استقلال و پرسپولیس به قدری بدهی انباشته دارند که کمتر کسی جرأت نشستن روی صندلی مدیریت آنها را دارد. مدیرانی که سال‌های گذشته برای رسیدن به این مهم، سر و دست می‌شکستند و با زدن زیرآب یکدیگر، داوطلب گرفتن این پست می‌شدند، حالا اوضاع به قدری وخیم است که بسیاری نیامده، بار سفر می‌بندند. در باشگاه پرسپولیس ایرج عرب می‌آید و می‌رود. انصاری‌فرد معلوم نمی‌شود بر اساس چه معیار و سوابقی بار دیگر پایش به این تیم باز می‌شود که او هم در پی اختلافات درونی و دیدن بدهی‌های سرسام‌آور استعفا می‌کند. آنقدر معضلات و مشکلات این باشگاه زیاد است که برای انتخاب مدیر جدید کسی دیگر پیش‌قدم نمی‌شود و حتی یک دندانپزشک سرپرست مدیرعاملی سرخ‌ها می‌شود. هنوز هم مشخص نیست چه کسی سرانجام به عنوان مدیرعامل این باشگاه انتخاب خواهد شد.

اما برخلاف پرسپولیس که چندان صدایی از درون باشگاهش شنیده نمی‌شود، استقلال سر و صداهایش آلودگی صوتی به‌وجود آورده است. علی فتح‌الله‌زاده‌خویی که با شعار ساخت استادیوم ۳۵ هزار نفری و پرداخت ضرب‌الاجلی بدهی‌ها پا به استقلال گذاشت، چون خبری از ریختن پول از آسمان نبود، با بهانه کردن بیماری تنها پس از ۲ هفته از انتخابش به عنوان سرپرست، استعفا کرد. وزارت ورزش پس از کش‌وقوس‌های فراوان احمد سعادتمند را به عنوان مدیرعامل این باشگاه انتخاب کرد. سعادتمند که سابقه حضور در هیات‌مدیره استقلال را هر چند کوتاه داشت، درصدد حل مشکلات مالی تیم برآمد اما مشاورانی که به او آدرس غلط می‌دادند، منجر به معروف کردن اسپانسرهای عشق شهرت شدند. فردی به نام دکتر داداشیان یک روز برای جلسه با مدیرعامل باشگاه کنار او و جام‌های باشگاه ایستاد تا بلافاصله در صفحه اینستا‌گرام کم‌بازدید خود اعتبار بخرد. او هر روز وعده‌های عجیبی می‌داد که با عقل جور درنمی‌آمد. البته این شخص مدعی شده بود پایان فروردین‌ماه به استقلال کمک مالی خواهد کرد؛ فروردین تمام شد و از اردیبهشت هم ۷ روز گذشت اما خبری از کمک او نشد. داداشیان یک بار هم استوری گذاشت و مدعی شد مبلغ هنگفت ۱۰۰ میلیارد تومان به استقلال می‌آورد که البته صفرهای کنار عدد یک، تنها خنده به روی لب می‌آورد، چرا که تا امروز کسی نبوده چنین مبلغی را در ورزش ما هزینه کند. یادمان نمی‌رود یکی از اعضای سابق هیأت‌مدیره آبی‌ها بابت ۷ میلیارد تومان، چقدر منت گذاشت و حالا هم دنبال دیرکرد پولش است.

نفر بعدی که قرار بود با نام استقلال برای خودش اعتبار بخرد، «ایمان. الف» یا همان ایمان ابرا بود. فردی که در نروژ زندگی می‌کند و در ۲ فصل گذشته هم مدیران استقلال را سرکار گذاشت. ابرا ۲ فصل پیش نه با حضور در باشگاه استقلال، بلکه در صفحه شخصی خود در اینستاگرام مدعی شد بدهی باشگاه به تیام و جپاروف، 2 ستاره آن روزهای تیم را پرداخت می‌کند تا این دو در استقلال ماندنی شوند. او قرار بود مبلغ ۱۳۴ هزار دلار را به حساب جپاروف بریزد و فیش آن را هم برای باشگاه فرستاد اما پولی که به حساب هافبک ازبکستانی رفت تنها ۱۳ دلار بود. این امر با عصبانیت جپاروف روبه‌رو شد و با این تفکر که ابرا و باشگاه استقلال او را سرکار گذاشته‌اند، برای همیشه این تیم را ترک کرد. بعد هم مشخص شد فیش ۱۳۴ هزار دلاری او جعلی بوده است. ابرا فصل گذشته هم با معاون وقت این باشگاه یعنی علی خطیر صحبت کرد تا باز هم با ورود مدیر جدید به استقلال، دوباره خود را به باشگاه نزدیک کند. این فرد به خطیر پیشنهاد داد اسم او را بیاورند تا پس از آن وجهی را به این تیم پرداخت کند. اما فتحی، مدیرعامل وقت استقلال پس از شنیدن این نظر، مخالفت کرد و گفت هر موقع ابرا پولی ریخت، از او تشکر می‌کنیم. همین شد که سال گذشته اسمی از این شخص در استقلال شنیده نشد و ایمان. الف برای مدتی غیرفعال شد.

اما ابرا با آمدن مدیر جدید بار دیگر با هدفی مشابه اهداف قبلی، این بار از طریق خبرنگاران حوزه استقلال قصد نزدیک شدن به باشگاه را می‌‌کند. به برخی خبرنگاران در دایرکت اینستاگرام پیام می‌فرستد اما کسی جواب او را نمی‌دهد تا اینکه یک خبرنگار به او اعتماد می‌کند و جهت کمک به استقلال، ایمان. الف را به باشگاه معرفی می‌کند. این شخص ادعا می‌کند حقوق ماهانه دیاباته و میلیچ، ۲ بازیکن خارجی استقلال را می‌پردازد تا باشگاه آنها را از دست ندهد. روز یکشنبه هفته گذشته خبر واریز حقوق این ۲ بازیکن در کانال رسمی باشگاه دیده شد و اتفاق عجیب در این بین تشکر سعادتمند از این شخص بود. همه گمان می‌کردند پول واریز شده است غافل از اینکه یکشنبه، روز تعطیل در اروپاست. بعدها برای حل کردن این موضوع ابرا گفت این پول روز جمعه به حساب بازیکنان ریخته شده و چند روزی طول می‌کشد تا با توجه به مشکلات ارزی ایران، به حساب بازیکنان بنشیند. اینکه چرا همان روز جمعه یا شنبه خبر کمک مالی ابرا شنیده نشد و همه ۲ روز بعد خبردار شدند هم جای سؤال دارد.

از روز جمعه تا پنجشنبه ۶ روز می‌گذرد و خبری از دریافت پول نمی‌شود. در صحبت با یکی از این بازیکنان، مشخص می‌شود فیش رسید پول جعلی بوده و هروویه میلیچ پس از گرفتن استعلام متوجه فیک بودن این رسید می‌شود.

سؤال اینجاست که چطور این فرد برای بار دوم کلاه سر مدیران این باشگاه می‌گذارد؟ اصلاً چطور می‌شود به فردی که فرسنگ‌ها از ایران فاصله دارد، اعتماد کرد؟

چطور امکان دارد در باشگاه بزرگی همچون استقلال به روی هر کس و ناکسی باز شود و حتی بدون اطمینان حاصل کردن از واریز واقعی پول، از آنها تشکر هم کنند؟

البته استقلال به دلیل بدهی‌ها و پرداخت نشدن حقوق بازیکنان این روزها باید هر چه سریع‌تر به فکر اسپانسر قوی باشد و شاید سعادتمند هم به قدری در این باتلاق گیر کرده که گمان می‌کند همه دلسوزانه دست یاری به سمتش دراز می‌کنند.

شاید بهتر است مدیرعامل آبی‌ها فکری به حال مشاورانش کند و روی کمک هر شخصی براحتی حساب باز نکند تا استقلال گوشت قربانی یکسری افراد عشق شهرت نشود.

شاید بهتر است سرخابی‌ها قبل از آنکه تصمیم عجولانه‌ای بگیرند، کمی روی سوابق افراد به ظاهر خیر تحقیق کنند و نگذارند این ۲ تیم بزرگی خود را به‌خاطر افراد کوچک از دست بدهند؛ افرادی که منتظر گرفتن یک عکس در این باشگاه‌ها هستند تا در اینستاگرام فالوور جذب کنند و با تبلیغ بنگاه‌های شرط‌بندی و... ثروتمند شوند.

***