میکائیل دیانی: تعطیلی طرح ترافیک در این ایام، مناقشهای بین شهرداری و ستاد ملی مبارزه با کرونا بوده است؛ مناقشهای که یک طرف آن سلامت مردم و طرف دیگر آن درآمد حاصل از طرح ترافیک برای شهرداری است اما در این ایام به چند علت میتوان نبود طرح ترافیک را بر بودنش ترجیح داد.
1- اولین و مهمترین دلیل این است که هر چه استفاده از حملونقل عمومی کمتر باشد، طبیعتا مهار کرونا سادهتر میشود. چنانکه دکتر شهرام یزدانی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا گفته است بر اساس تحلیل شیوع کرونا حملونقل عمومی و فروشگاهها حدود ۶۰ درصد از بار شیوع را بر عهده دارند.
2- به صورت کلی در مطالعات انجام شده توسط شهرداری تهران که سال پیش منتشر شد، خودروهای سواری تنها 4/1 درصد آلاینده
Pm 5/2 تولید میکنند، در حالی که مینیبوسها و اتوبوسها بیش از 35 درصد حجم آلودگی را ایجاد میکنند. از این رو در شرایط فعلی کمتر استفاده کردن از اتوبوس و استفاده از خودروهای شخصی اتفاقا به لحاظ سلامت عمومی کمککننده است.
3- آلودگی هوا که همیشه یکی از دلایل راهاندازی طرح ترافیک بوده است، در نیم سال اول اساسا مسأله نیست و این مسأله با ورود به فصل سرما، پاییز و زمستان که ششهای تنفسی شهر به خواب میروند، پررنگ میشود. در واقع نیمسال اول عموما با ایام هوای پاک مواجهیم.
4- دلیل اصلی شکلگیری طرح ترافیک اما ایجاد ترافیک شهری است که به طولانی شدن زمان سفرهای درونشهری منجر میشود. بخش زیادی از ترافیک شهری در ساعات پیک ترافیکی ناظر به رفت و آمد محصلان و دانشجویان است اما وقتی در این ایام مدارس و دانشگاهها تعطیل است و تا پایان نیمسال اول نیز همچنان ادامه دارد، رفت و آمد خودروهای شخصی چندان بر بار ترافیکی شهر نمیافزاید.
تنها نکتهای که در این میان میتواند محل مناقشه باشد، همان درآمد شهرداری از طرح ترافیک است؛ درآمدی که شهرداری تا 2 سال پیش سر آن با راهنمایی و رانندگی در جدل بود و حالا برای کسب آن با ستاد ملی مبارزه با کرونا در بحث است.