احسان سالمی: «ذوالشهادتین امام» کتاب خوبی برای آشنایی بیشتر نسل جدید با شخصیت علامه محمدتقی مصباح یزدی است؛ کتابی که در بر دارنده خاطرات این مجاهد و فقیه انقلابی از تولد تا سال 1368 است. البته کتاب ایراداتی دارد که اصلی‌ترینش را باید روایت کاملا یک‌طرفه این اثر درباره اختلافات آقای مصباح با دکتر شریعتی دانست. در واقع کتاب در یک قضاوت کاملا یک‌طرفه، ماجرا را صرفا از زاویه دید خاطرات آقای مصباح روایت کرده است و روایت متفاوتی از سایر آدم‌ها درباره شخصیت مرحوم شریعتی و این اختلاف تاریخی مهم ندارد. شاید بهترین روش نویسنده برای ورود به این موضوع و حفظ بی‌طرفی در این مسأله، روایت رویدادها از زبان آدم‌هایی مشترک در آنها بود تا از این مسیر، هم کتاب از رفتن به سمت قضاوت یک‌جانبه دور شود و هم میزان ارتباط‌ مخاطبان با اثر بیشتر شود. هر چند نگارنده به واسطه آشنایی با شخصیت نویسنده «ذوالشهادتین امام» به منصف بودن حسن روزی‌طلب در روایت‌ رویدادهای تاریخی شکی ندارد ولی نسبت‌های به کار رفته از سمت علامه مصباح درباره دکتر شریعتی در این کتاب به قدری تند است که روایت کتاب را بشدت یک‌طرفه کرده و طبیعتا درصد ارتباط‌گیری مخاطبان با اثر را کاهش می‌دهد.

اما مسأله دیگری که در ارتباط با این کتاب وجود دارد و نویسنده خود نیز در مقدمه اثر به آن اشاره کرده، توقف سیر روایت خاطرات علامه مصباح در سال 1368 است. این در حالی است که قطعا علاوه بر آن فرازهای مهم، به‌واسطه آنکه فعالیت‌های آقای مصباح با اتفاقات متعددی در تاریخ معاصر بویژه در 2 دهه اخیر گره خورده، قطعا بسیاری از مخاطبان دوست داشته و دارند جزئیات بیشتری از نگاه ایشان به این رویدادها و از سویی فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی و دینی ایشان بدانند و طبیعی است توقف کتاب در سال 1368، مانع از تحقق این موضوع می‌شود. البته که این کتاب را می‌توان فتح بابی در حوزه تاریخ‌نگاری انقلاب و معرفی شخصیت علامه مصباح دانست و ادامه آن از سوی حسن روزی‌طلب قطعا می‌تواند در بیشتر شدن آشنایی مخاطبان با ابعاد مختلف شخصیت آقای مصباح و طبعاً تاریخ انقلاب اسلامی موثر باشد.

ذوالشهادتین امام پی‌نوشت‌های مفصل و جذابی هم دارد که به اندازه خود کتاب، پر از نکات جالب تاریخی است. در واقع بخش عمده‌ای از کتاب به همین پی‌نوشت‌های اختصاص پیدا کرده که مشتمل بر یادداشت‌ها و نامه‌های علامه مصباح و همچنین برخی اسناد مربوط به ایشان از جمله نامه‌های ساواک است که در دوره پیش از انقلاب فعالیت ایشان را به عنوان یک مبارز انقلابی زیرنظر داشته است.

البته به عنوان یکی از مخاطبان «ذوالشهادتین امام» که پیش از این شمار زیادی از کتاب‌های تاریخی در این شکل و قالب را مطالعه کرده، دوست داشتم به رسم کتاب‌های این‌چنینی در انتهای این اثر نیز عکس‌هایی از دوره‌های مختلف زندگی علامه مصباح ببینم که متاسفانه گویا با راوی کتاب در این زمینه هم نظر نبوده‌ام!