ظریفه ملک‌پور: با وجود اینکه سیاست کمیته ملی پاراالمپیک در این دوره اعزام کاروان کیفی و مدال‌آور به بازی‌های ۲۰۲۰ توکیو بود و مسؤولانش مرتب بر این مساله تاکید داشتند که برخلاف سیاست خود عمل نخواهند کرد اما این کمیته به یک باره با تغییر نگرش خود درباره اعزام برخی رشته‌ها نشان داد که در سردرگمی به سر می‌برد. کمیته ملی پاراالمپیک از ۱۴ ماه پیش با حضور اعضای هیات اجرایی، هیات‌رئیسه و برخی روسای فدراسیون‌ها سیاستی را مبنی بر اعزام کاروان کیفی و مدال‌آور به این دوره از بازی‌های پاراالمپیک اتخاذ کرده بود و در این ماه‌ها اعلام می‌کرد رشته‌هایی را که شانس کمی برای مدال دارند اعزام نخواهد کرد اما این سیاست به خاطر انتقادات برخی از تیم‌هایی که سهمیه کسب کرده بودند ولی در دایره مدال‌آوری نبودند، باطل شد و کمیته ملی پاراالمپیک مجبور شد از دستورالعملی که خود مصوب کرده بود، عقب‌نشینی کند. این سیاست در حالی اجرا نشد که مسؤولان کمیته ملی پاراالمپیک بارها در نشست‌های مختلف رسانه‌ای اعلام کرده‌ بودند به مصوبه‌ای که توسط هیات اجرایی تدوین شده پایبند هستند و تحت هیچ شرایطی تسلیم احساسات نخواهند شد. کمیته ملی پاراالمپیک پس از موفقیت در بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا به این نتیجه رسیده بود که برای موفقیت در پاراالمپیک توکیو نیز تنها رشته‌هایی را به این مسابقات اعزام کند که شانس بالایی برای مدال‌آوری دارند. این سیاست در صورت اجرا هر چند به گفته‌ دبیر اجرایی کمیته ملی پاراالمپیک سبب کاهش تعداد ورزشکاران اعزامی به توکیو می‌شد اما می‌توانست جایگاه بهتری را برای کاروان ایران در توکیو رقم بزند. اما انتقادات شدید برخی رشته‌ها همچون بسکتبال با ویلچر، فوتبال 5 نفره، شنا و... که مجوز ورودی را کسب کرده اما از دایره مدال‌آوری خارج بودند سبب شد مسؤولان کمیته ملی پاراالمپیک که بارها تاکید بر اجرای سیاست خود داشتند و اعلام می‌کردند تحت هیچ شرایطی از موضوعی که مصوب شده کوتاه نخواهند آمد، روی تمام تصمیمات قبلی خود پا بگذارند و برخی رشته‌هایی را که پیش از این اعزام‌شان را منتفی اعلام کرده بودند حالا در کاروان اعزامی قرار دهند. حال این سوال مطرح است: اساسا چرا کمیته ملی پاراالمپیک باید تصمیم به این داشته باشد که رشته‌ها و ورزشکاران دارای سهمیه مانند فوتبال 5 نفره، بسکتبال با ویلچر یا شناگران و برخی ورزشکاران که رکوردشان شانس کمی برای مدال دارد را کنار بگذارد و وقتی هم که ماه‌ها روی تصمیم خود ایستاده و حتی به مسؤولان برگزاری بازی‌ها اعلام کرده که این رشته‌ها را شرکت نمی‌دهد و کشوری دیگر جایگزین شود، به یکباره از تصمیم خود منصرف شده و به دنبال اعزام این رشته‌ها و نفرات است؟ اگرچه دامنه این انتقادات بیشتر از سوی بازیکنان و مربی فوتبال 5 نفره بود و آنها تاکید داشتند که  نایب‌قهرمانی در آسیا دلیلی بر ناکامی این تیم در پاراالمپیک نیست و در صورت اعزام می‌توانند روی سکو قرار بگیرند اما تجدیدنظر در سیاست کمیته نیز سودی به حال فوتبال 5 نفره نداشت و به دلیل جایگزینی تیم تایلند به جای تیم ایران در پاراالمپیک توکیو، اعزام این تیم به اما و اگرها کشیده شد. سردرگمی کمیته ملی پاراالمپیک در اجرای سیاستی که ضمانت اجرایی نداشت نه‌تنها وضعیت برخی رشته‌ها را در بلاتکلیفی قرار داد که حتی مسؤولان کمیته ملی پاراالمپیک نیز در تصمیم‌گیری خود مردد بوده و به صراحت نمی‌توانند به ورزشکارانی که موفق به کسب سهمیه شده‌اند اعلام کنند آیا به پاراالمپیک توکیو اعزام می‌شوند یا خیر؟ الان هم در حالی که شرایط مدال‌آوری بسکتبال با ویلچر و فوتبال 5 نفره مانند هم بوده، با سردرگمی‌ای که در کمیته ملی پاراالمپیک وجود داشت، کار اعزام بسکتبال درست شده اما کشوری دیگر جایگزین فوتبال 5 نفره شده است.