حاشیهنشینان محروم پایتخت فرانسه با نقض قوانین قرنطینه و منع آمد و شد، برای دومین روز متوالی با پلیس درگیر شدند. موج جدید تظاهرات ضد حکومتی در فرانسه متمایز از جنبش جلیقه زردهاست که بیش از یک سال است ادامه دارد. به گزارش دیلیمیل، ناآرامیهای جدید در شمال پاریس عصر یکشنبه پس از آن آغاز شد که شامگاه شنبه گذشته یک جوان موتورسوار بعد از برخورد با در باز یک خودروی بدون علامت متعلق به نیروهای پلیس مجروح شد.
با این وجود اوایل روز یکشنبه در منطقه مورد نظر یعنی ویلنوو-لاگارن آرامش نسبی حکمفرما بود تا اینکه در یک رخداد نادر، جوانان این منطقه محروم به خود جرات دادند تا قوانین منع تجمع در خیابانها را شکسته و حتی به سمت پلیس مواد محترقه پرتاب کنند. تصاویر شبکههای تلویزیونی سراسری فرانسه و همچنین تصاویری که طاها بوحاف، روزنامهنگار الجزایریتبار در شبکههای مجازی منتشر کرد، حکایت از خشونت پلیس و شلیک گاز اشکآور به سمت معترضان داشت. ناآرامیها خیلی زود به دیگر نواحی شمال پاریس که یکی از کانونهای اصلی مهاجرنشینان عرب و آفریقاییتبار در فرانسه است کشیده شد تا بهسرعت تبدیل به یک شورش جدید با محوریت جوانان محروم حومه پاریس شود.
با آنکه پلیس مدعی شده گروههایی به عنوان میانجی به این منطقه اعزام شدهاند تا برای کاستن از تنشها تلاش کنند و همچنین تحقیقات داخلی را درباره این حادثه به جریان انداخته اما این تظاهرات دیروز و دیشب هم در ابعادی وسیعتر ادامه پیدا کرد و حالا میرود که به قیامی با محوریت مهاجران به موازات جلیقه زردها- که بیشتر طبقات کارگر و کشاورز سفیدپوست متمایل به جناحهای چپ رادیکال و راست ملیگرا هستند- در فرانسه تبدیل شود که همچنان درگیر اوج بحران کروناست.
این تظاهرات ضدحکومتی در شبکههای اجتماعی نیز با پیامهایی چون «عصبانیت ما محدودیتی ندارد، با اتمام قرنطینه به خیابانها میرویم» بازتاب داشته است. به نوشته «لو پاریزین»، این اعتراضات نشان میدهد تدابیر سفت و سختی که مقامهای فرانسوی در راستای مقابله با شیوع کرونا در این کشور به منظور در خانه نگه داشتن مردم اجرا کردهاند، آرامش شکننده اجتماعی در مناطق محروم را با خطر مواجه کرده است؛ قرنطینهای که به دستور امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه تا 22 اردیبهشت ادامه خواهد یافت.
این روزنامه گزارشهای محرمانه اداره اطلاعات مرکزی وابسته به پلیس فرانسه در روزهای ۷، ۸ و ۹ آوریل (۱۹ تا ۲۱ فروردین) را منتشر کرده که در آنها هشدار داده شده بود: «روزهای پس از قرنطینه، موضوعی بسیار پرجنبوجوش برای جنبشهای اعتراضی است... قرنطینه امکان ابراز نارضایتی عمومی را نمیدهد. اما خشم کم نمیشود و مدیریت بحران [شیوع کرونا] بشدت مورد انتقاد قرار گرفته و اعتراض را تغذیه میکند. روز پس از قرنطینه، دستمایه جدی و برانگیزاننده جنبشهای اعتراضی است». این پیشبینیهای اطلاعاتی حاکی از آن است که موج نارضایتی، فراتر از گروههای رادیکال چپ و راست، به سندیکاهای کارگری نیز کشیده شده است.