* آقای داورزنی به محض حضور مجدد در فدراسیون والیبال با کولاکوویچ، سرمربی تیم ملی قطع همکاری کرد؛ نظر شما درباره فسخ قرارداد با این مربی چیست؟
در هر صورت آقای کولاکوویچ برای والیبال ما زحمت کشیدند و بیانصافی است اگر زحمات او را نادیده بگیریم. ایشان تأثیراتی در والیبال ما داشت و به تیم هویت و شخصیت داد اما موضوع این است که مربیان حوزه بلوک شرق از نظر کوچینگ ضعیف هستند، برای مثال او در خیلی از بازیها باید زودتر تایم اوت میگرفت و تعویضها را زودتر انجام میداد. کولاکوویچ شناخت کافی از تیم ما نداشت. در واقع کوچینگ او درجه یک نبود.
* انتظار میرفت یک مربی بهتر برای تیم ملی والیبال انتخاب شود اما در نهایت کولاکوویچ آمد.
به هر حال چند سالی است سطح توقع مردم از والیبال بالا رفته است. والیبال ما نشان داده توانایی زیادی دارد. ما سالها در آرزوی گرفتن یک ست از ژاپنیها بودیم اما حالا در خاک این کشور ۳ بر صفر پیروز میشویم. والیبال ما این پتانسیل را دارد که روی آن سرمایهگذاری کنیم. در این شرایط چه مربی ایرانی انتخاب شود و چه خارجی، هر که باشد، کار بسیار سختی خواهد داشت. چون انتظارات بالا رفته است.
به هر حال بعد از ولاسکو هر مربیای که انتخاب کردیم خیلی درجه یک نبود. شاید اگر آن زمانهایی که هشتم شدیم، مربی بهتری داشتیم جزو 6 تیم برتر میشدیم یا اگر بین 6 تیم بودیم با مربی و کوچینگ بهتر جزو 4 تیم برتر میشدیم. بنابراین هر مربیای که قرار است برای تیم ملی انتخاب کنیم، باید کوچینگش قوی باشد.
* بهتر است مربی بعدی ایرانی باشد یا خارجی؟
برای انتخاب مربی ایرانی ابتدا باید بستر آماده شود، سپس باید اعتماد کرده و از او حمایت کنیم. مربیهای ایرانی هم ثابت کردهاند میتوانند. ایرانیها کلی افتخار برای والیبال ایران کسب کردهاند. مربی ایرانی را نسوزانیم. باید فدراسیون بسنجد و مربی ایرانی ای را که شایستهتر است و رزومه قویتری دارد انتخاب کند.
* تنها یک سال زمان داریم تا برای المپیک آماده شویم؛ میتوان به یک مربی ایرانی اعتماد کرد تا والیبال ما در توکیو به موفقیت برسد؟
فرصت داریم. متأسفانه ما مربیان ایرانی همدیگر را قبول نداریم و مدام یکدیگر را تخریب میکنیم. به هم سوءظن، کینه و بدبینی داریم. این نقش ترمز را بازی میکند. باید پا را از روی ترمز برداریم و روی پدال گاز بگذاریم تا رو به جلو حرکت کنیم. والیبال ما باید از بسکتبالمان یاد بگیرد و این نگرش و رفتار را تغییر دهد. اگر مربی خارجی انتخاب کنیم، به نظر من زمان را برای آماده شدن تیم ملی از دست میدهیم. به هر حال مربی ایرانی باشد بهتر است. البته باید او یک مقبولیت و محبوبیت هم داشته باشد. بحث موفقیت در المپیک است، پس باید مربیای انتخاب شود که تجربه بیشتری دارد.
* به هر حال انتخاب مربی خارجی هم با وجود تحریمها و مشکلات ارزی کشور به نظر نشدنی است.
قطعا آوردن مربی خارجی درجه یک سخت است. اگر قرار است مربی درجه ۲ خارجی برای تیم ملی والیبال انتخاب کنیم، مربیان ایرانی ما که بهتر هستند. ایرانیها از چند مربی خارجیای که این مدت به ایران آمدهاند، در کوچینگ باهوشتر هستند. در هر صورت هرکس از میان مربیان ایرانی به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد، همه باید حمایت کنیم و او را تخریب نکنیم.
* جوانان والیبال ما سال گذشته قهرمان جهان شدند اما به نظر میآید خیلی دلبسته به نسل طلایی حال حاضر والیبال خود شدهایم؛ ممکن است این نسل تازه روی کار آمد، فراموش شود؟
ببینید! بعضی از پستها مثل پاسور تیم را نمیتوان براحتی کنار گذاشت. سعید معروف ۲۰ سال زحمت کشیده تا به اینجا رسیده است. سیدمحمد موسویعراقی را نمیتوان راحت کنار گذاشت، چرا که ۵۰ سال طول میکشد بازیکنی در حد او رشد کند. ورزش ما هم تشنه نتیجه گرفتن است. جوانان خوبی هم الان داریم که میتوانند کم کم به تیم بزرگسالان تزریق شوند. انشاءالله فدراسیون با خردجمعی و برنامهریزی دقیق این مشکل را هم حل میکند.
* صحبت از فدراسیون کردید؛ حضور مجدد آقای داورزنی را چطور میبینید؟
آقای داورزنی تمام فاکتورهای لازم یک رئیس فدراسیون والیبال را دارد. بهتر از ایشان در ورزش نداریم. او تمام تجربیات لازم را دارد. مدیر خوشذوق و خلاقی است. آقای داورزنی در کارش استاد شده است. وقتی به کسی میگوییم استاد یعنی بالاتر از همه.
* این روزها صحبت از بازنشستگی آقای داورزنی هم هست و میگویند ممکن است کنار رود.
امروز شنیدم که این موضوع صحت ندارد. در هر صورت حیف است که آقای داورزنی خارج از گود بنشیند. متأسفانه ما آدمهای باتجربه را زود میسوزانیم. آقای داورزنی به قدری آزمون و خطا داشته و آنقدر برده و باخته است که سخت است چنین نیروی کارآمدی را کنار بگذاریم. این چند سالی هم که ایشان در فدراسیون نبودند، والیبال ما لطمه خورد و به عقب رفت. حالا باید ۴ سال زمان بدهیم تا آقای داورزنی باز هم والیبالمان را بازگرداند سر جای اولش.
* با این وضعیت فکر میکنید والیبال ما در المپیک چه رتبهای را کسب میکند؟
قرعه خوبی به ما خورده است و میتواند نوید روزهای خوبی را به ما بدهد. از همه مهمتر اینکه آرزوی هر مربی، بازیکن و فدراسیونی است که در المپیک حضور پیدا کند. بازیکنان با آمادگی ۱۰۰ درصدی پا به المپیک میگذارند. وقتی با یک فکر، استراتژی و آمادگی کامل به این مسابقات بروی، قطعا موفقیت هم به دنبال خواهد داشت. ما این شانس را داریم که جزو ۶ تیم برتر المپیک باشیم. اگر مدیریت، شرایط تیم و کوچینگ خوبی داشته باشیم، اگر از گذشته و اشتباهاتمان درس عبرت گرفته باشیم و تکرارش نکنیم، اگر المپیکی برنامهریزی و المپیکی فکر کنیم، میتوانیم در این تورنمنت موفق شویم.