مسافران مترو اعتقاد دارند فاصله حرکت قطارها زیاد است و به همین علت شاهد ازدحام هستیم. این شرایط باعث می‌شود اگر فردی ناقل ویروس کرونا باشد، افراد بسیاری را آلوده کند. 

به گزارش «وطن امروز»،  مسافران مترو این روزها از ترس ابتلا به ویروس مرگبار کرونا شکل و شمایل دیگری به خود گرفته‌اند، نیمی از چهره متروسواران را نقاب‌های رنگارنگی از جنس ماسک و شیلد پوشانده است و دستان خیلی‌ها نیز به دستکش‌های پلاستیکی، نخی و لاتکس مجهز شده است. 

البته فقط مسافران مترو موظف به استفاده از ماسک و دستکش نیستند، بلکه همه مشتریان ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی (مترو، اتوبوس شهری و تاکسی) نیز باید پروتکل‌های بهداشتی را برای مقابله با کرونا و جلوگیری از ابتلا و انتقال این بیماری خطرناک رعایت کنند.

هر چند توجه به فاصله‌گیری اجتماعی و رعایت الزامات بهداشتی و ایمنی، برای حفظ سلامت فردی و اجتماعی باعث شده است تا قریب به 90 درصد مسافران حمل‌و‌نقل عمومی به اصول بهداشتی توجه کنند اما تصمیم بر رفع محدودیت‌های کسب‌و‌کار و مشاغل، میزان مسافران حمل‌و‌نقل عمومی بویژه مترو را به نسبت قبل از 23 فروردین‌ماه، چندین برابر کرده است به طوری که در زمان پیک، (ساعت 7 تا 9 صبح و عصرها از ساعت 5 تا 8 ) ازدحام به گونه‌ای است که فاصله مسافران به هم بسیار نزدیک است و ریسک ابتلا به کرونا را بالا می‌برد. اگر چه قرار بود از ابتدای هفته جاری طرح ترافیک اجرا شود اما این تصمیم با مخالفت مسؤولان (ستاد ملی مقابله با کرونا) با هدف کاهش استفاده مسافران از ناوگان حمل‌ونقل عمومی ملغی و به جای آن بر استفاده اجباری مسافران مترو، اتوبوس و تاکسی از ماسک و دستکش تاکید شد.

اجباری شدن استفاده از ماسک در وسایل حمل‌و‌نقل عمومی تهران از جمله مقررات ستاد مقابله با کرونا در طرح فاصله‌گذاری هوشمند است که از شنبه 13 اردیبهشت شکل اجرایی به خود گرفته است.

در چنین شرایطی شرکت بهره‌برداری مترو با همکاری شهرداری تهران اقدامات لازم را برای تامین ماسک مورد نیاز مسافران فراهم کردند، ایستگاه‌های فروش ماسک یارانه‌ای ارزان‌قیمت نیز در مرحله اول در چند نقطه مبادی ورودی مسافران به داخل ایستگاه‌های مترو و اتوبوس مستقر شده که در این اماکن نیروهای شهرداری ماسک یک لایه را به نرخ یارانه‌ای 1000 تومان و ماسک سه‌ لایه را با قیمت 2 هزار تومان در اختیار مسافران قرار می‌دهند.

 

* مترو و ماسک

چند روزی است در کنار باجه‌های بلیت‌فروشی، میزهای فروش ماسک تعبیه شده و فروشندگان، ماسک‌های ارزان‌قیمت ارائه می‌کنند. نظارت بر مسافران هم برقرار است و ماموران مترو و پلیس مستقر در قطارهای شهری مانع افراد معدودی می‌شوند که بدون استفاده از ماسک قصد ورود به مترو را دارند.

یکی از فروشندگان ماسک یارانه‌ای در ایستگاه میدان ولیعصر در گفت‌وگو با خبرنگار ما درباره چگونگی فعالیت‌شان می‌گوید: «ما ماسک به قیمت یارانه‌ای در اختیار مردم می‌گذاریم. برای این کار کارتخوان داریم، البته پول نقد هم از خریداران ماسک با حفظ اصول بهداشتی می‌پذیریم. خیلی از مسافرانی که ماسک ندارند می‌آیند از ما ماسک می‌خرند، چرا که قیمت ماسک‌هایی که ما توزیع می‌کنیم، نصف قیمت آن در بازار است. برخی‌ها بی‌توجه‌ به پروتکل‌های بهداشتی، بدون ماسک قصد ورود به مترو را دارند که پلیس مترو از ورود آنها جلوگیری و آنها را برای خرید ماسک به ما معرفی می‌کند. برخی افراد بدون ماسک نیز به صراحت اعلام می‌کنند که ما پول نداریم ماسک بخریم. برخی مواقع نیز شهروندان یک ماسک را در اختیار کسانی که ماسک ندارند قرار می‌دهند. البته این موارد بسیار اندک و انگشت‌شمارند». وی اضافه کرد: «قرار بود بروشورهایی در کنار بسته‌های ماسک تعبیه شود و مردم را نسبت به «احسان ماسک» به نیازمندان ترغیب کنند». وی در پاسخ به اینکه این ماسک‌ها توسط چه ارگانی به دست شما می‌رسد؟ گفت: «معمولا شهرداری کارتن‌های ماسک را در اختیار ما قرار می‌دهد که تولید‌کننده این ماسک‌ها نیز بیشتر زنان سرپرست خانوار هستند. البته این ماسک‌ها پس از خرید از زنان سرپرست خانواده استریلیزه و ضدعفونی شده و به شکلی بهداشتی بسته‌بندی می‌شود. پس از این گپ و گفت کوتاه، وارد واگن مترو شدم، انصافا فاصله‌گیری اجتماعی رعایت می‌شد. صندلی‌های مترو از قبل یک در میان با این مضامین برچسب زده شده بود برای حفظ سلامت خود و دیگران فاصله اجتماعی را رعایت کنید تا 2 نفر در کنار هم ننشینند». همه هم رعایت می‌کردند و صندلی‌های برچسب‌دار با وجودی که مسافران سرپایی زیاد هم بودند اما خالی بود، از طرفی بیش از 95   درصد مسافران ماسک به صورت داشتند و خیلی‌ها هم دستکش به دست بودند. دستفروشان مترو نیز مثل همیشه مشغول فروش اجناس خود بودند با این تفاوت که حالا به جای آدامس، چراغ دستی، سفره، مسواک، لوازم موبایل و ... مواد ضدعفونی، ماسک، شیلد و دستکش در بساط‌شان بود. قیمت ماسک‌های داخل واگن مترو که توسط دستفروشان به فروش می‌رفت، تقریبا یک‌و‌نیم برابر قیمت ماسک‌هایی بود که توسط شهرداری قبل از ورود به گیت‌های مترو به فروش می‌رفت. البته قیمت این کالاها نیز در مقابل ماسک‌های داروخانه و مغازه‌ها کمتر بود، هر چند جنس ماسک‌ها نیز با هم فرق می‌کرد. یک عدد ماسک سیاه پارچه‌ای را که دستفروش آن را ماسک اورجینال تبلیغ می‌کرد، 5 هزار تومان خریدم. او گفت؛ «جنس این ماسک  فرق می‌کند، 3 تا 5 هزار هم داریم، نخیه». سر صحبت را با وی باز کردم: «گویا بازارتان این روزها بد نیست؟» او در حالی که خودش مجهز به ماسک، شیلد و دستکش بود، جواب داد: «باورکن ما هم در خط مقدمیم. از صبح تا شب تو متروایم و معلوم نیست کی به این بیماری بدجنس کرونا مبتلاشیم. البته دعای ما این است که هر چه زودتر این بیماری نحس بره، هر چند از زمانی که کرونا بورس شده، درآمد ما هم از فروش محصولات بهداشتی چون ماسک ضدعفونی و دستکش زیاد شده. اما خدا کنه هر چه زودتر شر این بیماری از سر ما کم شه. الان شاید شما بگید ما کاسب کرونا هستیم اما اینطور نیست، ما هم در امان نیستیم و باید قبول کنید این روزها کار فرهنگی می‌کنیم.

* خبرنگار

***