سیدپویان حسین‌پور: برای نگارنده هنوز محرز نیست ویروس منحوس کرونا، یک پروژه جنگ بیولوژیک هست یا نه. هر چند قرائن و شواهدی که قابل تأمل هم هست، اینقدر شک برانگیز است که نتوان بسادگی از کنار این گمانه که کرونا را طراحی کرده‌اند تا رقیب اقتصادی آمریکا یعنی چین و دشمن ایدئولوژیکش یعنی ایران را از پای درآورند اما این هنوز در قاعده یک گمانه رسانه‌ای است و تا وقتی توسط بیولوژیست‌ها تأیید نشود، نمی‌توان آن را در تحلیل‌ها دخالت داد.

با این حال، ماهیت آزمایشگاهی داشتن یا ناشی از یک رژیم غذایی احمقانه چینی بودن، تغییری در آنچه ما آن را یک جنگ تمام‌عیار و پر‌حجم و پر از هیاهوی رسانه‌ای می‌دانیم، ایجاد نمی‌کند. در واقع می‌توان به جرأت گفت کرونا خواه یک توطئه باشد، خواه یک بیماری اپیدمی بین‌المللی، در حال حاضر تبدیل به یکی از مهلک‌ترین سلاح‌های جنگ رسانه‌ای شده و بیراه نیست اگر درصد تخریب این سلاح در جنگ روانی علیه کشورهای هدف (که مشخصا چین و ایران بویژه ایران در صدر آنها هستند) را از آسیب آن به عنوان یک بیماری بیشتر بدانیم.

البته در این ایام به قدر کفایت درباره جنگ رسانه‌ای پیرامون کرونا گفته شده اما به نظر می‌رسد برای ادامه راه، نیاز مبرمی به محوریابی مجدد این جنگ بویژه در شاخه‌ای که علیه کشورمان طراحی شده و چه بسا شاخه مهم‌تری از نمونه علیه چین آن است، داریم؛ جنگی که می‌توان آن را بیش از جنگ روانی و فراتر از آن دانست و به جرأت می‌توان گفت فی‌الواقع ما در صحنه یک نبرد بزرگ جنگ شناختی هستیم و اگر آن را جدی نگیریم، معلوم نیست تبعاتش برای کشور چه خواهد بود. محورهای اصلی که در این حمله فراگیر به کشورمان می‌توان برشمرد، به این شرح است.

 

الف- حوزه داخلی

1- بی‌‌اعتبارسازی منابع رسانه‌ای رسمی

در این محور، هدف، در سطح عملیاتی، ایجاد اختلال در سیستم فرماندهی و کنترل مرکزی بحران بویژه در حوزه مدیریت افکارعمومی و جهت‌دهی به آن در مسیر کنترل بحران است. ایجاد بی‌اعتنایی نسبت به دستورالعمل‌ها و در نهایت فراگیر شدن بحران، دستاورد این هدف عملیاتی است. در سطح تاکتیکی نیز ایجاد یک خشم عمومی نسبت به سازوکارهای مدیریتی کشور و بسترسازی برای تحقق آشوب‌های جدید مبتنی بر تاکتیک‌های جنگ هیبریدی در دستور کار است تا در کنار ایجاد شکاف‌های اجتماعی دیگر، بستر وقوع آن فراهم شود.