* ارمغان دخالت دولت در فینال حذفی

اما چرا عنوان می‌کنیم مقصر وزارت ورزش است، در صورتی که فدراسیون فوتبال متولی اصلی برگزاری مسابقات به شمار می‌رود؟ بهتر است به چند ماه قبل بازگردیم، به شب فینال جام حذفی و اتفاقاتی که باعث شد سپاهان به کمک آن بخواهد به خواسته‌اش برسد. مر قانون درباره تیمی که در زمان مقرر، وارد زمین نمی‌شود یکی از ساده‌ترین آرای جهان را دارد؛ داور منتظر می‌ماند و اگر در زمان تعیین شده به هر دلیلی، یکی از تیم‌ها به زمین مسابقه نیاید، بازی را لغو کرده و در کمیته انضباطی رأی لازم صادر می‌شود. اما متاسفانه 9 ماه پیش، نطفه یک «بدعت بد» در فوتبال ما کاشته شد. قرار بود درصدی از ورزشگاه فولاد آره‌نا به هواداران داماش تعلق گیرد اما با توجه به ازدیاد جمعیت هواداران پرسپولیس در ساعات ابتدایی و با دستور معاونت سیاسی استانداری، برای اینکه امنیت شهر اهواز دچار خلل نشود، دستور داده شد همه آنهایی که بیرون ورزشگاه هستند به داخل بیایند. در این اتفاق، باشگاه پرسپولیس که خود میهمان آن شهر و ورزشگاه بود، کوچک‌ترین تقصیری نداشت اما معدود هواداران داماش که با قطار از رشت عازم اهواز شده بودند دیر رسیدند و با توجه به ازدحام هواداران پرسپولیسی در ورزشگاه، جایی برای آنها نبود. در آن شب مدیرعامل داماش که می‌دانست تیمش شانسی برای شکست پرسپولیس درون زمین ندارد، صابون شکست 3 بر صفر را به تن مالید و به بهانه اینکه جایی برای هواداران تیمش در نظر گرفته نشده، مانع حضور بازیکنان داماش در زمین مسابقه شد. اگر در هر کجای دیگر جهان این اتفاق رخ می‌داد، داور مسابقه و ناظر بازی اجازه نمی‌دادند حدود 4 ساعت یک تیم (به دلیل بیرون ماندن هزار هوادارش) همه قوانین را مسخره کند و خیالش جمع باشد که قانون در زمین فوتبال اجرا نمی‌شود. آن شب مدیرعامل وقت پرسپولیس که از دوستان نزدیک وزیر ورزش به حساب می‌آید، اجازه نداد تیمش در موعد تعیین شده ورزشگاه را به سمت هتل ترک کند، چرا که وزیر دستور داده بود باید به هر قیمتی بازی برگزار شود. قیمتش چه بود؟ به دروغ اعلام شد بازی لغو شده، تا هوادارانی که از ساعت‌های ابتدایی روز، زیر تیغ آفتاب، به ورزشگاه آمده بودند از آنجا خارج شدند و به محض خالی شدن سکوها، اندک هواداران داماش به درون ورزشگاه آمدند. آن شب با دخالت مردان سیاسی وزارت ورزش و دیگر افراد غیرفوتبالی، همه قوانین فیفا به هیچ انگاشته شد و از آنجایی که مدیریت پرسپولیس تمام‌قد، بله قربان‌گوی محض وزیر ورزش بود، بی‌تفاوت به شأن و جایگاه این تیم، آنها نزدیک به 4 ساعت مجبور به گرم کردن چندین باره شدند.

 

* حادثه مشابه برابر فولاد

این اتفاق را بگذارید کنار حادثه چند ماه پیش که در بازی فولاد و پرسپولیس در همان ورزشگاه رخ داد. آن روز به‌واسطه سنگ‌پراکنی و نبود امنیت لازم، قرار بود ابتدا بازی لغو شود اما بعد از اینکه پرسپولیس حدود یک ساعت خودش را گرم و سرد کرد و به رختکن رفت، ناگهان عنوان شد بازی با تاخیر انجام می‌شود. در آن بازی اولین و تنها شکست برانکو و تیمش در لیگ هجدهم رقم خورد اما سرمربی وقت قرمزها یکی از دلایل شکست را همان سردرگمی قبل از نبرد عنوان کرد و اعتقاد داشت تمرکز تیمش را عامدانه و با برنامه قبلی بر هم زدند تا به هر ترتیبی بخواهند از تیم مدعی قهرمانی، امتیاز بگیرند. هم آن روز و هم در شب فینال جام حذفی، با توجه به دستور از بالای وزارت ورزش، فوتبال و قوانینش قربانی مصلحت‌اندیشی شد و اینک باید به باشگاه سپاهان حق داد که بخواهد با همان ترفند به دیداری بیاید که بدون شک نتیجه‌اش تاثیر بسزایی در تعیین قهرمان خواهد داشت.

 

* تمسک به قانون‌شکنی

ترجیع‌بند صحبت‌های سپاهانی‌ها بعد از لغو بازی چه بود؟ آنها مرتب به دیدار فینال حذفی اشاره می‌کردند و می‌گفتند: چطور آن شب، 4 ساعت داوران و ناظر حاضر به عقب افتادن بازی شدند اما حالا نمی‌شود یک ساعت به‌خاطر ما معطل شوند؟ آنها در صورتی مدعی هستند که دلیل دیر آمدن‌شان به ورزشگاه، حضور هواداران معترض مقابل هتل بود که فرمانده یگان ویژه اصفهان در تماس تلفنی با برنامه فوتبال برتر صریحا این ادعا را تکذیب کرد و گفت: «سپاهانی‌ها هیچ مشکلی برای خروج از هتل نداشتند و ما امنیت آنها را تضمین کردیم و حتی حاضر شدیم در تمام راه با حضور اسکورت، آمدن‌شان به ورزشگاه را مهیا کنیم اما خودشان نخواستند». با این صحبت‌ها می‌شود فهمید این باشگاه سپاهان بود که عامدانه 2 ساعت خودش را در لابی هتل معطل کرد به این امید که لابی آنها در استانداری و گرفتن ارتباط با دولت برای لغو مسابقه جواب دهد. آنها حتی وزیر صمت را درگیر موضوع کردند که با توجه به غیبت هواداران و همچنین مهم‌ترین بازیکن تیم‌شان(کی‌روش استنلی) بازی به 28 اسفندماه موکول شود اما وقتی دیدند سمبه وزارت صمت هم برای لغو مسابقه پرزور نیست سراغ همان تاکتیک اجرا شده بازی فینال حذفی رفتند.

 

* وقتی انصاری‌فرد جانشین عرب شد

سپاهانی‌ها تصور می‌کردند باز هم ایرج عرب مدیرعامل پرسپولیس است و محسن خلیلی سرپرست این تیم که با یک تلفن از سوی وزارت ورزش به آنها دستور داده شود تا هر موقعی که حریف میلش بکشد شما در رختکن سرد و گرم کنید! این‌بار اما اوضاع فرق می‌کرد. افشین پیروانی و محمدحسن انصاری‌فرد تنها و تنها از ناظر و داور مسابقه خواستند آنچه قانون تعیین کرده را اعمال کنند و بعد از آن دیگر حاضر نشدند حتی یک دقیقه بیشتر از زمان قانونی در ورزشگاه بمانند. 

 

* حرف‌های مهم ناظر بازی

صحبت‌های جلال مرادی به عنوان ناظر مسابقه به خودی خود نشان می‌دهد عوامل اجرایی مسابقه با اینکه هیچ وظیفه‌ای برای التماس ندارند اما برای اینکه بازی برگزار شود، حتی 30 دقیقه به سپاهانی‌ها فرصت دادند تا وارد زمین شوند اما سپاهان که به دنبال لغو بازی و موکول کردنش به تاریخ دیگری بود، در آن لحظات حاضر به پاسخگویی تماس‌های ناظر بازی به عنوان اصلی‌ترین فرد تصمیم‌گیرنده نشد تا در نهایت با دستور مرادی، تیم میهمان سوار بر اتوبوس شود و ورزشگاه را ترک کند. 

 

* اقتدار فدراسیون را حراج نکنید

مهدی تاج از روزی که استعفا کرد، نه در ساختمان فدراسیون فوتبال حاضر شد و نه حتی یک خط با رسانه‌ها مصاحبه کرد. او تمام‌قد خودش را از فوتبال کنار کشید تا حیدر بهاروند مرد تصمیم‌گیر این روزهای فوتبال ما باشد. شاید سپاهانی‌ها به واسطه همین وضعیت عجیب فدراسیون، تن به چنین ریسک مهمی دادند و در صورتی که می‌دانستند ممکن است بازی 3 بر صفر اعلام شود اما باز هم عامدانه در زمان تعیین شده به میدان نیامدند تا امید به تکرار بازی داشته باشند. اما اگر این بار رکن قضایی فدراسیون و همچنین وزارت ورزش بخواهند همان روش منسوخ شده فینال حذفی را در پیش بگیرند (تکرار بازی) آن وقت باید منتظر ماند تا این تاکتیک روشی شود برای سایر تیم‌ها. سپاهان ابتدا حضور هوادارانش مقابل هتل را بهانه دیر آمدن عنوان کرد و وقتی با پاسخ غافلگیرکننده رئیس یگان ویژه استان روبه‌رو شد، بهانه جدید پنچر شدن لاستیک اتوبوس را مطرح کرد، غافل از اینکه یادشان رفته بود با راننده اتوبوس در این باره هماهنگ کنند، چرا که راننده از همه جا بی‌خبر هر نوع پنچری و خرابی ماشین را قویا در حضور خبرنگاران تکذیب کرد! از این رو باید یک بار برای همیشه، مقابل تیم‌هایی که قانون را به چالش می‌کشند، ایستاد. سپاهان برای کم کردن فاصله 5 امتیازی با صدر جدول به 2 چیز به سختی دل بسته بود؛ حضور پرتعداد هواداران تیمش و سپس درخشش کی‌روش استنلی. اما اگر آنها یکشنبه برابر پرسپولیس صف‌آرایی می‌کردند هیچ‌کدام از این دو را در اختیار نداشتند. از این رو همه توان خود را برای لغو قانونی مسابقه به کار بستند؛ حربه‌ای که کارگر نیفتاد و دست آخر سراغ تاکتیک کلافه کردن بازیکنان حریف با ایجاد تاخیر رفتند اما حواس‌شان به همه چیز بود جز ناظری که گوشش به دستورات بالادستی‌ها بدهکار نبود و صریحا بعد از پایان 45 دقیقه تاخیر غیرموجه، حکم به لغو مسابقه داد. اگر امروز رکن قضایی فدراسیون فوتبال مرعوب سفارشات بالادستی دولتی‌ها شود، آن وقت تیم بعدی که تن به چنین بازی ای می‌دهد علاوه بر فینال حذفی، همین بازی سپاهان و پرسپولیس را مثال می‌زند و می‌گوید: چطور در آن 2 مسابقه، تاخیر قانونی بود اما حالا نیست؟ و اگر قانون امروز به‌واسطه دخالت غیرورزشی‌ها خم شود، این چرخه معیوب همچنان ادامه‌دار خواهد بود تا روزی که همه ما یادمان برود نخستین‌بار کی و توسط چه تیمی قانون ذبح شد.

* دبیر گروه ورزشی