یکی از برنامه‌هایی که پیش از افطار در ایام ماه مبارک رمضان روی آنتن رفته، «زندگی پس از زندگی» است که به‌رغم ساختار ساده‌اش توانسته پرمخاطب شود و توجه بخشی از مخاطبان تلویزیون را جلب کند. به گزارش «وطن امروز»، «زندگی پس از زندگی» عنوان برنامه‌ای است که با محوریت زندگی پس از مرگ و تجربه‌هایی که برخی افراد در این باره داشته‌اند تولید شده است. از آنجا که برنامه‌هایی در سبک «زندگی پس از زندگی» جنبه ماورایی و فرامادی دارند، می‌توانند منتقل‌کننده تجربیات و مباحثی باشند که کمتر در تلویزیون به آنها پرداخته شده است. دیده شدن این برنامه آن هم در شبکه‌ای با مخاطب خیلی خاص، مانند شبکه 4 هم از این منظر تحلیل می‌شود. استقبال از این برنامه نشان‌دهنده این است که جزئیاتی مانند دکور و ساختارهای عجیب و غریب برنامه‌سازی و موارد تولیدی و هزینه بالا، همیشه نمی‌توانند جزئیات لازمی برای برنامه‌سازی باشند، بلکه گاهی محتوا غلبه بیشتری دارد. اگر چه سابقه تلویزیون نشان می‌دهد برنامه‌هایی که توان برقراری توازن میان فرم و محتوا (با تعریف‌های مصطلح) را دارند بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند اما با این همه مضمون «زندگی پس از زندگی»، به دلیل اطلاعات تازه‌ای که از مرگ در اختیار مخاطبان می‌گذارد، بااهمیت است. پرداختن به مسأله‌ای غریب، مانند مرگ که یکی از کلیدی‌ترین رازهای بشریت است، حتما لازم است و بیش از این باید مورد توجه تلویزیون قرار گیرد. عباس موزون، تهیه‌کننده «زندگی پس از زندگی» در گفت‌وگویی پیرامون این برنامه گفته تا به امروز بیش از 100 نفر از چنین افرادی را پیدا کرده است که از این تعداد کسانی بودند که حاضر شدند تایید کنند و درباره‌اش حرف بزنند. همه افراد تجربه‌های مثبت ندارند. وی گفته است: تجربه‌های منفی خیلی زیاد است اما خیلی سنگین. تصور کنید 2 تا پسر دارید یکی صفر گرفته و یکی بیست گرفته است، شما کدام را بولد می‌کنید؟ گاهی خود فرد پنهان می‌کند برای دلایلی از جمله در معرض قضاوت دیگران قرار گرفتن. در فرهنگ مسیحی، اعتراف ثواب دارد اما در اسلام اظهار گناه خود گناه است. او همچنین درباره تداوم این برنامه گفت: مدیر شبکه 4 گفته است این برنامه هم در ماه رمضان و هم در طول سال ادامه داشته باشد.