شاید باور این موضوع سخت باشد که در کشاکش طرح موضوع «معامله قرن» در مجامع بینالمللی، در یک بازه زمانی کوتاه 3 اثر نمایشی در سالنهای تئاتر ایران روی صحنه رفت که شائبه حمایت از عادیسازی روابط با اسرائیل را داشتند! «اسلو» عنوان یکی از این نمایشها بود. بر اساس آنچه خبرگزاری تسنیم در گزارش انتقادی خود بر این اثر آورده است: «این نمایشنامه که اولین بار در برادوی نیویورک، در آوریل 2017 و به کارگردانی بارتلت شر روی صحنه رفت، به مذاکرات پشتپرده منتهی به امضای توافقنامه صلح اسلو در سپتامبر سال 1993 بازمیگردد که با میانجیگری یک زوج دیپلمات نروژی به صورت پنهانی میان نمایندگان رژیم اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین(ساف) برگزار شد. حرف اصلی نمایشنامه آن است که مساله اسرائیل و فلسطین را از چشمانداز روابط انسانی 2 «ملت» بررسی کند که در جهانبینی حاکم بر «اسلو»، حق برابر و شأن برابر دارند. همزمانی این اتفاق با انتشار جدیتر شدن ابعاد ماجرای معروف «معامله قرن» حاشیههایی را برای این نمایش ایجاد کرد. اجرای سرود ملی صهیونیستهای جهان، یعنی «هاوّا ناگیلا» در جریان این نمایش، بازتابهای مختلفی ایجاد کرد و موجب اعتراض برخی رسانهها شد». نمایش دیگری که در این زمینه روی صحنه رفت، «هفت کودک یهودی» به کارگردانی مصطفی اسفندیاری بود. نمایش بدون اشاره به تاریخ، از فقر یهودیان و مهجور بودنشان در تاریخ آغاز میشود و به فتح اراضی اشغالی که میرسد، اشاراتی دارد که از آن برداشتهایی در زمینه عادیسازی روابط میان فلسطین و اسرائیل میشود. همچنین بر اساس گزارش مشرق، نمایش زنان آشویتس به کارگردانی رها حاجیزینل نیز که در مهر و آبان سال گذشته روی صحنه رفت، اثری در همین راستاست.