محمد حسنی، کارگردان سینمای مستند که این روزها مشغول ساخت مستندی با نام «تولد» با محوریت کروناست، درباره این مستند گفت: 12 اسفند بود که مشغول انجام کارهای تولید فیلم داستانی‌ام بودم که موضوع کرونا پیش آمد و به این فکر کردم که ممکن است دیگر تا قرن‌ها چنین اتفاقی رخ ندهد و باید این اتفاقات ثبت و در تاریخ ماندگار شود. به همین دلیل برای ساخت «تولد» به بیمارستان‌های مختلفی رفتم و اخبار را پیگیری کردم. وی در گفت‌وگو با مهر، گفته است: آن زمان به خانم پرستار بارداری برخوردم که در یک آزمایشگاه کار می‌کرد و اواخر دوره بارداری‌اش بود اما نیروی جایگزینی برای او در آزمایشگاه وجود نداشت، چراکه برخی به دلیل بیماری کرونا قبول نمی‌کردند در این آزمایشگاه کار کنند. این پرستار مجبور بود به دلیل تعهدش کار کند و همکارانش را در آن شرایط تنها نگذارد. من با این خانم همراه شدم و مشکلات و اتفاقاتی را که برای او رخ می‌دهد، به تصویر کشیدم. در حال حاضر نیز مشغول ضبط برخی پلان‌های دیگر هستیم و برای آن به بیمارستان‌های مختلف که تکمیل‌کننده سوژه‌ام هستند، می‌روم. حسنی عنوان کرد: در این فیلم می‌بینیم که همه پرستاران تلاش می‌کنند بیماران بهبود یابند و این خانم پرستار هم با وجود شرایط فیزیکی خود و اینکه مرخصی دارد و می‌تواند به مرخصی برود اما همچنان می‌ماند و کار می‌کند تا به هموطنان خود کمک کند. در کنار این موضوع، ما امیدی هم برای آینده داریم یعنی فرزندی که قرار است به دنیا بیاید؛ ساخت این مستند از این منظر برایم جذابیت داشت. این کارگردان اظهار کرد: هرچند ما هم از ابتلا به کرونا ترس داشتیم اما به این فکر می‌کردیم در این برهه‌ای که این ویروس شایع شده است ما به عنوان مستندساز چه می‌توانیم بکنیم؟ آیا باید در خانه بنشینیم یا این لحظات را برای آیندگان ضبط کنیم؟ قطعاً شرایط برای ما هم سخت بود. برای مثال لباس‌هایی که برای بیمارستان می‌پوشیدیم باعث تعرق زیاد می‌شد و کار کردن در فضای بیمارستان را سخت می‌کرد اما مهم این بود که تلاش سوژه من، تعهدش و امیدش به آینده به تصویر کشیده شود. حسنی در پایان با بیان اینکه «تولد» یک مستند ۴۵ دقیقه‌ای است و بیشتر کارهای ساختش انجام شده اما کارهای پس‌تولید آن باقی مانده است، توضیح داد: می‌دانم که این روزها مستندسازان زیادی مشغول ساخت مستندهایی با محوریت کرونا هستند، از همین‌رو خیلی از همکاران من در شرایط سختی قرار دارند. به‌عبارتی وقتی خودت بروی، در آن وضعیت قرار بگیری و تلاش پرستاران را ببینی متوجه ماجرا می‌شوی.