حامد جلالی‌‌کاشانی، مستندساز و فعال فرهنگی کشورمان روز گذشته پس از چند روز دسته و پنجه نرم کردن با عوارض بیماری «کرونا» دار فانی را وداع گفت. محمدرضا شهبازی، نویسنده و طنزپرداز که از دوستان حامد جلالی بود، در یادداشتی درباره ویژگی‌های روحی و شخصیتی مرحوم جلالی نوشت: «خبر فوت حامد جلالی را که شنیدم، ناخودآگاه یاد حسین سخا افتادم. حسین هم چند سال پیش ناگهان فوت شد. با حسین در حد چندبار سلام‌و‌علیک و بگو بخند، و یک مصاحبه مفصل آشنا بودم و البته کارهایش را دنبال می‌کردم. با حامد اما رفیق‌تر بودم و گپ‌و‌گفت بیشتری داشتم و سابقه همکاری مفصل‌تر. حسین گرافیست بود و حامد فعال در حوزه مستندسازی و موسیقی. اما فصل مشترک این 2 نفر که باعث شد با شنیدن خبر پر کشیدن این، یاد آن یکی بیفتم پای کار بودن و آتش به اختیار بودن هم دوی آنها بود.

حسین سخا به طور خاص با مجموعه پوسترهای «ما می‌توانیم» شناخته شده است؛ کسی که یکدفعه ایستاد پای کار پیشرفت‌های علمی کشور و مجموعه پوسترهای دیدنی طراحی کرد از موفقیت‌های کشور در حوزه علم و دانش و فناوری. برخی از این پوسترها بعدا موشن شدند. بعدتر افرادی دیگر سری‌های بعدی این پوسترها را طراحی کردند. حسین سخا در کارهای ماندگار دیگری هم مثل مجموعه پوستر «جهاد ادامه دارد» نقش اساسی داشت که اتفاقا آن سبک پوسترهای تلفیقی بین زمان جنگ و زمان حال هم‌اکنون هم درباره کرونا دارد بازتولید می‌شود.

حامد هم اینچنین بود. بی‌سر‌و‌صدا یک گوشه می‌نشست و کار می‌کرد. کافی بود به او زنگ بزنی و بگویی فلان کار را دارم و بهمان کمک را می‌خواهم. می‌آمد پای کار. کاری نداشت که وظیفه‌اش هست یا نه. کمکت می‌کرد. در ذهنش تاریخ موسیقایی کشور را به صورت دسته‌بندی شده داشت. خود من چند بار از او خواستم که چند ترانه یا کلیپ یا خواننده در یک موضوع خاص معرفی کند. چند دقیقه بعد فهرست مورد نیاز را برایم می‌فرستاد. در چند موقعیت دیگر هم که به کمک نیاز داشتیم همین‌طور آمد پای کار. همین امروز که تازه خبر فوتش منتشر شده، رفقا دارند خاطراتی از او  نقل می‌کنند که تازه معلوم می‌شود چه کارهایی انجام داده. مثلا اینکه چطور خیلی سریع یک کلیپ جمع‌و‌جور را برای استقبال از پیکر یک شهید مدافع حرم سر و سامان داده و آخرش هم گفته زیر تابوت شهید یادش کنند.

حامد جلالی، حسین سخا و خیلی‌های دیگر که مگر با خبر فوت‌‌شان شناخته شوند، جوان‌های انقلابی بی‌ادعایی هستند که بی‌سروصدا دارند کارشان را می‌کنند و بارهای زمین‌مانده انقلاب را برمی‌دارند. خدایش رحمت کند و با شهدایی که برای‌شان کار کرد و با مولایی که برایش اشک ریخت و سینه زد، محشورش کند».