد و اگر آن را با فیلم‌های دیگر مقایسه کنیم می‌بینیم که از نظر روایت و قصه‌گو بودن یک سر و گردن بالاتر است؛ البته به نظرم این موضوع به خودی خود ارزش نیست و باید ابعاد بیشتری از آن مورد بررسی قرار گیرد». در ادامه این نشست، احسان سالمی با اشاره به وجود قهرمان کنشگر اجتماعی در این فیلم گفت: «بر کسی پوشیده نیست که این فیلم یکی از فیلم‌های خوب جشنواره امسال بود و سطح آن از یک فیلم اولی بسیار بالاتر بود. اما فارغ از جنبه‌های فنی اثر، به نظرم بیش از هر نکته دیگری، آنچه باید در ارتباط با این اثر مورد توجه قرار گیرد، تلاش «شنای پروانه» برای معرفی یک قهرمان کنشگر اجتماعی است؛ آن هم در شرایطی که در سینمای اجتماعی ما شخصیت‌ها و کاراکترها یا درگیر انفعال هستند یا می‌خواهند با یک کنش منفی و غیرمنطقی خود را به عنوان قهرمان نشان دهند». وی در ادامه خاطرنشان کرد: «این فیلم با وجود اینکه پتانسیل زیادی داشت که به مسیر فیلم‌های موردپسند جریان شبه‌روشنفکری سینمای ایران وارد شود، با قرار دادن یک قهرمان کنشگر و غیرمنفعل و البته یک پایان امیدبخش، خود را از این مسیر دور کرد. از این نظر پایان‌بندی این فیلم را می‌توان باب جدیدی در سینمای اجتماعی ایران دانست؛ این پایان‌بندی به ما نشان داد که می‌توان قهرمان کنشگر اجتماعی داشت و البته به نظر می‌رسد به خاطر همین پایان‌بندی امیدبخش و خلاف جریان مرسوم سینمای اجتماعی ایران بود که داوران جشنواره فیلم فجر نیز آنگونه که باید و شاید به این اثر توجه نکردند». این روزنامه‌نگار سینمایی در ادامه با اشاره به ترکیب بازیگران این اثر سینمایی و نادیده گرفتن جواد عزتی به عنوان قهرمان اصلی این قصه در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فجر امسال گفت: «شنای پروانه یکی از معدود فیلم‌های جشنواره امسال بود که از نظر ترکیب بازیگران، انتخاب‌های عموما درست و منطقی داشت و اغلب بازیگران توانسته بودند از پس نقش خود بربیایند و آن را خوب اجرا کنند. مثلا مهدی حسینی‌نیا در نقش «مصیب» بازی بشدت درخشانی داشت و من تعجب کردم که چرا در بین نامزدهای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نبود. همچنین جواد عزتی نیز با وجود بازی درخشانش در این اثر باز هم از سوی داوران جشنواره فیلم فجر نادیده گرفته شد». علی عبادی نیز با اشاره به قهرمانان این فیلم گفت: «همان‌طور که اشاره شد، قهرمانان این فیلم قهرمانانی عمل‌گرا هستند. این موضوعی است که کمتر در سینمای اجتماعی خود دیده‌ایم و از این نظر بسیار مهم است». احسان سالمی در ادامه این نشست با اشاره به مستندساز بودن کارگردان این فیلم گفت: «محمد کارت به واسطه تجربه خود در سینمای مستند بخوبی توانسته از ظرفیت‌های بومی و جغرافیایی محدوده‌ای که قصه خود را در آن روایت می‌کند برای پربارتر شدن فضای ترسیم شده در اثر استفاده کند. حتی شما در ارتباط با خرده‌پیرنگ‌های فیلم هم می‌توانید این نکته را به وضوح ببینید که او از این خرده‌پیرنگ‌ها برای پر کردن ضعف‌های روایی اثر استفاده نکرده، بلکه همه این داستان‌های فرعی در عین آنکه به عنوان قصه‌هایی فرعی در اثر مطرح می‌شوند و بازیگران آنها صرفا یک تک‌سکانس را دارند اما هم قصه را در مسیر طولی و اصلی خود پیش می‌برند و هم شناخت مخاطبان را نسبت به شخصیت‌های اصلی قصه کامل‌تر می‌کنند. به نظرم این فیلم می‌توانست در بخش فیلمنامه در کنار فیلم خورشید شانس بیشتری برای این دریافت جایزه داشته باشد و فکر می‌کنم در این حوزه به این فیلم جفا شد».


Page Generated in 0/0067 sec