گروه فرهنگ و هنر: مراسم دیدار سالانه شاعران با رهبر انقلاب به دلیل شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا برگزار نشد و به جای آن جمعی از شاعران در محفلی گرد آمدند و شعر خواندند. به گزارش «وطن امروز»، شیوع ویروس کرونا سبب شد امسال مراسمی به یاد دیدار سالانه شاعران با رهبر انقلاب در ماه رمضان، در حیاط حوزه هنری برگزار شود. جمعی از شاعران در شب ولادت امام حسن مجتبی(ع) به دعوت حوزه هنری در محفل «دیدار ماه» جمع شدند و پس از صرف افطار به شعرخوانی پرداختند. در این برنامه که هم شاعران پیشکسوت و هم شاعران جوان حضور داشتند، شعرهایی هم برای سردار شهید قاسم سلیمانی خوانده شد. در مراسم دیدار ماه که با اجرای مرتضی امیری‌اسفندقه انجام شد، همچنین شاعرانی از راه دور حضور پیدا کردند. حسین اسرافیلی، از شاعران پیشکسوت نیز در این مجلس شعری به زبان آذری خواند. همچنین محمد صالح سرخوه، از شاعران عرب‌زبان در کویت نیز قصیده‌ای به این زبان قرائت کرد. قادر طراوت‌پور، علی داوودی، علی‌محمد مؤدب، محمود حبیبی کسبی و... از دیگر شاعرانی بودند که در این جلسه به شعرخوانی پرداختند. همچنین محسن مومنی‌شریف (رئیس حوزه هنری)، محمد حمزه‌زاده (قائم‌مقام رئیس حوزه هنری)، عباس محمدی، عباس حسین‌نژاد (قائم‌مقام سپهر سوره هنر)، مسعود فروتن و جمعی دیگر از شاعران در این مراسم حضور داشتند. در ادامه نگاهی به برخی شعرهای خوانده شده در این محفل شعر خواهیم داشت.
***
یوسفعلی میرشکاک
«سید یوسفعلی میرشکاک» اولین شاعری بود که در این محفل به خواندن شعر پرداخت:
مرا جز درد بی‌درمان عشق ار بود هنجاری
نبودم دم به دم از خود به خود زخمی و آزاری
چه دردی، درد عشقی کهنه پیش از خلقت آدم
که با آن داشتم در نیستی هر دم سر و کاری
تو را دیدم که در خود یافتم بار دگر خود را
تویی با بنده بار دیگرم از نو به بازاری
نبودم در میان اما به نیروی تو می‌دیدم
که با مهر توام هر دم به دام ماه‌رخساری
نبد چشمی فراهم لیک می‌دیدم تو را هر دم
که از نو می‌نهی بر بار دردم کهنه سرباری
تو بودی آنکه از بیداد بر خود کرد ایجادم
تو بودی آنکه عاشق کرد و آنگه آفرید آری
نمی‌آرد برون از خانه‌ام جز شوق دیدارت
که با بود و نبود هر دو عالم نیستم کاری
بیا و باز کن از بهر بستن زخم جانم را
از آن گیسو که شب را می‌کند هموار زناری
مرا آیینه‌ات کردی، به من آیینه‌ای دادی
عجب خوابی، چه تعبیری، عجب روزی، چه دیداری
تو بر بام ثریا باش من بر خاک می‌مانم
همینم بس که دارم بار دیگر چون تو معماری
به رخسار زلیخا دارد ایمانی دل یوسف
که نه از چاهش بود بیمی و نه از بندش بود عاری
***
سعید بیابانکی
«سعید بیابانکی» نیز شعرش در این مجلس را به پرستاران و مجاهدان عرصه سلامت تقدیم کرد:
باغ سپیدپوش که بسیاری و کمی
بر برگ‌برگ خاطر من لطف شبنمی
با هر نفس بهار مرا تازه می‌کنی
تقویم سبز خاطره در شادی و غمی
سال جدید را به تو تحویل می‌دهم
ای یار مهربان که بهار مجسمی
تا در بهشت خانه خود زندگی کنم
خاموش و بردبار میان جهنمی
دادی به جان میهن من خون تازه‌ای
سبز سپیدپوشی و همرنگ پرچمی
از پا نمی‌نشینی و قد خم نمی‌کنی
چون سرو استواری و چون کوه محکمی
ما خانه مانده‌ایم و تو شمشیر می‌زنی
یعنی شهید زنده خط مقدمی
بعد از خدا سلامت ایران به دست توست
آه ای دمی که همدم عیسی بن مریمی
***
هادی جانفدا
«هادی جانفدا» به مناسبت میلاد مبارک امام حسن مجتبی(ع)، قصیده‌ای را تقدیم کریم اهل بیت(ع) کرد:
قلم چو کوه دماوند سخت و سنگین‌بار
ورق کبوتر آتش گرفته‌ای تب‌دار
زمان از تو نوشتن ورق کند پرواز
برای از تو سرودن قلم شود الوار
زبان به مدح تو واکردن آنچنان سخت است
که بین جمع کند یل به ضعف خود اقرار
کرامت تو به هر بیت، بیت خواهد داد
مراست در پی هر یک هزار استغفار
کسی ندیده چنین ماهتاب بر منبر
کسی ندیده چنین آفتاب در انظار
زبان به خطبه گشودی و مرتضی مدهوش
شبیه عاشق و معشوق لحظه دیدار
پس از ثنای الهی و نعت مصطفوی
چه گوید آنکه علی راست تاج ایل و تبار
علی است باب الهی، علی است حصن حصین
علی است پرسش اول، علی است آخر کار
چنان مدیح علی از زبان پاک حسن
نشست بر دل کروبیان عرش سوار
که مرتضی به تو بر زد صلا، به نفسی انت
فدای لفظ تو جان نبی بگیر قرار
فدای تو پدر و مادرم که فضل تو
هزار لوح و مجلد نیاورد به شمار
ثنای حسن تو گفتن بهشت شاعرهاست
ثنای حسن تو گفته است حیدر کرار
***
محمدرضا طهماسبی
محمدرضا طهماسبی نیز در این جلسه سروده‌ای به یاد شهید سپهبد قاسم سلیمانی خواند و این سروده را به مقام والای این سردار رشید اسلام تقدیم کرد:
گرچه شکسته‌شاخساریم، گرچه ترک‌خورده اناریم
گرچه ز داغ مهربانان آتش‌گرفته لاله‌زاریم
گرچه شبیه آبشاران چون هق‌هق یک‌ریز باران
یک‌چند در اندوه یاران چون گریه بی‌اختیاریم
گرچه چو آتش داغداریم، گرچه سیه‌پوش نگاریم
بر سینه گرچه می‌نگاریم ما از شهیدان شرمساریم
باشیم آیا یا نباشیم؟ وقتش شده هم‌شانه باشیم
پنهان چرا در خانه باشیم؟ ما تیغ تیز آبداریم
آماده خون و قیامیم از پای تا سر انتقامیم
ما جان‌نثاران امامیم جنگاوران کارزاریم
دنبال اقیانوس گشتیم از سنگ از صخره گذشتیم
دریادلان کوه و دشتیم، باری چو جوی و جویباریم
برگو به ابن سعد و حجاج ما را نمی‌یابید محتاج
چون چون خلیج‌فارس مواج چون چون دماوند استواریم
ایرانیان بانجابت فرهنگ‌مان عشق و شهادت
ما فرش خوش‌نقش صلابت با تاروپود اقتداریم
مرد و زن از هر سو رسیدیم ایرانیان روسفیدیم
ما رستم و گردآفریدیم الحق کز این ایل و تباریم
تو عمروعاصی حرف مفتی لات و مناتی و می‌افتی
این‌بار کج‌بین! راست گفتی، ما انحنای ذوالفقاریم
قاسم سلیمانی منم من، قاسم سلیمانی تویی تو
او ما شد و دنیا بداند پیوسته ما در انتشاریم
***
سرویش تریپاتی
سرویش تریپاتی، شاعر فارسی‌سرای هندوستانی و استاد دانشگاه بنارس، در این مراسم سروده‌ای را تقدیم سردار شهید سلیمانی کرد.
الا ای مسند ظلمت مکن فخر سخندانی
که ایران در دلش دارد نگینی چون سلیمانی
مکن بازی باطل در میان قوم ابراهیم
سیاوش را ملالی نیست کز آتش بترسانی
زمین حافظ و سعدی و مولانا همه نور است
تو از ایران و از عرفان ایرانی چه می‌دانی؟
گمان کردی که ایران است تنها پیش روی تو؟
همه هند است آماده برای جنگ و قربانی
شهادت هست تا فرهنگ این مردم نمی‌میرند
ز خون یک سلیمانی ببالد صد سلیمانی
***
نغمه مستشار نظامی
نغمه مستشار نظامی از جمله بانوان شاعری بود که در این جلسه به خواندن شعر پرداخت:
بر زنده‌دلان خنده خورشید مبارک
ماه شب من هر که تو را دید مبارک
گلبانگ دعای سحر ای خوب‌ترین نام
بر گلشن و گلدسته توحید مبارک
باغ نظرت بر همه گل ریخت پیاپی
آن باغ گلستان شد و این عید مبارک
در نیمه ماه رمضان چشم گشودی
هر ماه تمامی ز تو شد ماه مبارک
آن دم که رخ ماه به دیدار تو تابید
وان لحظه که خورشید تو خندید مبارک...
خندید جهان نیمه ماه رمضان شد
میلاد حسن، خنده خورشید مبارک
