احسان سالمی: موفقیت «ماه عسل» با آن ایده مرکزی درخشانش در ارتباط با روایت‌هایی خاص از زندگی آدم‌های معمولی آنقدر برای مخاطبان جذاب بود که در سال‌های پس از آن بارها در برنامه‌های مختلفی که پیش از افطار از آنتن شبکه‌های مختلف تلویزیون پخش شد، همین ایده به شکل‌های مختلف تکرار شد. البته که تکرار یک ایده به خودی خود امری مذموم نیست، بلکه مهم ایجاد فرمی جدید و تقلید نکردن از نمونه‌های موفق است. «مثل ماه» که تجربه تازه تلویزیون و شبکه سوم سیما در حوزه برنامه‌های پیش از افطار است، از این نظر اتفاقی تازه برای برنامه‌های رمضانی به شمار می‌آید. هر چند در ظاهر امر ایده مرکزی این برنامه نیز مبتنی بر روایت اتفاقات خاص از زندگی آدم‌هایی معمولی است اما شیوه روایت تازه این برنامه که همراه با کمی تخیل و مقدمه‌چینی داستانی و نمایشی است، فضایی جدید برای «مثل ماه» ایجاد کرده است؛ فضایی که اگر با خلاقیت‌های بیشتری همراه شود، می‌تواند هویت مستقل این برنامه را تثبیت کند.
***
شاید بزرگ‌ترین بدشانسی «مثل ماه»، مقایسه آن با «ماه عسل» باشد؛ برنامه‌ای که بالاخره بعد از یک دهه روی آنتن بودن جایگاه خود را تثبیت کرده بود و حالا جایگزین شدن برنامه‌ای تازه در همان شبکه و در همان بازه زمانی ماه رمضان، بالاخره شرایط را برای جا افتادن برنامه تازه سخت می‌کند. با این همه اما «مثل ماه» علاوه بر شیوه روایت قصه‌های خود که گاهی با حرکت‌های آوانگاردی همچون آوردن یک ماشین رنوی قدیمی در دکور برنامه همراه شده بود، در زمینه محتوایی نیز تمایزهای ویژه‌ای دارد که می‌توان از آنها به عنوان برتریهای این برنامه یاد کرد. «مثل ماه» به شکل مشهودی تلاش می‌کند پیوند برنامه با حال و هوای معنوی و عرفانی پیش از افطار را مستحکم‌تر کند؛ از تیتراژ خلاقانه ابتدایی برنامه گرفته که نمایش تصویر حاج‌قاسم سلیمانی در آن نشان‌دهنده توجه سازندگان برنامه به ظرافت‌هایی همچون پیوند شهدا با این حال‌وهوای معنوی است تا پخش برش‌هایی از مهم‌ترین فرازهای معنوی صحبت‌های میهمانان برنامه، در قالب کلیپی کوتاه در انتهای همان برنامه که بدون شک اثرگذاری قصه روایت شده را بر مخاطب افزایش می‌دهد. «مثل ماه» البته تا رسیدن به نقطه ایده‌آل خود هنوز فاصله دارد؛ بویژه آنکه با وجود تلاش رسالت بوذری برای داشتن اجرایی گرم و ورود بموقع به روایت‌هایی که میهمان نقل می‌کند اما با توجه به تلاش سازندگان آن برای ایجاد فضایی متفاوت و پرتعلیق و کمی هم انتزاعی برای جا افتادن در منظر مخاطب هنوز در اول راه است. هر چند آنچه به احتمال زیاد شانس موفقیت این برنامه برای افزایش ارتباط با مخاطب را افزایش می‌دهد، تصویر آشنای رسالت بوذری به عنوان مجری برنامه‌های مناسبتی تلویزیون و استفاده از چهره تثبیت شده او برای اجرای چنین برنامه‌هایی است. این اتفاقا از مزیت‌های «مثل ماه» است که سعی کرده به جای استفاده از سلبریتی‌ها یا چهره‌های غیرمرتبط و تازه برای جلب توجه مخاطبان به برنامه، با استفاده از ظرفیت‌های مجریان فعال تلویزیون در حوزه برنامه‌های مناسبتی و البته تلاش برای ایجاد فضایی متفاوت برای برنامه (که به نظر می‌رسد در آینده مشهودتر هم خواهد شد) برند تازه‌ای برای برنامه‌های پیش از افطار تلویزیون خلق کند. مسیری که شبکه 3 پیش از این با برنامه سحرگاهی «ماه من» با اجرای نجم‌الدین شریعتی پیمود و حالا بعد از 2 سال کم‌کم موقعیت خود را در میان برنامه‌های سحرگاهی تلویزیون تثبیت کرده است.
***
«رفیق» روزهای نوجوانی