نرخ تورم از آغاز به کار دولت تدبیر به مهمترین شاخص بازتابدهنده مدیریت اقتصادی این دولت تبدیل شد. علت آن هم به وعدههای حسن روحانی در دوران تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری بازمیگردد؛ زمانی که وی قول حفظ ارزش پول ملی و قدرت خرید را به مردم داد و در این راستا حتی آمارهای رسمی تورم را هم با عبارت «ملاک تورم جیب مردم است» به چالش کشید. اکنون پس از گذشت نزدیک به 7 سال از آن روزها، دیگر سخنی از جیب مردم نیست. آمارهای رسمی هم که یا منتشر نمیشود یا با تاخیر منتشر میشود؛ خبرهای قابل دفاعی از اوضاع بازار نمیدهد. طبق آخرین گزارش مرکز آمار، نرخ تورم 12 ماه منتهی به بهمن 98 حدود 37 درصد اعلام شد. نقطه اوج این شاخص اما در شهریور رقم خورد؛ جایی که تورم 12 ماهه منتهی به شهریور 98 از مرز 42 درصد فراتر رفت و به 7/42 درصد رسید. این عدد در حالی ثبت شد که بیشترین مقدار تورم سالانه پس از انقلاب به سال 74 و دولت سازندگی بازمیگردد که در آن سال تورم به 4/49 درصد رسید. با این حساب دولت حسن روحانی پس از دولت اکبر هاشمیرفسنجانی، رکورددار بیشترین تورم پس از انقلاب است.